MARRIED TO A MAFIA BOSS (Book 4) #Wattys2019

Chapter 38

B4 C38

Keisha's POV

"Wala ba talagang nasaktan sa inyo Pia?"

"Wala Keisha. Okay kaming lahat. Salamat ha?"

I smiled at her. "You don't have to thank me. It's my job to protect all of you."

"Alam mo Keisha, iniwan ko si Zach dati dahil ayoko sa ganitong buhay. Gusto ko lang ng tahimik na buhay. Ayoko yung palagi na lang akong nangangamba sa pwedeng mangyari dahil sa mga kalaban niya." I kept quiet because I don't know what to say. "Hanggang ngayon naman nangangamba pa din ako sa pwedeng mangyari lalo na sa anak ko but I can't stand the fact that we'll be leaving all of you. Alam kong pamilya na ang turing ni Blake sa inyo and I don't want him to choose between you guys or us. Alam kong mahihirapan lang siya."

"Naiintindihan kita Pia. Alam kong mahirap dahil napakadelikado ng buhay natin. Hindi mo alam kung sino ang mga kalaban pero isa lang ang maipapangako ko sa inyo, walang mangyayaring masama sa inyo dahil ginagawa namin ni Zach ang lahat para protektahan kayo. I can sacrifice my life for all of you."

Hinawakan niya ko sa kamay ng mahigpit. "Walang mawawala dahil lahat tayo ay magtutulungan."

Napatigil kami sa pagu-usap ng may kumatok sa pintuan.

Isang nakangiting nurse ang bumungad sa amin. "Letter for Mrs. Dawson?" Iwinagayway niya ang isang sobre.

"Kanino daw galing yan?" Pia asked her.

"Wala pong nakalagay na sender Maam e. Iniwan lang po sa labas."

"Sige akin na." Mabilis niyang inabot sa akin ang sulat. "Salamat."

Hinintay ko munang makalabas ang nurse bago ito binuksan.

"Kanino galing yan Keisha?" Hindi napigilan ni Pia ang magtanong.

"Ang mabuti pa Pia, umuwi ka na sa bahay. Iwan mo muna ko dito."

"Hindi pwede. Hindi ka pa magaling. Kailangan mo ng makakasama dito."

"Kaya ko na ang sarili ko. Kailangan ka din ng anak mo. Umuwi ka na."

"Hindi ako uuwi Keisha. Babantayan kita dito."

"Umuwi ka na sabi e!" Sigaw ko na nagpatigil sa kanya.

"May kinalaman ba yan sa sulat na natanggap mo? Sabihin mo sakin Keisha para matulungan kita."

"Gusto ko lang munang mapag-isa Pia. Nakikiusap ako, umuwi ka na."

"Hindi ako aalis dito hangga't hindi mo sinasabi sakin ang totoo!"

"Wala akong kailangan sabihin sayo. Bilang nakatataas sayo Pia, inuutusan kitang umalis na dito."

"Pero Keisha-"

"Umuwi ka na sabi e!" Hindi ko na napigilan ang pagsigaw. "LEAVE NOW!"

Alam kong hindi niya ko kayang iwan pero dahan-dahan na siyang tumayo.

"Alam kong may hindi magandang mangyayare Keisha, aalis ako ngayon hindi dahil sa utos mo kundi para siguraduhing ligtas ka."

Hindi na ko kumibo at tinanaw na lang ang paglabas niya ng kwarto.

Muli kong binuksan ang sulat na dinala sakin ng nurse. Hindi ako pwedeng manatili lang dito ng walang ginagawa.

Mabilis kong tinanggal ang dextrose na nakasuot sakin. Binalewala ko yung sakit at dugo na nakita ko.