Ms. Heart Breaker

CHAPTER IV

RYAN's POV

Alam ko na ako ang may pagkakamali kung bakit humantong sa hiwalayan ang relasyon namin, mahal ko parin siya..mahal na mahal, at ngayong nakabalik na din ako dito sa pilipinas kailangan kong makuha ulit si chin,sa pagkakataong ito hinding hindi ko an siya papakawalan at kung sino man ang humarang sa plano kong ito ai tiyak namananagot and i'll make sure taht who ever he is.. HE WILL SUFFER bago niya makuha ang mahal kong si chin.

Gwapo..

macho..

matangkad..

hot..

palaban..

badboy...

chickboy..

rich kid...

sikat...

Yan lahat ang palaging sinasabi ng mga tao sa tuwing naririnig nila ang pangalang..

RYAN BENEDICT ALCANTARA YU, 19 years old na ako, sanay sa buhay mayaman at laki sa layaw, nag aaral ako sa america pero agad din naman akong lumipat dito sa pilipinas sa WEST BRIDGE UNIVERSITY ng malaman kong dito nag aaral si chin. I admit it siya ang dahilan kung bakit ako bumalik dito pero ang alam ng lahat kabilang na ang parents ko at ang manager ko ai bumalik ako para mag promote ng bagong clothing line at para na rin makipag laban sa mga racers dito.

I take up Business administration sa school na pinapasok ni chin para naman related din sa mga priorities ko sa life. I am a professional car racer, a ramp and commercial model sa america at kilala na din sa buong mundo.

I'm the only child of one of america's business tycoons the ALCANTARA and YU CORPORATIOn, our family owns one of the top modeling agency in america the A&Y agency na nagpasikat sa mga bagong model ng VOGUE magazine ngayon,we also own one of the biggest fil-chinese restaurants in america,we own a casino in the gambling capital of teh world (las vegas) and isa kami sa mga nag susuply ng langis sa america.

And lastly I own one of america's biggest car shop who accessorize cars and motobikes, and I own a hotel here in the philippines the famous ALYU SUITES..

Nandito ako ngayon sa school na papasukan ko para makipagkita sa dean ng college of Business and administration ng biglang tumawag ang mom ko.

mom:hello baby boy where are you now?

yah!you heared it right!,,baby boy parin ang tawag ng mom ko sa akin kahit na binata ako kaya nga ayaw na ayaw kong nandiyan siya palagi sa tabi ko, baka ma bawasan kasi ang pogi points ko..hahaha...

ako:uhhmm..mom please stop calling me baby boy,nakakahiya na kaya.ang lakilaki ko na noh..

mom:baby boy naman kasi eh,bakit ba kailangan na diyan kapa mag aral sa pinas?

ako:mom i want to try living here na wala kayo,at saka alam niyo naman na philippines also gives good quality education diba?

mom:eh anak,harvard is here para mas lalong ensure ang future mu diba?at panu na ang negosyo mu?paanu na ang pag rerace mu?

bago ko pa man an sagot ang tanong ni mom naramdaman kong may bumangga sakin mula sa likod...Hindi ko na lang ito pinansin,aalis na sana ako ng nag salita ang naka bumunggo sa akin.

"exuce me.."

taht voice!..hindi ako maaring magka mali...siya si chin..

bago pa ako lumingon kasi tinapik niya ang likod ko nag paalam na muna ako kai mommy..

ako:mom,i have to go may kailangan akong tapusin dito ngayon very important talaga..

mom:o cge anak,ingat ka diyan ha?bye..

ako:ok mom,i will BYe..

naputol na ang sa kabilang linya at agad din anamn ako lumingon sa tumapik sa likod ko.

I was surprise to see her as early as this, her chinky eyes,her red kissable lips,her long silky hair, her cute cheeks wooowww..she's still the same girl I loved before. Ang suot niya girl na girl pa dina t bagay na bagay sa kanya sobra!..

I can see na hindi lang ako ang na shock pati rin siya.ktang kiat sa mukha niya pero pilit niya itong tinatago.No one of us talk ng mga sandaling ito,titigan lang ang nangyari at pakiramdaman.

So to break the silence..ako na ang na unang nag salita..

Ako:It's been so long since we haven't seen each other, but still you look the same sweetie.

ewan ko ab bakit sweetie pa din ang tawag ko sa kanya,kasi nong kami pa yan talaga ang tawagan naming dalawa..

hindi agad sumagot si chin na para banag nanigas ang kanyang labi.. pero ilang sanadali lng..nag salita na siya..

Chin:ry...ryaann?..why on earth are you here?...(with a big question mark in her face)

Ako:I'm here.... for you sweetie

Parang hindi ko una masabi sa kanya na siya ang dahilan kung bakit ako nandito,pero nasabi ko din dahil na rin siguro sa ayaw ko na siyang pakawalan pa.

chin:for me?..hahaha..are you kidding me ryan?and stop calling me sweetie because were over ryan!...everything we have?...I buried them all!....90feet below the ground!...

ako:Please chin,,let me explain...I...i...I wa--want you back again..

Parang iiyak na ako sa harap niya sa mga sinabi ko, while looking into her eyes I can see hatred not love,questions but no answers and disappointments instead of hope..

After I said all those words she turned her back againts me,and walked away from me.

And babaeng unang nag patibok sa puso kong hindi alam kung paano mag mahal ai lumalakad nanaman paalis sa harap ko at wala akong magawa kung hindi ai panoorin siya. How could I take her back in my arms again if talking to me is not her option anymore.?

what should I do?...

Anu na kaya ang mangyayari sa susunod pang tagpo ni ryan at ni chin?....

abangan sa next chapter.....

salamat po sa mga nag babasa nito... sana po mag comment kayo para ma inspired ako...

your comment will aurelu be appreciated..

and 

your suggestions is very much welcome.. :-)