Hidden Desire Book 3: Gold-en-Love [ COMPLETE ]

CHAPTER NINETEEN

Naiinis si Kitty. Bakit kahit anong kastigo niya sa kanyang sairli na pigilan ang nararmdaman niya para kay Husky ay hayon, bumabalik at bumabalik nang mas matindi pa kaysa sa unang beses niya iyong naramdaman.

Ganoon ba talaga ang pag-ibig? Kapag pinipiglan, lalong nagpaparamdam? Kapag tinatago, mas lalong naghuhumiyaw? At kahit na alam na walang pag-asa, umaasa parin?

KASAMA sa pinag-usapan nila ni Husky na kailangan niyang pumasok sa opisina nito para masubaybayan nito ang mga nangyayari sa kumpanya. Nawindang siya nang sabihin ni Husky sa kanya ang plano nito dahil wala siyang kaalam-alam sa mga ginagawa nito sa negosyo at baka mag-cause lamang siya ng kapalakan doon. Pero sinabi ni Husky sa kanya na kailangan lamang niyang iuwi ang mga dokumentong naroroon, saka sila magkikita para ito mismo ang bumasa niyon.

Ang payo nito sa kanya habang nasa opisina siya, umakto lamang siya ng natural at kung may babati man o kakausap sa kanya, ngumiti o tumango lamang siya.

Pagpasok na pagpasok palang niya sa lobby ng building nito, nakita niya ang receptionist na nagsungit sa kanya noon. Ngiting ngiti ito sa kanya, dahil si Husky ang nakikita nito ngayon. "You're name is Sheena, right?" Sinubukan niyang gayahin ang angas na mayroon si Husky kapag nagsasalita ito.

Siguro naman ay nakuha niya iyon dahil nakita niyang biglang nag-ningning ang mga mata ng receptionist. Isa iyon sa mga epekto ni Husky sa mga kababaihan na malammag ay hindi ito aware.

"K-kilala nyo po ako sir?"

Ngumiti siya. "of course, I do."

Nakita niya kung paanong magpigil ng tili ang receptionist nito. Parang gusto niyang mapangisi sa inaakto nito ngayon. "Pwedeng iwan mo muna ang reception ngayon? Pwede ka ba sa office ko?"

"P-po?"

"halika na?" Nginitian niya nito saka naunang maglakad papunta sa elevator. Nakita niyang wala sa sariling naglakad ang babae at sinundan siya. Pagdating nila sa opisnina ni Husky, nanibago siya. Isang beses palang naman siyang nakapasok roon at halos di naman niya iyon nabisitahan noon.

Pero habang pinapaikot niya ang paningin doon, pakiramdam niya nakakita siya ng extension ng bahay nito. Parang pareho lamang ang mag furniture doon at ang buong lugar ay amoy...husky. Ngunit may isang bagay palang pinagkaiba doon—mas maraming libro sa opisina ni Husky kaysa sa bahay nito.

"S-sir?"

Lumingon si Kitty at noon niya nalala ang receptionist na kasama nga pala niya. "Ah, yes, sheena."

"Ano pong gusto nyong gawin ko?"

"Ah," lumingon lingon siya. "Unang una, paki-kuha ang walis at linisin mo ang opisina ko."

"p-po?"

"At pangalawa, dito ka lang sa floor na ito, sa labas ng office ko ngayong araw. Magtitimpla ka ng kape ko kapag ubos na."

"S-sir, hindi ko po—"

"Kung mayreklamo ka, madali naman akong kausap." aniya saka umupo sa upuan ni Husky. Malambot at kumportable iyon.

"W-wla naman po akong reklamo sir," sabi ni Sheena na mukhang disappointed. Lihim siyang nagdiwang. Anong akala nito, nakalimutan na niya ang pangmamata nito sa kanya? Nagsimula na itong lumabas para marahil simulan ang gagawin nito nang muli niya itong tawagin. "Sir?"

"Sa susunod na may pumasok sa building na hindi office attire, kausapin mo sila ng maaayos. Wala ka sa lugar para magsungit at matahin sila. Lahat tayo pantay pantay, tandaan mo iyan, miss dollison."

Nakita niya ang nagtatakang tingin na ibinigay nito sa kanya. "nakuha mo ba ang sinasabi ko?"

"O-opo sir."