Chapter 6

571 8 1
                                    

Chapter 6

Super jetlag lang ang nangyari sa'kin. Pagpasok ko sa kwarto ko kagabi after naming magkwentuhan ni Lance, nakatulog ako agad. At tuluy-tuloy talaga ang tulog ko. Buti na lang tinawagan ako ni Mama kaya nagising ako ng 9am. Yes, 9am!! Balak ko pa namang ipagluto si Lance! At proud na proud pa nga ako sa kanya kagabi bago kami matulog na maaga akong gigising para lang ipagluto siya ng breakfast. At eto ang mabilis na karma ko sa kayabangan ko.

Nagmamadali akong bumaba. Si Sue agad ang inabutan ko sa kusina. Hiningal ako sa pagbaba.

"Oh, hi Alex! Good morning!" Bati sakin ni Sue in her stunning British accent.

"G-Good morning.." Ngumiti ako. Lumapit ako at inalok ako ng milk ni Sue.

"How's your sleep?"

Napangiti na lang talaga ko. "Ahh, eh.." Obvious naman na masarap na masarap ang tulog ko ano?

Napatingin si Sue sa relo niya. "Oh, I have to get the laundry." Tumingin siya sakin. "Will you be okay?"

"O-of course.."

"Alone? Again?"

"Y-Yes.."

"I gotta go, honey. I'll be back as soon as possible. I've prepared breakfast."

"O-Okay.. Lance left already?"

"Yeah. He left with Aiden."

Di man lang siya nagpaalam. Nakakatampo naman. Pero di ko na lang ipinahalata kay Sue na nalungkot ako. "Alright."

---

Naiwan na naman akong mag-isa sa bahay kaya wala akong magawa. And until now, naiinis pa rin ako, dahil di man lang nakuhang magpaalam sakin ni Lance. Kahit note man lang, wala. Ni hindi man lang ako tinext. Ganun na ba siyang nagmamadali kanina at hindi man lang niya ako naisip silipin sa kwarto?

Pero naisip ko din naman, na baka inis din siya sakin kaya hindi niya ko ginising, dahil sinabi ko sa kanya kagabi na ipaghahanda ko siya ng breakfast pero hindi ko ginawa. So ganun kami ngayon? Gantihan?

---

At dahil wala namang mangyayaring kapakipakinabang sa bahay (dahil manunuod lang ako ng tv at mag-oonline magdamag), nagpaalam ako kay Sue na mamamasyal ako sandali. Gusto nga niya daw ako samahan mamasyal kaso kailangan niyang puntahan ang mga anak niya sa school. And okay lang din naman sakin dahil gusto ko rin namang mapag-isa. Drama lang!

Bandang after lunch ako umalis at nadaan ako sa park. Ayos dito kasi kahit tanghali ang lamig ng simoy ng hangin kahit maaraw. Hindi katulad sa Pinas, pag lumabas ka ng katanghaliang tapat, masusunog ka!

At syempre, dahil andoon na din ako, I have to seize the moment! Nagselfie ako ng nagselfie at wala namang nakikialam sakin. Syempre, dito sa America kahit anong gawin mo wala namang masyadong makikiaalam sayo. Kumbaga mind your own business. May mga nakita akong naghahalikan in broad daylight pero dinadaan-daanan lang eh! Odiba!

Lakad lang ako ng lakad hanggang makarating ako sa park. Kakaikot ko, hindi ko namalayang 4pm na pala! Would you believe that? Feeling ko nga isang oras pa lang ang lumilipas. Umupo na lang ako sa malapit na bench dahil medyo masakit na din ang mga paa ko. May nagbebenta ng water sa malapit kaya bumili na din ako. Nakakauhaw din maglakad ng ganun kalayo.

Habang umiinom, pinapanuod ko lang yung mga batang naglalaro sa may playground. Ang cute nila tingnan kahit parang magkakamukha naman sila. Napapangiti ako mag-isa dahil sa pagtitig sa mga batang yon. Ever since, mahilig talaga ko manuod ng mga batang naglalaro. Si Lance din. Iyun pa namang isang yon eh gustung-gusto nang magkababy kahit ang bata pa namin. Natatawa na lang ako sa kanya minsan. That-

With Or Without YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon