3

911 85 9
                                    

ფანჯარაში გავიხედე.ვუყურებდი როგორ კოცნიდა მამა კამილას.როგორ ოცინოდნენ ერთად.ლუისი ურეაქციოდ იდგა მამქანასთან და ტელეფონში იყურებოდა.ჩემდა საუბედუროდ მალევე მოსცილდა ტელეფონს და შემამჩნია.თავისებური ღიმილით დამიწყო ყურება.მეც განვაგრძობდი ყურებას არ მინდოდა ფარდა გამეწია და მშიშარად ჩავეთვალე.
მისი ყურება თავს უხერხულად მაგრძნობინებდა,ამიტომაც  შუა თითი ვაჩვენე.ის კი იმის მაგივრად,რომ გაბრაზებულიყო ,თავისი შუა თითი პირში ჩაიდო და გამოწუწნა რამოდენიმეჯერ,შემდეგ  ამოიღო და ენით გალოკა,მერე კი შესამჩნევად გადაყლაპა ნერწყვი.მშვენივრად მივხვდი ამაში რა მესიჯიც იდო.
"ღმერთო ჩემო" გამოვთქვი ჩემთვის,გაკვირვებისგან.მან კი გაიცინა და იგივე თავისთვის გაიმეორა.როგორც იქნა კამილა მანქანაში ჩაჯდა და წავიდნენ.
დილამდე არ მძინებია ლუისზე ვფიქრობდი.უბრალოდ გამუდმებით მახსენდებოდა მისი სიახლოვე და სიტყვები"ვერც კი წარმოიდგენ რამხელა სიამოვნება შემიძლია მოგანიჭო".
გამთენიისას ჩამეძინა.მიხაროდა,რომ კვირა იყო
და შემეძლო დითხანს მძინებოდა.არავითარი წიგნი და უნივერსიტეტი.
წყალში ჩაიყარა კვირასთან დაკავშირებული ძილის გეგმები,როდესაც წყლის წვეთებმა გამაღვიძა და გაღვიძებისთანავე პირველი სახე ლუისი იყო.თვალები ხელახლა დავხუჭე იმ იმედით,რომ ჯერ კიდევ სიზმარში ვიყავი.
"არა ჰარი არ გესიზმრები ნუ გეშინია რეალობა ვარ" დაიწყო ღიმილნარევი ხმით.იძულებით გავახილე თვალები და მკვლელი ღიმილით ვუპასუხე:"მე ის უფრო მაშინებს,რომ რეალობა ხარ"

-რატომ გეშინია?იმიტომ რომ გაგაუპატიურებ?

-ვერაფრერსაც ვერ მიზამ,ახლა კი გადი ჩემი ოთახიდან მეძინე...

   წინადადების დამთავრებაც კი ვერ მოვასწარი ლუისი ისევ ზემოდან მომქცეოდა.მკლავები ზევით ამაწევინა და ისე დამიჭირა.მხოლოდ ახლა გამოვფხიზლდი ბოლომდე.

-დარწმუნებული ხარ რომ ვერაფერს ვერ გიზამ? იქნებ გიზამ?

-გაეთრიე ჩემი ოთახიდან ლუის

"როდესაც მეუბნები რომ ვერაფერს ვერ გიზამ უფრო მიზიდავ და უფრო მეტად მიჭირს შევიკავო თავი და არაფერი არ დაგიშავო.გესმიის?" მითხრა უფრო სერიუზული სახით და ტუჩებთან მომიახლოვდა.მისი ცხელი ჰაერი ამჯერად მთელ სახეზე მხვდებოდა და უბრალოდ ჩუმად ვუყურებდი.მან კი ისევ განაგრძო საუბარი:"გუშინ რატომ არ გეძინა?იქნებ მთელი ღამე ანძრევდი?"
იმის მაგივრად რომ გავბრაზებოდი ამ სიტყვების გამო ხმას ვერ ვიღებდი მთელი ყურადღება მის ტუჩებზე მქონდა გადატანილი და მის სხეულზე.ლუის ჩემს სიჩუმეზე გაეღიმა და უფრო ახლოს მოიწია.ჩვენს ტუჩებს შორის მილიმეტრებიც კი აღარ იყო დარჩენილი.

-გთხოვ ლუის არ გინდა.გადი!

-მაგრამ შენ ხომ გინდა რომ გაკოცო ...და კიდევ ბევრი რამ გინდა რომ გაგიკეთო ხომ ასეა?

"არა" გამოვთქვი ხმადაბლა და ხრინწიანი ხმით.
"კარგი რაა ასე ძალიანაც ნუ ამჟღავნებ,რომ გინდა გაგჟიმო. მალე გასიამოვნებ,ახლა კი ადექი და ქვევით ჩამოდი ერთად ვისაუზმოთ ოჯახმა,მამა გელოდება.კიდევ ერთი სასიამოვნო დღე იწყება შენთვის;"
ლუისი ოთახიდან გავიდა მე კი მხოლოდ ახლა შევძელი ამომესუნთქა.ყველანაირი გინებით ვლანძღავდი ჩემს თავს,რომ არ შშევეწინაამღდეგე,მაგრამ მე ხომ ძალიან მაინტერესებს როგორი იქნება სიამოვნება,რომელიც მან შეიძლება მომანიჭოს.

ცოტახანს გაწვალებთ:p,მაგრამ სულ მალე დავაწვენ ამ ორს ერთმანეთთან :D
ქომები ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის აბააა დააქომეთ.

ცუდი მატყუარაWhere stories live. Discover now