Dedicated to Onlysenpai :-) Thank you for reading, voting and commenting!
-
Xav's POV
After that scenario, I left them and went straight home or ewan kung saan ako balak dalhin ng mga paa ko. Wala nakong pake kung sumunod man sila o hindi, they look like they're my chaperones anyway, they follow me anywhere I go. Imagine the life?
Sa sobrang inip ko siguro kakalakad, hindi ko na napansin na sinakyan ko na pala ang skateboard ko and did some skating tricks. Sabi nga nila, when you're really passionate about something, katawan at puso mo ang mismong gagana para gawin iyon.
After a couple of minutes, nakita ko ang BTS na papunta sa lugar kung saan ako nag-skateboard. Seriously? Wala ba silang ibang alam gawin kung hindi ang bwisitin ako? Hindi parin ba sila nakakahalata hanggang ngayon na ayaw ko presensya nila sa paligid ko?
"Walking away without saying anything to me? What's with you, Xabrina?" Malumanay na sabi ni Yoongi sakin. Wala man sa boses niya pero halata mo sa mga mata niya ang pag-aalala.
"What am I supposed to do? Titigan lang kayo buong magdamag? Plus, I'm not even required to tell you everything I do, hindi na ako bata."
"You are required to, Xav. Para saan pa't magkasama tayo dito?"
"Gosh Yoongi, stop being so paranoid. I can handle myself." I answered him with a straight face. This is what I hate about him the most. I know he's worried and all but out of all people, siya ang nakakaalam sa capabilities ko. Kayang kaya kong protektahan ang sarili ko.
He took a deep sigh before answering me, "Magpasabi ka man lang sa susunod para alam ko kung hahanapin ba kita o hindi."
"Stop, okay? Hindi mo na kailangan mangonsensya."
"Fine whatever." And finally, he stopped.
"So anong balak mo ngayong hindi natuloy ang bonding natin? Eh kayo, anong balak niyo?" Tanong ko sakanya at sa mga kagrupo niya.
"We're going to skate," Jin said. Napaismid naman ako sa sinabi niya. Him? Skate?
"You? Skate? Seriously?"
"Oo, bawal ba?"
"The last time I knew, riding a bicycle is too scary for you. Now skate? Anong nangyari?" Pangasar man o hindi ang mukha ko ngayon, I'm just saying the truth. Eh mas takot pa nga 'tong isang 'to kaysa sa akin eh.
"Alam mo, kung makapagsalita ka akala mo sobrang galing mo. Pasalamat ka babae ka kung hindi pinatulan na kita!" Pinigilan naman nila si Jin sa paginit ng ulo niya. Napaka-pikon talaga ng isang 'to, dinaig pa ang babae. Geez.
"Oo, magaling ako. Ikaw? You're no match for someone like me." I answered him mockingly, binigyan niya lang ako ng masamang tingin na kulang nalang ibaon na niya ako sa lupa. Inirapan ko nalang siya, pikon talo Kim Seokjin.
"Snap out of it. Let's just go skate." Namjoon said, finally may matinong nakaisip ng idea na yan.
At dahil tinatamad na akong makipagtalo pa, sumunod nalang ako sakanila. I was about to do some flipping when Yoongi called me.
