MARRIED TO A MAFIA BOSS (Book 4) #Wattys2019

Chapter 39

B4 C39

Keisha's POV

"Where do you thing you're going?" Pinilit kong idilat ang aking mga mata ng may marinig akong nagsalita. Kahit hindi ko pa man nakikita ang taong pinagmulan ng boses na yun, alam kong siya yun.

Pinilit kong gumalaw pero isang lalaki ang may buhat sakin at ramdam na ramdam ko pa din ang pagkahilo at sakit ng katawan.

Ang huling naalala ko lamang ay ang mga patibong na sumalubong sakin at ang taong nagtakip ng panyo sa ilong ko. Wala na kong mantandaan pagkatapos nun. Hindi ko na din alam kung gaano na ko katagal nakatulog.

"I'm warning you, better stop walking now or you'll die."

"Hindi kita boss para sundin Dawson."

"A bastard like you is not even welcome in my group. If you still love your life, bring down my wife."

Hinahanap ng mga mata ko si Zach pero hindi ko siya makita. Siguro ay nasa likod namin siya. I started to look at my body dahil walang humpay ang sakit na nararamdaman ko. I feel so helpless right now especially seeing my body bleeding like hell.

"Three counts bastard." Gusto kong silipin si Zach pero hindi ko magawa. Nahaharangan ako ng taong bumubuhat sakin. "One." I heard him count. "Two." Pakiramdam ko mas napapalapit sa akin ang boses niya.

"Tigilan mo ang paglapit Dawson kung ayaw mong pasabugin ko ang utak ng asawa mo."

"Do that and you'll fvcking meet my gun." Ganun na lang ang kilabot na naramdaman ko ng marinig ko ang galit sa boses niya.

Tumawa ng nakakaloko ang taong may buhat sakin. "Wag kang puro dada Dawson. Ano kaya ang magiging reaksyon mo kapag nakita mo na ang asawa mo?" And with that, dahan-dahan siyang umikot kay Zach.

I saw how shocked he was seeing me like this. "Zach.." I tried to call his name loud but only a whisper came from my mouth.

Yung pagkagulat na nakita ko sa kanya kanina ay unti-unti ng napalitan ng galit. "YOU FVCKING AS*HOLE! WHAT DID YOU FVCKING DID TO MY WIFE HUH?! I'M GONNA HAUNT AND KILL YOU!" He shoot his legs at the same time kaya napaluhod siya kasama ako. "I WILL FVCKING KILL YOU!" He shouted once again before shooting the man's right arm dahilan para mabitawan niya ko. "I FVCKING TOLD YOU THAT YOU WILL FVCKING MEET MY GUN BASTARD!" Isa na namang putok ng baril ang aking narinig bago ko maramdaman ang unti-unting pagluwag ng hawak niya sakin.

Inaasahan ko na ang pagbagsak ko sa lupa pero mabilis akong nasalo ni Zach.

"Hubby.." I started to cry ng maramdaman ko ang na mga bisig na niya ang nakayakap sakin.

"Bakit ba ang tigas ng ulo mo? Look what happened to you! Palagi na lang gusto mo ang nasusunod without thinking the consequences. I don't know what to do to you anymore!" Kakaibang sakit yung naramdaman ko. Mas masakit pa sa lahat ng galos at sugat na natamo ko.

Pinilit kong itago yung mga luha na nagu-unahan na sa pagtulo sa pisngi ko. I know it's all my fault but does he really need to yell at me like that? Especially in a situation like this..

"I'm sorry wifey." Bigla namang lumambot ang expression ng mukha niya. "I was just really worried about you. I suddenly receive a call from Pia na pinaalis mo daw siya. Mabuti na lang at nasundan niya yung taxi na sinakyan mo but I was still too late to save you. I feel so worthless Keisha. Pakiramdam ko wala na kong ginagawang tama. Palagi ka na lang napapahamak." He wiped my tears away using the back of his hand. "And seeing you like this gives me pain. I can't stand seeing you in pain wifey. I want to kill all of them. I want to be the person who will take their lives."

"Shh. I'll be okay Zach. Ang mahalaga ay nandito ka na. Nandito ka at iniligtas mo ko. Hindi mo ko pinabayaan."

"Hinding-hindi kita papabayaan." He said and gave me a quick kiss on my lips. Tumayo na siya habang buhat ako. "Let's go to the hospital now at baka ma-impeksyon pa yang mga sugat mo."

"I love you, my savior." I smiled.

"I love you too my very hard-headed wifey." He now started to walk pero bago pa kami tuluyang makaalis ay inapakan niya sa tiyan yung lalaking may buhat sakin kanina.

"I will set you free for now because I want you to deliver a message to your boss." Imbis na matakot ay ngumisi lang yung lalaki. "Kung gusto niyo pang manatili ang grupo niyo, don't ever touch my wife again. Not her. Not my son. Not my daughter. You understand?" Hindi ito sumagot kaya mismong sugat na niya ang tinapakan ni Zach. "Not. My. Family."

Tuluyan na kaming naglakad palayo ng muli siyang magsalita. "Kung inaakala niyo nakaligtas na kayo, diyan kayo nagkakamali." Tumawa siya ng sobrang lakas. Pakiramdam ko ay nababaliw na siya.

"Wag kang masyadong magpakasaya dahil hindi mo magugustuhan ang susunod na mangyari. Start asking for forgiveness now dahil baka hindi ka tanggapin kahit sa impyerno." Zach said bago kami tuluyang lumabas.

"MAMAMATAY KAYONG LAHAT DAWSON!" Huling sinabi niya bago biglang sumabog ang buong building.

"Mauuna ka muna."

"You placed a bomb there?"

"No I didn't." Tinignan ko siyang mabuti dahil hindi ako naniniwala. "Hindi nga ako wifey.." Matagal siyang tumitig sakin pero nagdududa pa din talaga ko. "Hindi ako dahil si Blake ang naglagay." Tumawa siya ng nakakaloko.

Itataas ko sana ang braso ko para hampasin siya pero napadaing ako sa sakit.

"Don't move wifey. I'll bring you to the hospital now." Hindi na ko kumibo at isiniksik na lang ang mukha ko sa dibdib niya.

I feel so sleepy siguro ay dahil sa pinahalong pagod at sakit ng katawan.

"Please don't be so stubborn wifey. I will never forgive myself if something bad happens to you. You are my life and living without you is like a phone without a baterry, it's useless."

***

❤❤❤