AH SENDE (TAMAMLANDI)

Bölüm 75 : 'Lanet olsun içimdeki sen sevgisine'

İyi akşamlar herkese... Beklenen bölüm nihayet geldi. Finale doğru giderken artık bazı şeyleri oturma aşaması bitmek üzere, hatta bitti bile diyebiliriz. Bundan sonrası akışına göre. Nereye akarsa oraya yönelecek.

Alıntıya yaptığınız yorumlar için herkese çok çok çok teşekkür ediyorum. Yorumlarınız beni öyle mutlu ediyor ki anlatamam. Ciddi ciddi sona yaklaşırken beni bir hüzün sarıyor. Yazmayı bırakmıyorum elbette ama işte insan bir değişik oluyormuş ne bileyim. Evladımı gurbete gönderiyormuş gibi bir his benimkisi. Gerçi benim çocuğum da yok ama :D Neyse işte siz anladınız :)

Bölüm sonunda sizin için kısa bir yer daha var. Onu da sonuna gelince okursunuz artık.

Şimdilik benden bu kadar. Kendinize çok çok iyi bakın, Keyifli okumalar....Yorumlarınızı dört gözle bekliyorum :)

           

***

Ey aşk sen nelere kadirsin...

Güldüren de sensin, küçük mutluluklarla ağlatan da sensin, koskoca yangınlarla...

Güzel rüyalarda buluşturan da sensin, uykusuz gecelerde kan kusturanda...

Ey aşk sen nelere kadirsin...

An olur göz görmez olur sana düşünce, an gelir bir el uzanmaz yere düşünce...

An gelir ruhumu alır sarmalarsın sıcacık bakışlara, an olur gark edersin son bulmaz kara kışlara...

Gün gelir bir kıvılcım olur düşersin yüreklere, gün gelir büyürsün yangın olup talan edersin...

Gün gelip yol alır senle yürekler umudun maviliklerinde, gün gelir alır yutarsın, kaybolur gider sevdalılar karanlığın derinliklerinde...

Ey aşk sen nelere kadirsin...

Olmazı oldurur, öldü denilen aciz bedenlerimize yeniden can verirsin...

Gün gelir yaşamak dediğin zorunlulukta her gün binlerce kez öldürürsün...

Senle huzur bulurken ruhlarımız bir bedende gün gelir ecel olup, çığlık çığlığa söker alırsın...

Ve bilirim zalimsin...

Bir an bile gözünü kırpmazsın...

Sen en kuytu acıları biriktirirsin koynunda...

En dayanılmaz sancılara gebe saatler geçer çemberinden...

İlmek ilmek acıyı işlersin gizliden yaşamak sevdalısı gönüllerimize...

İnceden inceye dokunur kirli ellerin tertemiz yüreklerimize...

Sen; sorgusuz kapılarımızı çalan, ansızın yüreklerimize düşen adı konulmamış en büyük yalansın AŞK...

***

           

''Ağam?'' Yavuz arabanın camının tıklatılmasıyla kapıyı açıp başını dışarı uzattı.

''Söyle Ahmet bir şey mi oldu?''

''Yok ağam. Baklava getirdiydim. Kimse görmeden yersin.''

''Nasıl getirdin sen bunu?''

''Kendime alıyorum diye aldım geldim.''

''Sağ ol Ahmet. Allah razı olsun.'' İştahla baklavayı yemeğe koyulduğunda Ahmet'in başında beklediğini önce fark etmedi. Fark ettiğinde 'ne oldu?' dercesine adama baktı.