Enchanted Academy

Darcy - 'Oh Canada'

Die avond hebben we bij het Holy Hotel ingecheckt en twee kamers gereserveerd. Een voor de meisjes en een voor de jongens. Ja, ik zou Drake wel bij me in de kamer willen hebben, maar ik laat geen andere jongens tot mijn privacy toe, haha. Nu zit ik met de andere meisjes in onze kamer te chillen. In deze kamer zitten twee tweepersoonsbedden. Ik lig met Brynn op een van die bedden. Brynn zit een magazine te lezen en ik zit half te slapen. Ik ben echt doodop na gisteravond. Elfyra en Melody zijn aan het kletsen op het andere bed. Aan boord heb ik een pil genomen voordat we aankwamen. Marcus liet ons de gebruiksaanwijzingen zien van de pillen. We moesten voordat we aankwamen een pil nemen. Ik voel nu de bijwerkingen. Ik ben best misselijk en mijn mond doet pijn. Wanneer zou ik nu een mens worden? Zal ik er anders uitzien? Marcus zei dat we 's avonds bij zonsondergang weer een wezen worden. Ik kan niet wachten totdat die tijd aangekomen is. Het zou vast vreselijk zijn om een mens te zijn. Je hebt totaal geen kracht en je bent totaal niet voorbereid op een aanval. Maar je hebt wel zo je voordelen: Je hoeft je geen zorgen te maken om iemand aan te vallen en je kan alles eten wat je maar wilt. 'Zou ik knap zijn als mens?' grapte ik. 'Totally!' lachte Brynn. 'Je zou zo knap zijn, dat mensen denken dat je paranormaal bent.' giechelde ze. 'Ja, dan moeten ze vooral 's avonds met me uitgaan. Dat zou mijn schoonheid een hoop verklaren.' lachte ik. 'Ik hoop maar dat ik dan nog steeds goed ben.' zei Brynn nu bijna serieus. 'Brynn,' zuchte ik. 'je zult heus wel iemand vinden, geloof me. Misschien staat er wel iemand je op te wachten als we terug komen.' zei ik. Brynn zuchte. 'Nou, dat betwijfel ik. Ik denk niet dat ik nu nog iemand kan vinden na Roy. Het werkte ook niet bepaald goed met Wolf.' 'Het komt echt wel goed, hoor.' Stelde ik haar gerust. Brynn stopte haar magazin weg en ging op haar rug liggen. 'Aargh, jongens maken me moe. Ik ga slapen. Welterusten iedereen.' 'Welterusten, Brynn.' Zei Elfyra. 'Goodnight!' Zei Melody. 'Slaap lekker, iedereen.' Zei ik en deed mijn nachtlampje uit. De kamer werd donker. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.

De volgende dag werd ik met een ruk wakker. Ik keek naast me. Melody en Elfyra sliepen nog, maar Brynn was er niet. Ik stond op. Ik hoorde geluid van de badkamer komen. Ik liep richting de badkamer. 'Brynn?' fluisterde ik. Ik ging de badkamer in. Ik zag Brynn voor de spiegel staan met angst op haar gezicht. 'Brynn?' zei ik nu wat harder. 'Ik-ik ben. Mijn..' Ik zag het al. Haar wolvenoren en staart waren verdwenen. Ik zag ook dat haar hoektanden nu even recht waren als haar andere tanden. 'Je bent een mens..' Zei ik spijtig. Wacht, dan betekent dat ik ook..? Ik rende gelijk naar de spiegel. Mijn tanden waren ook recht en mijn ogen waren niet rood, maar... bruin. Ik leek net een weerwolf, maar dan zonder wolfkenmerken. Mijn witte huid is donkerder geworden, het leek net op de huid van Elfyra of Melody. 'O. My. God!' Zei ik geschrokken. Brynn en ik keken elkaar angstig aan. Op dat moment kwamen Elfyra en Melody binnen. Geschrokken keken we naar ze om. 'Wat is er aan de hand?' vroeg Melody. 'Wij.. ehh..' stamelde Brynn. 'Kijk zelf maar eens.' ik wees naar de spiegel. Melody en Elfyra liepen vragend naar de spiegel. Toen ze eenmaal in de spiegen hadden gekeken, snapten ze wat er aan de hand was. 'Mijn oren! Ze zijn niet meer puntig, maar rond!' zei Elfyra. 'Mijn oren ook niet!' riep Melody. 'En mijn ogen. Ze zijn nog wel groen, maar minder helder.' zei Elfyra. 'Mijn ogen zijn ook nog blauw, maar ook helemaal niet helder. Ze zien er nu zo klein uit, doordat de kleur donkerder lijkt.' zei Melody. 'En dan mijn vleugels. Ze kunnen niet tevoorschijn komen, ook als ik het heel hard probeer! En kleiner maken lukt ook niet meer.' zei Elfyra spijtig. 'Dan ga ik er wel vanuit dat ik geen staart meer kan krijgen in het water.' Zei Melody sip. 'De pil heeft gewerkt. We zijn mensen.' Zei Elfyra tenslotte.

We gingen meteen naar de jongens' kamer. Melody klopte op de deur. Erick deed open. Ik zag al aan zijn gezicht dat hij het ook gemerkt heeft. 'Erick!' zei Elfyra. 'Ben je ook..?' Erick knikte voordat ze haar zin af kon maken. 'Het voelt net alsof al mijn krachten weggenomen zijn. Alsof ik niks meer kan.' Zei hij. 'Dat is ook zo.' zei Elfyra zachtjes. Toen kwam Drake aanlopen. Ik herkende hem bijna niet meer! Hij zag er zo... ja, hoe zeg je dat? Zo gewoontjes uit. Zijn bleke gezicht is totaal veranderd naar een meer 'levendiger' kleur, zijn ogen zijn bruin en zijn tanden staan prima recht. 'Drake!' riep ik. 'Darcy!' riep hij. ik snelde naar hem toe en omhelsde hem. Hij hield mij stevig vast. 'Ik weet niet of ik dit kan, Drake.' ik keek naar hem. 'Ik ook niet, Darcy. Ik voel me nu zo machteloos. Ik lijk nu op Marcus, voordat hij een tovenaar werd! En dat is geen compliment.' Drake keek ook naar mij. 'Thanks, Drake!' Zei Marcus sarcastisch toen hij aan kwam lopen. Hij zag er blij uit. Hij is echt niet veel veranderd. Eigenlijk gewoon niet. 'Is dit niet de beste dag van je leven? Ik ben weer zoals vroeger: ik ben weer mens en in mijn thuisland! Hij glimlachte. Ik zag dat Melody niet bepaald meelachte. Marcus liep naar Melody toe en legde zijn handen op Melody's schouders. 'Mel, het wordt fantastisch! Geloof me!' 'Yeah, right.' Melody rolde met haar ogen. 'Wat nou als ik door die pillen geen zeemeermin meer kan worden?' Marcus keek haar in de ogen. 'Don't worry. Die pillen zijn getest! Ik weet wel iets om je blij te maken. Ik heb een tafel gereserveerd voor het ontbijt. Ik heb een typisch Canadees ontbijtje voor jullie geregeld. Kom!' 'Maar..' Melody kon haar zin niet afmaken of Marcus was al weggelopen. Erick schudde ongelovig zijn hoofd. 'Die mensen zijn raar.' zei hij. 'Ik hou van Marcus, maar daar ben ik het met je eens!' lachte Melody. 'Kom, laten we kijken wat Marcus nou weer voor iets menselijks heeft voorbereid.' lachte ze, en we liepen samen naar beneden.