Kabanata 24

92.5K 3.2K 1.6K
                                    

Credits to all dictionaries! Thanks!

Kabanata 24
Burning Flowers


My forehead was knotted. I licked my lips when the line went quiet for minutes.

"Excuse me, but who is this?" I asked in a casual tone nang maramdaman ko ang awkwardness ng katahimikan.

Narinig ko ang mahina niyang pagtawa.

"Kanina ka lang nakawala, kinalimutan mo na ako?"

Suminghap ako at agad sinapo ang aking batok, tumingala ako ng bahagya para iunat ang aking leeg. Why are they suddenly become sounds alike?

"You fucker, coconut boy! Bakit may paingles-ingles kang nalalaman ngayon?" inis kong tanong.

Humalakhak siya.

"Wala lang, doon ka sanay, e. May masama ba?"

"Haynaku, Chartreuse. Kahit anong pag iingles mo, hindi kita type! Ano ba? Stop being trying hard to catch my type of guy." kunot noo kong sinabi.

Lalo siyang natawa, his voice sounds so calm but thick. Parang parating inaantok pero kalmado, hindi ko alam kung bakit bigla kong napag-isa ang kanilang boses ni...  I sighed. He has cold voice yet so gentle for me. Tama na ang pag-iisip, Fab. Hindi ka niya tatawagan, let's stop assuming like the old times.

"You look so far from here now yet your voice is still the same aroganteng babaye na tinubuan ng milyong self confidence." he said.

Nakagat ko ang aking labi dahil sa bahagyang pagngisi, sumandal ako sa haligi ng pasilyo habang nakayuko ang ulo para sa aking mga paa tumingin.

"Self confidence with justice, maganda naman ako kaya pwedeng magyabang. Mga pangit nga ang yayabang, e, wala namang ganda o gwapo. Ayun ang tinubuan ng mukhang kasing kapal ng aspalto."

He laughed hard.

"You... are unbelievable."

I smirked. "Why did you even call? Namiss mo na ba ako agad?"

"Dili, dai." tawa niya.

Napasimangot ako.

"How dare you call me that, Chart! Ikaw ang dudong, hindi ako! Nakakainis ka sa hapon, ah! Huwag mo na nga akong kausapin!" naiinis kong singhal.

He chuckled a bit.

"Dai, dai, dai! Bagay naman sayo kahit anong itawag, ah? Sa taas ng confidence mo, hindi na dapat tumatalab ang kahit ano sa iyo."

I closed my eyes, pinakinggan ko lamang ang kanyang boses na tila iba ang naiisip kong kausap ngayon. Damn it, hindi ko talaga ito mapigilan. I want to stop thinking of him, hindi siya ang aking kausap pero siya ang pumapasok sa isip ko.

"Chart," malamyang tawag ko. "I am really mistaking you to someone same voice as yours... I'm sorry pero ang saya ko." natatawang dagdag ko.

His line went silent for awhile then he sighed calmly.

"Hindi pa kayo nagkikita? Not even text?"

Napailing lamang ako at bumuntong hininga.

"Well, that's more important now. Ayos lang, at least, you're happy."

Napapikit akong muli saglit.

How I wish he's the one really talking to me right now. This is so wrong, Fab. One percent, minus beauty and dignity for you. Let's stop this and add some class at least. Oo, namimiss siya pero hindi dapat tayo mag-isip ng ganitong klase lalo na't nakakatanga.

Villareal #2: Burning FlowersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon