hoofdstuk 27

713 30 1
                                    

Ik open knipperend mijn ogen en kijk naar Jacob, hij slaapt nog. Ik ga dichter tegen hem aanliggen en sluit glimlachend mijn ogen. Jacob wordt wakker en kijkt me aan met een twinkeling in zijn ogen. "Goeiemorgend" zegt hij met zijn zware ochtendstem. "Goeiemorgend" zeg ik tegen hem.

Ik geef hem een lange kus voor ik opsta. Ik trek propere kleren aan want ik zit nog steeds in mijn kleren die onder het bloed hangen. Ik doe mijn haar in een hoge staart en stap naar buiten.Ik kijk naar Daisy en die andere gast die tegen een boom in slaap zijn gevallen. Het is wel schattig. Daisy zit op zijn schoot en hij heeft zijn armen om haar heen geslagen.

Ik schud ze voorzichtig wakker en Daisy kijkt me blozend aan "moet je me niet voorstellen?" vraag ik glimlachend aan Daisy. Ze schrikt op en geeft haarzelf een facepalm "natuurlijk, hoe heb ik dat kunnen vergeten?" vraagt ze zichzelf af.

De jongen en ik lachen even "Kristy, dit is Lincoln. Lincoln, dit is Kristy" stelt ze ons voor. Lincoln en ik schudden elkaars hand voor ik me omdraai om de rest wakker te maken.

Niet veel later zitten we allemaal te ontbijten. Sheila draait een paar bessen rond in haar hand en gooit ze dan triest terug "Sheila, wat is er aan de hand?" vraag ik bezorgd. Ze kijkt me aan en een traan rolt over mijn wang.

Ze veegt hem weg en ik spring van Jacob zijn schoot af en geef haar een knuffel "wil je ons vertellen wat er is?" vraag ik nog eens.

"het kan misschien komen omdat Sheila nooit echt een man in haar leven heeft gehad. En dat iedereen nu haar mate al heeft gevonden behalve zij." zegt Mitch twijfelend. "En haar vader dan?" vraag ik aan Mitch. "Ik heb hem nooit gekend" snikt sheila.

Ik geef haar een knuffel en wrijf over haar rug. "Hij liep weg voor mijn moeder ook maar de kans had om te zeggen dat ze zwanger was. Ik heb mijn moeder haar achternaam aangenomen. Hij was er nooit om me te leren hoe je een heks moet zijn want mijn moeder wist er ook niets van." zegt ze met schokkende schouders.

Ik kijk haar medelevend aan en geef haar een stevige knuffel. Ze valt in slaap en ik leg haar rustig neer. Ik ga terug op Jacob zijn schoot zitten en geef hem een knuffel.

Ik vindt het echt erg voor haar. Mijn vader is dood maar ik heb wel 8 fantastische jaren met hem meegemaakt en Sheila geen enkel. "Dus Lincoln, vertel eens wat meer over jezelf." zeg ik om het onderwerp te veranderen.

Daisy knijpt bemoedigend in zijn hand en hij schraapt zijn keel "ik ben eergisteren 18 geworden. Ik ben een draak." zegt hij. We kijken hem aan met grote ogen. "Hoe kan je draak zijn?" vraagt Catherine verward.

Hij kijkt haar aan en begint te praten "er bestaan mensen die in een draak kunnen transformeren. Ze zijn niet zo groot als de eerste draken en hebben ook geen krachten maar we kunnen wel veranderen tussen mens en draak. Eigenlijk zoals bij weerwolven. De Alpha wolven zijn groter en hebben krachten terwijl de normale weerwolven iets kleiner zijn en geen krachten hebben." legt hij uit.

We kijken elkaar verbaasd aan. "Hoe zit het eigenlijk met de zwangerschap?" vraagt Daisy nieuwsgierig. "Tijdens de zwangerschap kunnen de vrouwen niet transformeren in een draak. Dus eigenlijk net als bij jullie" zegt hij. "Dus jullie leggen geen ei?" vraagt Daisy. Lincoln lach en schud zijn hoofd. Daisy slaakt een zucht van opluchting.

Waardoor iedereen begint te lachen. Lincoln geeft Daisy een kus en Jacob kijkt hem aan met een typische grote broer blik, terwijl Daisy eigenlijk wel ouder is. Ik leg mijn hand op zijn arm en kijk hem kalmerend aan.

Hij ontspant zich en geeft me een kus. "Wel omdat iedereen toch zit te kussen, zullen wij dan ook?" hoor ik Mitch vragen aan Catherine. Ik leg mijn hoofd op Jacob zijn schoot en kijk naar de wolken.

De Alpha Wolf  ✓VOLTOOID✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu