Krzywe Niebo

Nigdy nie sądził, że mógł zakochać się w kimś tak zwyczajnym jak ona. Przecież nie pochodziła z jego świata, przecież chodzili zupełnie innymi drogami, przecież każdy powiedział mu, że bycie z nią nie ma sensu. Prawdziwe życie miało dźwięk jej śmiechu. Śnił o jej oczach, tak nieskrępowanych w spojrzeniu i tak silnie obejmujących jego osobę. Jakby jednym mrugnięciem rzęs potrafiła zrozumieć wszystko, co w sobie chował. Zakochał się w niej. On, pan wielkiego świata. Król muzyki. Stojący zbyt wysoko, by móc ją dosięgnąć. Lecz to właśnie ją kochał, zbyt mocno, zbyt żarliwie... na zawsze.