Daughter of the unknown [Dutch/Nederlands]✔️

Hoofdstuk 7

Na 2,5 uur vertrek ik weer. Ze heeft me alles verteld, van haar huisdieren tot haar kleinkinderen (waar ze zo ontzettend trots op is). Ook ben ik achter iets opmerkelijks gekomen. Ze blijkt de grootmoeder van Nireas te zijn. Ik zie wel waar hij zijn persoonlijkheid niet van heeft. Ze is zo hartelijk, in tegenstelling tot de teruggetrokken Nireas.
Ook ik gooide alles eruit. Ik ben volgens mijn ouders altijd een gesloten persoon geweest, maar bij Ann leek het alsof ik haar zonder twijfel kon vertrouwen. Ze is daarom ook het vertrouwenspersoon van de meeste mensen hier.
Ik begon bij de ontvoering, hoe ingewikkeld het is en tot slot hoe ik bij haar gekomen ben. De ontvoerders heb ik eruit gelaten. Dan zag ze. Ze begon geruststellend te praten.
'Vertel me dat maar zodra je er klaar voor bent, meisje,' Ook spraken we af Nireas niet te vertellen van onze ontmoeting, vooral omdat hij het volgens zijn oma al moeilijk genoeg had. Het enige wat je daarbij zij is dat zijn vader hem niet accepteerde zoals hij was. Daarmee was het gespreksonderwerp beëindigd.

Met mijn koude handen in mijn zakken loop ik naar de eettafel. Een aantal minuten geleden heeft de hoorn geklonken. De eettafels worden omringt met gloeiende fakkels. Hartelijk word ik door Aeolus begroet. 'Lang niet meer gezien, D,' Onder zijn ogen zijn donkere kringen zichtbaar. Blijkbaar heeft niemand vannacht fatsoenlijk geslapen. 'Wat zie je eruit,' weet ik uit te brengen. Geweldig, alles-behalve-soepel en hard. Grinnikend haalt hij zijn hand door zijn haar. 'Heb je het vannacht niet meegekregen, de aardbeving?' Met grote ogen kijk ik hem aan.

'Nee,' Lichtelijk in paniek kijk ik om me heen. Er zijn inderdaad een aantal minder dan gisteren. 'Er zijn twaalf mensen in het ziekenhuis opgenomen. Ik was de hele nacht bezig met het verplegen van de gewonden,'
'Niet dat het heel ernstig was, hoor!' voegt hij er geruststellend aan toe. Zijn ogen kijken wat heen en weer. 'Wil je misschien bij ons komen zitten?' Ik kijk om me heen. Helena is nog nergens te bekennen. 'Graag,' antwoord ik glimlachend. Ik loop met hem mee naar de tafel. Vlug word ik voorgesteld aan alle broers, elf in totaal. Druk in een gesprek verwikkeld komen de laatste jongeren aangelopen, waaronder Helena, Nireas, Chloe, Nemesis en Theseus. Mijn hoofd verberg ik lichtelijk achter de jongens. Ik wil natuurlijk geen awkward moment veroorzaken.

'Hoe verliep je eerste nacht hier?' Met mijn hoofd naar Aeolus gericht denk ik na. Mijn dag verliep ronduit slecht, dankjewel. 'Prima hoor,' lieg ik nonchalant. 'Ligt geweldig tussen de snurkende mensen,' voeg ik er sarcastisch aan toe. Hij grinnikt kort. Ik voel de ogen achter in mijn rug branden. Ze hebben me gespot. Natuurlijk ben ik ze een hele uitleg schuldig. Alleen vraag ik me af hoe ik dat doe zonder Ann op te brengen...
---------------------------------------------
303x  👀!! Superhappy :)
Wat vonden jullie ervan? Like als je het leuk vond en laat vooral een reactie achter! (Iets korter dan normaal)
Xx L.