POSSESSIVE 20: Andrius Salazar

CHAPTER 13

                 

ISANG PAALALA PARA SA MGA BATA, ESTUDYANTE AT MGA SINGLE, KAHIT MAY JOWA NA: Huwag gagayahin ang lahat ng nababasa niyo sa mga akda ko. Lalo na ang mga bed scenes. Wait for the right time, it'll come. Don't rush it.

And if my spanish is not correct do comment the corrects words. Thank you.

CHAPTER 13

"SEÑORITA." KAAGAD na tumayo si Russo mula sa pagkakaupo ng makita siyang naglalakad palapit sa inuukupa nitong mesa. "Its nice to see you again, Señorita. It's been a while."

Tumango siya saka pabagsak na umupo sa kaharap nitong upuan. "Yeah. Its been a while." Isinandal niya ang katawan sa likod ng upuan saka pinag-krus ang mga hita. "What do you have for me, Russo?" Tanong niya.

Kaagad na kinuha ni Russo ang paper bag na nakalapag sa sahig sa tabi ng upuan nito saka inilagay iyon sa ibabaw ng mesa sa harapan niya. "Everything you need is here. Your father wants you to finish everything and deliver."

Napatitig siya sa paper bag na nasa harapan saka mahigpit na kumuyom ang kamao. "What if I don't want to do it?"

Hindi makapaniwalang napatitig sa kaniya si Russo. "What are you talking about, Señorita?"

Malalim siyang bumuntong-hininga saka napatitig sa kawalan. Hindi mawala sa isip niya ang malamig na pakikitungo sa kaniya ni Andrius kanina. Pilit niyang hinahalukay ang isip niya kung may nagawa siyang mali dito pero wala siyang maisip.

Maliban nalang kung matagal na ito sa labas ng pinto ng kuwarto at narinig ang usapan nila ng kaniyang kakambal.

Hindi siya mapakali. Ang bigat sa pakiramdam sa kaalamang may nagawa siyang mali sa binata. Gusto niyang magbati na sila para bumalik na ang malambing na Andrius—

"Señorita."

Napakurap-kurap siya saka napatitig kay Russo. "You were saying?"

Ilang segundong napatitig sa kaniya si Russo saka malakas na bumuntong-hininga. "What's happening to you, Señorita? I've known you my whole life and this is not you. You're ruthless, wicked and cunning. You never disobey your father. And now you're saying that you won't finish packing the products like what you are supposed to do? Why? You have everything at your disposal. Madam Salazar agreed to let you use their laboratory."

Nagbaba siya ng tingin. "Well. what if I don't want to be wicked, ruthless and cunning anymore?"

"Señorita!" Disbelief in Russo's eyes. "Stop joking around." His voice is shaking.

Napailing-iling siya saka itinulak pabalik kay Russo ang paper bag. "Take care of it for me, will you? I'm not in the mood today."

Hindi pa rin makapaniwalang nakatitig sa kaniya si Russo. "Señorita..." inabot nito ang kamay niya saka hinawakan, "what's happening to you? This is not the Ivy that I know. Are you sick? Not feeling well? Por favor, tell me."

Napatitig siya sa kamay ni Russo na nakahawak sa kamay niya kapagkuwan ay napahugot ng malalim na hininga. "Russo, I want to live a normal—"

Biglang bumagsak ang katawan ni Russo sa sahig at napadapa ito kasabay ng pagkatumba ng inuupuan nito dahil sa malakas na suntok na tumama sa mukha nito na pumutol sa mga sasabihin niya.

"Russo!" She exclaimed.

Mabilis niyang tiningnan ang pangahas na sumuntok kay Russo at ganun na lamang ang panlalaki ng mata niya ng makita kung sino 'yon.

Andrius!

Hindi siya makapaniwalang napatitig sa binata. "A-anong ginagawa mo dito?"

Hindi siya pinansin ni Andrius. Nakatuon lang ang mga matalim nitong mata kay Russo.