25

1.1M 17K 3.1K
                                    

Kütüphaneye gittiğimde etraf bir mezar kadar sessiz ve boştu. Bitsin artık bu işkence, rahat nefes almak istiyorum, diye düşünürken yavaş yavaş yürüdüm. Sürekli bir tedirginlik vardı üzerimde. Malum, düşmanınız Kağan gibi biri olunca bu derece tırsmak gayet normaldi.

Sinir ve stresten kütüphanenin nasıl bir yer olduğuna bile bakmadan gözüme kestirdiğim en kuytu köşeye gidip bir masaya oturdum. Biri gelse dahi beni burada asla göremezdi. Bunun verdiği rahatlıkla telefonumu çıkarıp İzmir'den en yakın arkadaşım Gazel'i görüntülü olarak aradım.

Beni ekranda görünce, "Buket!" diye bağırdı coşkuyla.

Gazel... Hiç değişmeyen güzel arkadaşım, her zamanki heyecanlı halini görünce kıkırdadım.

"Selam, nasılsın?" diye sordum özlemle.

"Süperim, alışveriş yapıyorum. Sana bomba haberlerim var," diye cevap verirken ekrana bir yüz daha girdi. "Işıl?" dedim onu gördüğüme de çok sevinmiştim.

"Buket, seni çok özledik. Yokluğun çok fena hissediliyor, bunu bil," dediğinde Gazel de başını sallayarak Işıl'ı onayladı. "Çok çok çok özledik."

Güldüm. "Ben de sizi özledim kızlar."

Işıl, "Yeni okulun nasıl, umarım bizi başka kızlarla aldatmıyorsundur," dedi şakaya vurarak.

Memnuniyetsizlikle omuzlarım düştü. "Berbat. Buradaki kızlar çok kaba. Hiç arkadaş canlısı değiller. Sadece bir tane arkadaş edinebildim."

Gazel yüzünü buruşturdu. "Lütfen, hiç değilse sınıfında taş gibi çocuklar olduğunu söyle. Bu haberle avunmak istiyorum."

Başımı iki yana salladım. "Maalesef," derken Kağan'ı düşündüm ve yine içimde büyük bir öfke kabardı. "Sınıfta daha çok tehlikeli görünen ve uzak durulması gereken tipler var."

Evet, bu tam da Kağan'a uygun bir benzetmeydi.

Işıl iç çekti. "İzmir'e dönsen keşke."

Onun bu sözlerine karşılık ben de iç çektim. "Keşke öyle bir imkânım olsa. Biliyorsunuz, en iyi ihtimal İzmir'de üniversite kazanmam. Bunun dışında geri dönebileceğimizi hiç sanmıyorum."

Gazel üzüldüğümü görünce hemen lafa girdi. "Asma suratını bebeğim, tatilde yanındayım ya da sen bize geleceksin. Bütün yazı birlikte geçireceğiz. Ben en yakın arkadaşımı oralarda bir başına yalnız bırakmam."

Güldüm. "Seni seviyorum," dedim onun bu içten haline karşılık.

"Sen de seviliyorsun güzelim."

Instagram: Mavimihri

PSİKOPATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin