Marrying With Mister Arrogant

Chapter 8

Tinanghali na ako ng gising dahil sa napanaginipan ko kagabi. Bakit ganoong klase ang naging panaginip ko? Malabo naman magkakagusto sa akin si Dawn.

"Ah! Kailangan ko pala pumunta sa ospital para tulungan si Dawn bayaran yung hospital bill ng ama niya."

Pagkarating ko sa ospital kung nasaan nakaconfined ang ama ni Dawn ay pumunta na ako agad sa billing para bayaran. Inadvance ko na rin yung bill nila para sa susunod na buwan ay wala na silang problema. Sana magiging maayos ang lahat, walang mangyaring masama sa ama ni Dawn.

Bumalik na ako agad sa penthouse para magpahinga. Hindi na nga ako pumasok ngayon dahil wala pa akong tulog.

Three hours later..

Nakarinig ako ng may nagdodoorbell dahil iyon ang nagpagising sa akin kaya bumangon na ako para buksan ang pinto.

"Nandiyan na!" Humihikab pa ako dahil inaantok pa ako ngayon. Binuksan ko na yung pinto pero napakurap ako sa nakita ko. "Dawn? Nandito ka, so pumapayag ka na sa alok ko na makasama ako?"

"Sorry, Ethan. Hindi ko matatanggap yung alok mo kahit kasal na tayo ay magkalaban pa rin ang kumpanya natin."

Mas pinili niya ang kanyang pamilya kaysa sa akin. Sabagay, sino ba naman ako? Hindi naman niya ako kadugo para piliin niya. Kaya nga ayaw ko umasa na mamahalin ako ni Dawn.

"Alam ko ikaw ang nagbayad ng bill namin kanina dahil pumunta ako sa billing at ang sabi ay bayad na yung hospital bill namin ngayon buwan at bayad na rin yung susunod na buwan. Ethan, bakit mo ba ginagawa ito?"

"Gusto ko lang tumulong dahil kasalanan ko kung bakit galit ang ama mo sa pamilya ko. Alam ko rin galit ka sa akin pero wala ka ng choice dahil ako na lang ang pagasa mo noon kaya nilapitan mo ko para humingi ng tulong. Mayabang ako, oo. Makasarili ako, oo. Tama naman ang first expression mo sa akin noon, alam ko naman ganoon rin ang iniisip ng ibang tao pero hindi ko na lang sila pinapansin. Ang taong arrogant, womanizer at bad boy pero binago ng isang babae na kailan ko lang nakilala."

"May nagpalambot na pala ng puso mo ngayon. I'm happy--" Hinalikan ko siya sa labi. Kung alam ko lang na ikaw ang babaeng iyon.

Ang huling naalala ko ay dinala ko si Dawn sa kwarto ko.

"Ethan, ano ba ang kapalit na gusto mo? Kahit ano gagawin ko."

"Kahit ano?" Napangiti ako dahil naalala ko dahil sa salitang iyon nagsimula ang lahat. "Hindi kita pipilitin, Dawn kung napipilitan ka lang."

"Ayos lang. Ano ba iyon?"

"Gusto ko lang tuparin ang pinangako ko kay mama."

"Pinangako mo? Ano iyon?"

"Na bigyan siya ng apo." Sabi ko pero ilang minuto hindi siya sumasgot. "Sabi ko nga sayo hindi kita--"

"Pumapayag ako. Hindi mo ko pinipilit, Ethan kaya hindi ako agad sumasagot dahil nagiisip ako."

"S-Sigurado ka?"

"Siguradong sigurado ako dahil sayo ko sinuko ang sarili ko. Ang iniingatan ko sa loob ng 23 years kong buhay sa mundo."

Twenty-three? So, ibig sabihin 23 years old pa lang siya. Mas matanda ako sa kanya ng apat na taon. Halatang tumatanda na talaga ako.

"Wala ng urungan ito, Dawn ah."

"Hindi ako uurong."

Ngayon ay pareho na kaming walang saplot sa katawan. Ewan ko ba pero natutuwa ako sa tuwing nakikita ko ang magandang katawan ni Dawn. Sa totoo lang si Dawn ang una ko pero hindi ko sinabi sa kanya baka hindi maniwala sa akin dahil ang alam niya marami akong inuuwi sa penthouse ko.

May isa pa akong aaminin, noong unang beses ko nakita ang designs niya ay namangha ako dahil hindi iyon ordinaryong designs. Maganda sa paningin ang mga ideya niya kaya siguro maraming kliyente ang may gusto sa ideya niya. Simula noong sinabi ni mama kung saan at sino ang gumawa ay palagi ako pumupunta sa building nila Dawn, kaya kilala na ako ng boss nila.

"Ahhh! E-Ethan!" Ang sarap talaga sa pandig sa tuwing tinatawag niya ang pangalan ko.

Hindi nakakasawang pakinggan.

"Ethan, ahh! Naiihi na naman ako." Naiinit ang buong katawan ko everytime she moaned.

"Go ahead." May puting likod ang lumabas galing sa kanya. Inalis ko na ang isang daliri ko sa loob niya at dinidilaan ko na ang katas na lumalabas sa kanya.

"Ahh! So great." Napakapit na si Dawn sa headboard ng kama.

"Hm, so sweet." Sinisimot ko ang natitirang katas sa kanya. "Get ready for this."

"I'm ready, Ethan." Pinasok ko na sa kanya ang paglalaki ko. "Ahh! Ethan!"

Naramdaman ko yung pagbaon ng kuko niya sa likod ko. Ang sakit.

"Masakit ba?"

"Hindi naman. Nasasarapan ako. Tuloy mo lang." Nakahinga ako ng maluwag dahil ang akala mo ay nasasaktan ko siya. Dahan-dahan ako gumagalaw. "Ah-ah! Bilisan mo pa, Ethan."

Sinunod ko siya kaya binilisan ko ang paggalaw ko. Ang sarap talaga sa pakiramdam.

Hinalikan ko ulit siya sa labi at naramdaman kong sinasabayan na rin niya ang pag galaw.

"Ahh! Hindi ko na kaya, Ethan. Mukhang lalabasan na naman ako." Tuloy pa rin ako sa ginagawa ko hanggang naramdaman kong nilabasan na naman siya. Malapit na rin akong labasan.

"Ahhh!" Hingal na hingal ako noong nilabas ko ang lahat sa loob niya. Humiga na ako sa tabi ni Dawn, hinawakan ang tyan niya. "Sana magkaroon ng bunga ang ginawa natin ngayon. Kahit anong mangyari ay magasawa pa rin tayo."

Hindi ko namalayang nakatulog pala ako dahil siguro sa pagod sa ginawa naming dalawa.

Kinabukasan, nagising ako na wala si Dawn sa tabi ko. Panaginip lang ba ang nangyari sa amin kagabi? No, hindi panaginip ang nangyari dahil nakahubad ako ngayon. Ano iyon? Iniwanan ako ni Dawn habang natutulog ako. Pero bakit?

Pagkatapos kong maligo ay may narinig akong nagdoorbell kaya binuksan ko yung pinto.

"Wala si Dawn dito."

"Alam ko pero may kailangan kang malaman."

"Malaman? Tungkol saan?"

"Tumawag si Dawn sa akin kanina na pinupupunta siya ni tita Janet sa states para lumayo sayo, wala rin magawa si Dawn dahil siya ang sinisisi ng kanyang sariling ina sa nangyari kay tito Scott." Hindi ako makagalaw sa aking mga narinig. Kaya pala hindi pumayag si Dawn na makasama ako dahil pinapadala pala siya sa states.

"Kailan ang alis niya?"

"Hindi ko alam. Hindi naman sinabi sa akin ni Dawn kung kailan ang alis niya."

~~~~

Wag kayo magalit sa akin kung bakit kailangan umalis ni Dawn? Haha