BACK OFF! LUKRECIA IS MINE!

C H A P T E R 28

"You are not helping anymore Kid! Just like your mom, you are also destroying my life!"

"Sir, tama na. Lasing lang 'yong bata..." Kid was back in reality. Nang marinig niya ang boses ng estrangherong iyon at tumigil na rin sa pagtakbo ang mga alaala sa isipan niya.

Umalis na ang Arabo. Infront of Kid was a traffic enforcer, "Ayos ka lang boy? Uwi ka na sa inyo. Hinahanap ka na ng mga magulang mo." The traffic enforcer smiled at him. Kinalaunan ay umalis din ito. Pakiramdam niya ay mas lalo siyang nadurog.

"No one will be finding me," Kid told hisself. Nagsimula siyang maglakad muli at sa bawat hakbang na tinatahak niya ay mas lalo namang kumakapal ang maiitim na ulap sa papawirin.

Maya-maya pa, naramdaman ni Kid ang mga butil ng ulan sa katawan niya. And not too long, it soak his clothes and his body.

Nakikiayon ang panahon sa nararamdaman ni Kid. Ramdam niya ang mga luha niyang umaagos sa pisngi niya kasama ang mga butil ng ulan.

Makalipas ang ilang saglit, nag-vibrate ang phone. His dad was calling him. Sinagot niya ito. Una niyang narinig ang boses nito.

"Where are you? Sabi ng teacher mo, naghalf day ka. Tinawagan ko si Manang, wala ka raw sa bahay."

"As if you care Dad."

Tumahimik ang kabilang linya. Mas lalong lumakas ang pagbuhos ng ulan.

"Kinakausap kita ng maayos Kid, where are you?"

"Bakit mo nagawang palitan si Mom?"

"Kid, I said where are you?"

"Answe my question Dad!" Humagulgol si Kid. Hindi niya na pinansin na maaring narinig iyon ng Dad niya sa kabilang linya.

"Let's talk when you're alreadt home."

"No, I'm not going home! Just go and f*ck your new girlfriend!"

"Kid---"

Binato ni Kid ang telepono. Kumindat ng malakas.

Kid was running now. Gusto niyang takasan ang reyalidad habang nauulanan siya.

"AHHH!" He shouted to release the pain. Hindi niya na kaya. His world already sucks. The people around him already sucks. His friends, his insecure with them. His Mom, ayaw nitong makipag-usap sa kanya. His Dad, ayaw niya na ito itong makita.

He's running very fast. Sinasalubong niya na ang ulan. May luha ang mga mata niya. May galit sa bawat pagsigaw niya.

Yet in a momentum, bigla siyang nahilo. Gusto niyang tumayo pero hindi na kaya ng katawan niya.
* * *
L U K R E C I A

One Hour Later...

"Naku, may lagnat ka!" Biglang nataranta si Lukrecia nang mahinuha niyang may lagnat si Kid matapos niyang haplusin ang noo nito. Nakahiga ngayon si Kid sa sofa ng salas ni Lukrecia. Wala itong malay ngunit nangingig ito sa sobrang lamig.

Lukrecia brought Kid here instead of bringing him on the hospital. Buko sa traffic papunta sa ospital ay sobrang layo rin nito at paniguradong baha rin ang daan papunta roon.

"G*gu!" Biglang napamura si Lukrecia. Bigla kasing nag-black out. Mabilis na tumayo si Lukrecia at naghanap ng kandila sa kusina. At nang may makuha na siya ay bumalik na ulit siya sa salas.

Bahagyang tinabingi ni Lukrecia ang kandila nang iniayos niya ito sa center table. Ginawa niya iyon para patakan ng lusaw na kandila ang mismong titirikan nito para manatili iyong nakatayo roon.

Binalikan ni Lukrecia si Kid ng tingin. "Anu bang gagawin ko sa'yu?" Nataranta ulit siya. Naghanap siya sa kaniyang isipan ng paraan para bumaba ang lagnat nito at ang una niyang naisip ay ang hubaran si Kid.

"Basa ang suot mu. Kaya ka inaapoy ng lagnat kasi ang lamig ng suot mu," aniya habang kagat-kagat ang kuko.

Mahirap man sa panig ni Lukrecia ay ginawa pa rin niya ang dapat maisalba lang ang buhay ni Kid. Una niyang tinanggal ang black hood nito at matapos naman niyon ay ang shirt nito.

Tumambad sa mga mata ni Lukrecia ang baby abs ni Kid. In her eyes, Kid looks so fresh and young. Sobrang lambot at puti ng kutis nito na para bang naliligo ito sa gatas.

"Santa Santisima, Santa Lusiya, gabayan niyo pu aku at begyan ng hustiya..." dasal ni Lukrecia habang nakapikit ang mga mata at dahan-dahang binababa ang beach shorts ni Kid.

Medyo bumara nga lang sa kalagitnaan sa kadahilanang medyo nakatirik din ang matabang kandila ni Kid sa parteng iyon.

"Hoo!" Lukrecia blows an air as she successfully doffed Kid. Kasama ng beach shorts ni Kid ay hinubad niya rin ang breif nito.

Mabilis niyang kinumutan ng makapal na kumot si Kid. Nilagyan niya rin ang noo nito ng telang binabad niya sandali sa maligamgam na tubig.

Lukrecia could feel her heart beat lalo na nang titigan niyang muli ang mukha ni Kid. She's not sure but she Kid's face resembles on a face of someone she know. At iyon ay si Mr. Lee.

MEANWHILE, parang nababaliw na si Mr. Lee sa puntong ito. Nagulo bigla ang mga tao sa company niya dahil inatasan niya ang mga ito na ma-contact ang lahat ng mga puwedeng i-contact para mahanap lang si Kid.

Sa labas din ng building ng Feel Free ay makikita rin ang iilang mga pulis patrol na papaalis pa lang. Palakad-lakad si Mr. Lee ngayon sa foyer ng Feel Free at hindi niya na malaman sa sarili ang dapat niyang gawin.

"You know Jerms, I myself need to go out there and see my son. Cancel all the meetings."

"Pero Sir!" Tarantang-taranta si Jerms matapos niyang iwan ni Mr. Lee sa kinatatayuan niya. Hindi niya alam sa sarili niya kung ano ang dapat niyang unang gagawin. Ang umiyak o ang ngumawa?

Sa iba't-ibang floors kasi ng Feel Free company ay naghihintay na ang iba't-ibang mga pending na meetings ni Mr. Lee. At hindi lang basta-bastang mga meetings sapagkat mga malalaking tao ang kabilang sa mga meetings na iyon.

Biglang napangawa si Jerms sa kinatatayuan niya nang makita niyang rumatsada na ang Audi ni Mr. Lee sa maulang labas ng Feel Free company.

"Saan ka na ba Kid?" kabadong-kabadong ani Mr. Lee habang binabaybay ang kahabaan ng maulang daan. Amindao si Mr. Lee na hindi siya naging perpektong ama kay Kid yet he's trying his best na maging mabuti man lang siyang ama nito. He's not perfect just like any other father right there pero alam ni Mr. Lee sa sarili niya na kaya niyang iwan ang lahat para sa anak niya. At kahit minsan ay mapagalitan niya man si Kid o mapagbuntunan ng galit si Kid ay hinding-hindi niya ito iiwan kagaya na lang ng ginawa ni Thalia.

* * *