Chapter 19

266K 4.7K 111
                                    

Kinabukasan...

Nagising akong walang Ken na sa tabi ko kaya napabangon ako bigla. Nasa'n ang magaling? Napahawak ako agad sa ulo ko dahil sa biglaang sumakit 'yon.

“Ken?” I called his name but no one answered. Bumaba na ako sa kama at may biglang naalala.

Ke—Ken...” pinamulahan na naman ako ngayon. Hindi ko alam kung ano ang dapat sabihin sa kanya. All words he said to me a while ago are stucked in my head.

Ang sweet ko, ano?” he moved away and grinned. “Pulang-pula na naman ang mukha mo. I love the way you blushed lalo pa't ako ang dahilan niyan. Hindi ako magsasawang pamulahin ang mukha mo, love.

“Enough...” hindi ko na kaya pa 'to. Mamamatay na ako sa kilig!

“Ang corny ko na ba?

Umiling ako. “You're not.” para sa'kin ay hindi siya corny. Hindi lang ako sanay sa paraan niya ng pagpapakilig ngayon.

“Really?

“Oo.

Feeling ko kasi ang corny ko na. But hey, I'll do everything to make you feel love and special. A woman like you deserve that. You deserve me...

“Thank you.” dahil wala akong masabi na iba, 'yan na lamang ang nasabi ko. “Thank you for keeping me. Thank you for telling me that I'm your treasure, a beautiful treasure you say. Thank you, Ken.

He nodded his head and kissed me on my forehead and whispered, “Your welcome, love...

Pagkatapos niyon ay nagtungo na kami sa banyo, nagtoothbrush muna bago kami nagtungong kwarto at sabay na nahiga't nagkumot.

“Good night.” wika ko.

Paharap siyang humiga sa akin at niyakap na naman ako. Good night din. Dream of me, okay?

Okay.” and I chuckled before I close my eyes.

I feel safe in his arm, and I feel protected. The warmth of his embrace makes me comfortable in our position. Inantok na ako bigla habang may natugtog pa rin. I forgot to turn off the speaker kaya nagmulat na ako ng mga mata.

Nakakatulog ka ba na may music?” pagtatanong ko kay Ken.

“Hindi.

“Hindi pala, eh.” napalabi ko. “Sorry, papatayin ko na lang 'yong speaker.

H'wag na. Stay.

“Pero—”

He cut me off. “Okay lang na may music. Mukhang sanay ka ro'n kaya h'wag mo nang patayin ang speaker."

“Paano ka?

“Don't mind me, okay? Matulog na tayo.” at pumikit na siya.

Halata sa mukha na 'di agad siya makakatulog kaya bumangon na ko. Ayaw kong makitang nahihirapan siyang makatulog dahil sa naka on pa rin ang speaker.

Pregnant by my Boss (Completed) (Soon to be Published)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon