3.BÖLÜM

30K 1K 87
                                    

💐İYİ OKUMALAR 💐

Adımın seslenilmesiyle uyanmıştım. Karşımda Gülperi’yi görünce hiç şaşırmamıştım. "Yemek hazır Ayşim, herkes seni bekliyor hadi" diyerek odadan çıkmıştı. Hemen kendime gelip elimi yüzümü yıkadım ve dışarıya çıktım. Şimdi herkes masadaydı. 
Bedirhan Ağa'nın yüzüne nasıl bakacaktım. İstese beni şu anda öldürebilirdi.  Mardin'in en büyük soylu aşiretinin ağasına seni istemiyorum demiştim. Bunu aşiret büyükleri duysa hükmüme karar verilmişti bile. Masaya baktığımda herkes oturmuş yemeklerini yiyordu. Her zaman Gül Peri’nin yanında otururken şimdi yerimde berrak oturuyordu.

Tek boş yer Bedirhan Ağa'nın yanıydı. Yavaş adımlarla ilerleyip oturmuştum. Bedirhan Ağa'nın bana baktığını hissedebiliyordum ama ona bakmak yerine önüme birkaç parça yiyecek alıp oyalanıyordum. "Ayşim kızım " Şehmuz amcanın sesiyle masadaki ben dahil herkesin bakışları onu bulmuştu." Biz bugün Avzem teyzenle bir karar verdik." 
Genç adam içinden dün annesine aynı odada kalma olayını bahsettiğini düşünerek keyfi yerine gelmişti. "Kızım düğüne kadar babaların yanına gidiyorsun. Kendini toparlayınca düğünümüzü yaparız olur mu kızım" deyince genç kızın sevinci yüzünden görülebiliyordu. Ailedeki herkes kızın tatil amaçlı gitmesine sevinirken genç adam kendisini tutmaya çalışıyordu. "Olu..." 
"Yeter! Ayşim hiç bir yere gitmiyor. O benim karım baba nereye gidip gitmeyeceğine ben karar veririm. Şunu sizde biliyorsunuz ki düğün benim için hiç bir anlam ifade etmiyor .Yıllardır bekledim ama yeter. O artık benim karım. Kimse ama hiç kimse bizim hakkımızda karar vermesin" 
"anne sende bugün dediğimi yapın Ayşim’le bu gece ve bundan sonra bizim için hazırlanan odada kalacağız" demişti sinirle adam ve masadan kalkıp çıkışa yönelmişti ki " haddini bil Bedirhan. Karşında ağan var senin. Kararlarıma ne zamandır karşı çıkıyorsun." 
"Ben senin kararlarına karşı çıkmıyorum. Ayşim benim karım ve onun hakkında bütün kararları ben veririm baba. Ayşim hiçbir yere gitmiyor konu kapanmıştır.” Demiş ve hızla evden çıkmıştı. Arkasından gözü yaşlı genç kızı bırakarak. Masada oturan herkes genç kıza üzgün gözlerle bakıyordu. Genç kız gözünden akan yaşlara aldırmadan başını kaldırıp "Ağamız nasıl istiyorsa öyle olsun. Ben bu hayata mahkumum. Ağam beni dün kendine tutsak etmişken bugün ona karşı çıkmak saçma olur . Ne istiyorsa onu yapalım “demişti sonlara doğru fısıltı gibi çıkan sesiyle. Kimsenin bir şey  demesini beklemeden koşar adımlarla odasına geçmişti genç kız...

Bedirhan ağa iş yerindeyken, herkes sinirli olduğunu anlamıştı. İş yerine sonradan gelen Sıraç, hemen abisinin odasına çıkmıştı.  O da yengesinin durumuna çok üzülüyordu, tüm ev halkı gibi. 
"Abi konuşabilir miyiz?" "Konuşalım Sıraç "  dedi genç adam. "Biliyorsun Ayşim teyzemler gittiğinden beri dışarıya çıkmadı. Kız bunalıyor, kaç ay oldu ailesinden uzak, o da özlüyor. Ailesini görmek istiyor, bir düşün ve ona göre hareket et." demiş ve dışarıya çıkmıştı. Genç ağa kardeşinin sözleriyle ne kadar haklı olduğunu anlamıştı. Sevdiği kıza bencilce davranmış onu konağa mahkum etmişti. Bu konuyu en kısa zamanda düşünmek üzere kafasında bir kenara kaldırmıştı.

Sabahtan akşama kadar girdiği toplantılardan bıkan genç ağa, bir an önce eve gidip karısını görmek istiyordu. Hızlı adımlarla şirketten çıkıp evlerine giderken, çarşının içerisinden geçmeye karar verdi. İleride ki çiçekçiyi görünce bir anda Ayşim’e çiçek almak gelmişti içinden. Hemen arabasını park edip çiçekçiye girmişti. 
"Hoşgeldiniz ağam " " hoş buldum usta bana bir demet papatya buketi yapasın sana zahmet" demişti genç adam. Çalışanlardan çiçeği yaptıktan sonra almış ve hızla konağa varmıştı. Konaktan içeriye girince gözleri Ayşim’i aramıştı, ama bulamamıştı.Etrafta koşarak oynayan kardeşi sıla’ya "yengen nerede?"  "yeni odanızda ağam " deyince sözünü dinlediklerini anlamıştı. 3.kattaki yeni odalarına çıkınca derin bir nefes alıp kapıyı açmıştı. 

Genç kız kapının pervazına yaslanmış yeni odasına bakıyordu. Bugün sabah kahvaltıda olanlardan sonra, hiç kimseyle konuşmamıştı. Her şeyi Bedirhan Ağa'nın istediği gibi yapmıştı. Bütün odanın hazır olduğuna emin olunca yavaşça odadaki banyoya geçip güzel bir banyo yaptıktan sonra giyinmiş ve odasına geçmişti. Saçlarını kuruttuktan sonra taramaya başlamıştı. Saçlarını tararken aklına hücum eden geçmişteki anılarını unutamıyordu. 
"Anne saçlarımı tarar mısın? Çok uzunlar ben tarayamıyorum." 
" Gel bakalım buraya sen benden isterisinde ben yapmaz mıyım? Dünyaları iste ayaklarına sereyim prensesim..." 
Hızlıca kendine gelip gözümden akan bir damla yaşı silmişti. Kapının açılmasıyla aynadan arkasına bakmıştı. Nefreti gelmişti. Ona bakmak midesini bulandırırken, onunla bu odada nasıl kalacağını düşünüyordu hala. 
Onu umursamadan saçlarını hızlıca tarayıp bu odadan çıkmak istiyordu. Saçlarını acıtmadan tararken aynadan ona bakmak yerine başını yere eğmiş saçını tarıyordu. Elinin üzerindeki büyük ve soğuk el bir anda durmasını sağlamıştı. Başını yukarıya kaldırınca, aynadan bir çift siyah gözle karşılaşmıştı. İkisi de konuşmadan birbirinizin gözlerine bakıyordu. İkisi de bir çok şey anlatıyordu gözleriyle. Genç kız ,nefretini,öfkesini , iğrenmesini, gösterirken. Adam aşkını, mutluluğunu, özlemini, tutkusunu gösteriyordu. Genç kız asla normal bir çift olamayacaklarını düşünürken. Elini çekmeye çalışsa da izin vermemişti. Gözlerini kapatıp derin bir nefes alıp vermişti. Adamın ona dokunmasını istemiyordu. Ama adam ısrarla dibinden ayrılmıyordu. 
"Kendini yorma güzelim, saçlarını ben tarayacağım." Deyince artık elinden almanın imkansız olduğunu anlamıştı Ayşim. Bu işin bir an önce hızlı bitmesi için, "hızlı ol kızlarla işimiz var "demişti hızlı olmasını isteyerek. Ayşim adama karşı hiç kibar değildi ama adamın bunu hak ettiğini düşünüyordu. " söyle bakalım güzelim ne işiniz var? " deyince ne diyeceğimi şaşırmıştı Ayşim. Aslında işi yoktu ama sırf bu odadan ve ondan kurtulmak için böyle bir şey söylemişti. “Özel ağam" demişti aklına ilk gelen şeyle.  Ayşim aynadan Bedirha’nın yüzüne baktığında inanmış gibiydi. Saçlarını sanki canını acıtmak istemezmişçesine kibar tarıyordu. 
Ayşim taraması bitince kurtuldum sanıp ayağa kalkıyordu ki Bedirhan iki omuzuna elleriyle bastırınca geri yerine oturmak zorunda kalmıştı.
"Daha işim bitmedi ömrümün kadını “diyerek elleriyle saçına bir şeyler yapmaya başlamıştı. . Sesini çıkartmadan beklemeye başladı. Kısa bir süre sonra saçına güzel bir şekil vermişti. 
Bunu aynadaki yansımasından anlamıştı." Bekle" dedi ve yatağın yanına gidip bir şeyler yaptı ve  geri geldiğinde, aynadan elindeki papatyaları görmesiyle yüzünde bir gülümseme olmuştu. Papatya en sevdiği çiçekti. Onlara bakarken kokusunu içine çekerken başka bir alemde yaşıyormuş gibi hissediyordu Ayşim. 
Saçlarına papatyaları yerleştirdikten sonra cebinden bir şey çıkartınca bunun telefonu olduğunu anlamıştım. Arkadan saçımın resmini çekip bana doğru eğilerek resmini göstermişti. 
Gerçekten güzel bir model yapmıştı. Kendisimi yana kaydırıp ayağa kalkmıştı.  Bedirha’nın Bir anda kolumdan çekip, bana sarılmasıyla ani bir refleks olarak çığlık atmıştım.

Bol bol yorum ve oy arkadaşlar 🙏

Hepinize bolca sevgiler 💕 Musnaz17

AYŞİM( TAMAMLANDI DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin