Another Life|| BTS ✔

1.9

''Tahmini Evrenler'

Bilinenden daha fazla evren olduğunu biliyoruz, peki ya bu evrenler her zaman nasıl karşımıza çıkıyor?

Birden çok reenkarnasyon şekli olmasına rağmen, bunların hangi evrenlerde karşımıza çıktığını bilemiyoruz.

Tahmini Evrenlerden bir tanesi, her şeyin kötü olduğu evrendir. Yaşanabilecek en kötü şeyleri yaşayacak olan kişi, maalesef bu evrenden kurtulmak için de çareyi ölümde bulacaktır.

Ve diğer bir evren ise tam tersi, her şeyin iyi olduğu evrendir. Bu evrenler arası geçiş eğer kötüden iyiye şeklinde olursa kişi ruhunu tamamen bu iyi olan evrene adar ve ölüm söz konusu bile olmaz onun için.

Fakat eğer geçiş iyiden kötüye olursa, kişi iyiye gidebileceğini düşünüp ölümü aramaya başlayabilir. Ancak bu mümkün değildir.

Evrenler arası geçişin reenkarnasyon evresi yalnızca 1 kere gerçekleşebilir. Olası durumlarda bu sayı ikiye yükselebilse de, geçiş yalnızca 1 kere gerçekleşir.

Geçişin gerçekleşmediğini anlamak için ölüm anında daha öncesinde olmamış bir şey olmalıdır. Sürpriz bir detay veya belli olmayacak küçük bir detay olabilir bu. Genelde kişilerin ölüm sebeplerinde bir değişiklik görünür veya kişiler kurtulduktan sonra eğer kaza geçirmişler ise yaralarında bir değişme olduğunu söylerler.

Mucizeler, evrenler için de herkes için olduğu gibi önemlidir.'

Kafama dolan düşünceler yalnızca o an ne düşüneceğimi şaşırdığım için oradalardı.

Babamın sesini duydum bir an, her zamanki gibi soğuk bir sesle bana sesleniyordu; "Reenkarnasyon: Evren'ler'in doğuşu'nu getirir misin?" Bir soru cümlesiydi fakat bana bir emir cümlesini andırıyordu daha çok.

Kitabı alıp ona götürsem de hiçbir zaman sebebini anlayamamıştım.

Şimdi ise gözlerimin önünde sertçe duran araba, Jimin'in arabaya saplanan bedeni, akan kanı ve açılmayan araba kapısı varken tek düşünebildiğim babamın birden ortaya çıkan reenkarnasyona olan ilgisiydi.

Bir şeyler biliyor olmalıydı, benden saklamıştı. Belki öleceğimi bile biliyor olabilirdi.

Belki, Jimin'in öleceğini de biliyor olabilirdi.

Hareket edip Jimin'in yanına gitmek istedim. Onun canının acımasını azaltmak için onu arabadan çekip almak istedim.

Ama öne doğru atılmaya çalıştığımda ayaklarım yere yapışmış gibi hareket bile etmedi. Öylece durdum ve kalbim boğazımda acı acı atarken yalnızca izledim. Jimin'in son bir kez açılan gözlerinin arabaya dikildiğini gördüm. Birinin çıkmasını bekliyor gibiydi fakat biliyordum ki kimse çıkmayacaktı.

Hikayenin sonu bu olmalıydı. Kimse çıkmayacaktı ve Jimin Daisy'nin olduğu dünyasına gidecekti. Gözlerini eski bir hastanede açacak ve yaşadığı her gün acı çekecekti. Gözlerimden bir damla yaşın şok yüzünden ancak daha yeni aktığını hissettiğimde birden hiç beklemediğim bir şey oldu.

Siyah arabanın kapısı açıldı, şoför koltuğundan biri kendini dışarı atar gibi dışarı çıktı ve dizlerinin üzerine çöktü. Ve olduğu yerde birden kusmaya başladı. Sırtının titrediğini gördüm, kusmaya devam ederken birden hıçkırarak ağlamaya başladı. Erkek olduğunu fark ettiğim kişi kusması bittiğinde kaşlarım çatıldı. Çocuk doğruldu, Jimin'in cesedine baktı ve endişeyle etrafına bakışmak için benim olduğum tarafa doğru döndü.