Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Bu bölümden önce Prolog bölümünü okuyunuz.
****
Kelimeler yıkılıyor üzerime,
İzle!
Sessizlik bir vaveyla koparıyor,
Dinle!
Canım yanıyor,
Dindir!
Nefes alamıyorum,
Yardım et!
Yazdım, sildim.
Her yazdığım kelime bir anı, bir acı, bir şehvet, bir arzu, bir özlem, bir mutluluk bıraktı kağıdın üzerinde.
Ders alamadım, almadım. Sildiklerimi tekrardan yazdım.
Yazıp sildikçe karardı sayfa, ruhumun düğümleri burada atıldı. Ruhumda sayfa gibi her gün baştan yanlışlar yaptı, sildi.
Gitgide sayfa yıprandı, delindi. Tonlarca kağıt harcandı bu uğurda. Bedenimde, ruhumdaki lekeleri silmekten yoruldu; ruhumda kendini her seferinde sildirmekten.
Yaptığım yanlışlar beyazken siyahlayıp döndü bana. Ruhumun düğümü çözüldü burada, onun yerine bir başka düğüm atıldı defalarca.
Atılan düğümler çözülemez hale gelince ipler bir bir kesilmek zorunda kaldı.
Beyaz bir kağıdın yırtılma sesi tırmaladı kulaklarımı.
Gökyüzü boyanan siyahlığa rağmen bulutlarını gösterdi yeryüzüne. Yıldızlar kıskandı, Ay çelme taktı bulutların kalplerine.
Gökyüzü yeryüzüne bir yıldız emanet etti, o yıldıza dilekler bağlandı.
Cehennemin ateşleri sicim sicim kalplere damladı, kalpler cehennemin ateşiyle boyandı.
Bağlanan dilekler yandı, külleri kalplerdeki çukurlara döküldü. Kalplerden kül kokuları yayılmaya başladı, cehennemin ateşi kül kokularını cennetin çiçeklerine bağışladı.
Artık cennetin çiçekleri de kül kokmaya başladı.
Cehennemin ateşiyle cennetin çiçekleri avuçlarıma dolduruldu, bir elim cehennem doluyken diğer elim cennet kokuyordu.
Düşünceler açık bir havada bir oraya bir buraya yol alan bulutlar gibi beynimde gidip gelirken irkildim.
Ölümün soğuk nefesini ensemde hissettim, korktum.
Titreyen ellerime rağmen kollarımı bedenime doladım, kollarımda yatan yetimler ısınmaya başladı.
Parmak uçlarım ateş alırken bir kız belirdi avucumda. Pembe eteği verdiğim her nefeste uçuşuyordu, o bunu takmadan avucumda sek sek oynamaya devam ediyordu.
Avucumda beliren yetim kızın arkasında bir gölge belirdi, gölgenin elleri kızın geleceğinin boynuna dolandı. Gelecek can çekişirken, kız çocuğunun eteği parmaklarıma takıldı; elbisenin pilesi yırtıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek Nefes Kala
General FictionÖzgürlüğümün ucuna bağladım saçlarımı, ellerime bandırdım ölümün rengine ve boğazıma dayadım yaşamın kanlı bıçağını. Son dileğimi söyledim cellata, o da bağladı güneşin zarar verer ışıklarına. Yandı dileklerim, kül olan dilekler döküldü geleceğimi...
