Hoofdstuk 2

72 8 3
                                    

P.O.V Carlee.

Waarom kijken ze zo? Hebben ze een geest gezien ofso? Sem en ik liepen snel door naar de administratie. Wat een rare mensen zeg!

'Hallo, waarmee kan ik jullie helpen?' vroeg de vrouw achter de balie. Ze zag er best eng uit, een bril op de puntje van haar neus, een moedervlek boven haar lip en haar kapsel! Verschrikkelijk! t leek wel op een vogelnest. 'Hoi, wij zijn nieuw hier, zouden we onze lesrooster mogen?' Vroeg Sem beleeft. Ik wist niet dat mijn broer beleeft kon zijn. Ik stootte hem aan en hij keek me met een waarschuwende blik aan. Ik keek om me heen, t is opzicht wel een leuke school. 'Carlee? kom je?' Zei mijn broer terwijl hij me meetrok.

'In welke klas zit jij?' Vroeg ik nieuwsgierig ik zit zelf in klas M2S. 'Ik zit niet bij jou in de klas' Zei Sem verveeld. Wat is hij saai geworden zeg! Ik trok mijn rooster uit zijn handen en keek welke les ik als eerste heb, wiskunde. Wat kut zeg. Eerst naar een nieuwe school met nieuwe kinderen en meteen een stomme vak. Ik zei gedag tegen Sem en liep snel naar de lokaal waar ik les zou hebben.

Toen ik naar binnen stapte keek iedereen me nieuwsgierig aan. Ik negeerde de blikken en liep naar de laatste rij en zocht een plaatsje op.

P.O.V Sem.

Rustig liep ik de lokaal in en keek rond, sommige meiden zaten op de tafel van een ander. Jongens die keken zoals gewoonlijk naar de meiden.

Ik ging naast een gozer zitten die me wel aardig leek. Meteen keek hij me vreemd aan. 'Jou zusje, Carlee zit toch in M2S?' Vroeg hij eng. Ik keek hem raar aan waarna ik knikte. Hij lachte en keek weer voor zich uit. Wtf... why vroeg hij dat? Ik volgde zijn ogen en zag dat hij naar de jongens knikte. Hier is wat gaande maar wat? vroeg ik mezelf af. Ik keek naar de nerds die een boek lazen. Saai saai saai!

P.O.V Carlee.

Eindelijk! Klaar, nu kan ik eindelijk naar huis. Ik liep snel naar buiten en wachtte bij de auto van Sem. Na 2 minuten kwam hij de school uit, een paar jongens pakte zijn rugtas en opende die. Ik gooide mijn tas op de grond en rende naar de jongens toe. 'WAT DOEN JULLIE?' Schreeuwde ik. Ik keek ze 1 voor 1 aan. Verdomme! Zoiets mag niemand mijn broer flikken. 'Als jullie hem nog 1 x aanraken, krijgen jullie zware problemen met mij, stelletje kleuters. Begrepen?' Riep ik naar ze toe. Ze reageerden niet. 'BEGREPEN?' Schreeuwde ik weer. Ze knikten en keken naar de grond van schaamte. 'En nu ophoepelen!' Zei ik. Ze renden kei hard weg. 'Gaat het Sem?' vroeg ik. Hij knikte, ik trok hem mee naar de auto en vlak bij de auto gaf ik hem een knuffel en pakte mijn tas van de grond.

Sem deed de auto open en ik stapte in. De hele terug weg was t stil. Nadat we thuis aangekomen waren liep ik snel naar boven en legde mijn tas op de grond waarna ik mijn sportkleding aandeed en mijn haren in een knotje deed. 'Pap, Mam ik ga ff hardlopen!' Riep ik door t hele huis. Ik deed de voordeur open en liep naar buiten.

Ik keek naar me voeten en zag dat ik mijn pantoffels nog aanhad. Oeps! Ik belde aan nadat de deur open gedaan werd liep ik snel naar binnen on mijn sportschoenen aan te doen. Toen ik ze aanhad rende ik snel naar buiten en rende maar rechtdoor. In de verte zag ik een bos. Mmm daar ga ik heen! Dacht ik blij, ik hou ervan om in t bos te zijn. De huizen waren al ver achter me. Opeens werd er een doek voor mijn gezicht gehouden, waarna t zwart voor mijn ogen werd.

-

Wat vonden jullie van dit hoofdstuk? Vote & Comment!

Dream! (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu