POSSESSIVE 19: Beckett Furrer

CHAPTER 13

To Iris Gonzaga, If you're reading this, i hope something great happens to you today. 

CHAPTER 13

BECKETT groaned as his eyes squint open. Nagising siya dahil sa ingay na naririnig niya mula sa kung saan. Dahan-dahan siyang tumihaya ng higa saka paharap na tumagilid kay Ru na mukhang nahulog mula sa pagkakahiga sa likod niya dahil nasa kama na ito at balot na balot ng kumot ang buong katawan dahil siguro sa lamig na nanggagaling sa aircon ng kuwarto.

Gumuhit ang ngiti sa mga labi niya saka hinawi ang ilang hibla ng buhok na nakatabing sa mukha nito. Such a pretty face and a brave woman. And she's his.

Masuyo niyang hinalikan ang kasintahan sa nuo saka maingat na umalis sa kama para hanapin ang nag-iingay na kanina pa niya naririnig.

Napatigil siya sa harap ng pantalon niya na nakakalat sa sahig. Umuklo siya saka pinulot iyon at ipinasok ang kamay sa bulsa. Nang makapa ang cellphone niya, kaagad niya iyong inilabas saka tiningnan kung bakit nag-iingay 'yon.

Gladz calling...

Hmm... Sinagot niya ang tawag saka lumabas ng kuwarto para hindi maisturbo ang tulog ni Ru.

"Hey..." Naghikab siya, "alam mo ba kung anong oras na?"

"Yeah." Gladz answered haughtily. "Its just ten p.m. dimwit."

Mabilis na inilayo niya ang cellphone sa tainga saka tiningnan ang oras sa cellohone. It's really just ten p.m.

He grunted. "Akala ko dis-oras na ng gabi." Aniya kay Gladz na nasa kabilang linya pa rin. "Kagigising ko lang e. Ba't ka napatawag?"

"Kagigising mo lang?" Tanung nito sa halip na sabihin sa kaniya ang pakay nito. "Seriously? Ano bang pinaggagagawa mo? Lasing ka ba? Kasama mo ba si Pierce? Nakipag-inuman siya kasama sina Terron at Khairro, eh. Kasama ka ba, wala ka naman sa bahay mo, eh."

Isinandal niya ang hubad na katawan sa nakasarang pinto ng kuwarto niya. "Nah. I'm not with them. I'm with Ruth."

"Kasama mo si Ruth?!" Pagalit bigla ang boses ni Gladz dahilan para mapangiwi siya. "Bakit kayo magkasama, ha, balahibo? I swear, kapag may ginawa kang masama sa kaibigan ko, mapapatay kitang balahibo ka! Give the phone to Ruthy right now—"

"Magkasama kami dahil may inaasikaso kami na may kinalaman sa kasal mo. Ru—I mean, Ruth said that she wants to help you prepare your wedding because she's the maid of honor and I just tag along because I'm the best man." Pagsisinungaling niya. Ayaw niyang magpaliwanag kay Gladz sa telepono, tiyak na aabutin sila hanggang mamayang madaling araw sa dami ng itatanung nito at pagbabanta sa kaniya. Saka na niya sasabihin dito ang tungkol sa kanila ni Ruth kapag magkaharap na sila ng personal at kalmado ito. "And Ruth is asleep." Dagdag niya, "huwag mo ng isturbuhin, napakagod yata sa biyahe."

Malakas na napabuntong-hininga si Gladz. "Umayos ka talaga, balahibo. Tatamaan ka talaga sakin. Babalatan kita ng buhay hanggang sa mawalan ka na ng balahibo sa katawan." Pagbabanta na naman nito. "Teka, nasaan ba kayo?"

Sa halip na sumagot, iniba niya ang usapan. "I'm mad at you, Gladz."

"Huh? What? Why?!" She sounds very mad all right. "Ang kapal naman ng mukha mong magalit sakin. Sakalin kita riyang balahibo ka—"

"Bakit sinabi mo kay Ruth ang tungkol sa hindi natuloy kong kasal?" Usisa niya sa kausap na hindi pinatapos sa pagsasalita. "Do you know how awkward it is to talk about it with her?"

"Huh?" Now Gladz sounds confused. "Ano ba ang pinagsasasabi mo riyan? Wala akong pinagsabihan ng mga bagay tungkol sayo no. Huwag ka ngang epal diyan. Saka never ka naming napag-usapan ni Ruthy kasi hindi ka naman importante."