Τα πόδια την οδήγησαν προς την σκάλα, την οποία ανέβηκε γρήγορα. Βρέθηκε ακόμα πιο μακριά από την έξοδο.
Περπατούσε αργά στον πάνω όροφο του σπιτιού.
Όλα τα πράγματα μέσα στα δωμάτια ήταν άνω κάτω από όσο θα μπορούσε να δει από τις ανοιχτές πόρτες των δωματίων. Μάλλον οι τελευταίοι ιδιοκτήτες θα βιάζονταν παρά πολύ για τα αφήσουν έτσι.
Η προσοχή της τράβηξε στο δωμάτιο στο τέλος του διαδρόμου. Εξατίας των πολλών παιχνιδιών το μυαλό της πήγε πως θα ανήκε μάλλον στο βρέφος του ζεύγους. Υπήρξε και μια κούνια στη μέση του χώρου.
Άκουσε πάλι μια δυνατή τριβή και είδε πως η κούνια άρχισε να κουνιέται. Κοίταξε όμως καλύτερο και δεν κουνιόταν καθόλου.
Από πίσω της άκουσε κάτι σαν βήματα και κανένας πάλι.
Συνέχισε την πορεία.
YOU ARE READING
"Μην με στοιχειώνεις,εσύ!"
Horror"Το σπίτι είναι στοιχειωμένο! Να μην πας μέσα!" Αφού της ζήτησε ο αγαπημένος της πατέρας να του φέρει εκείνο το πίνακα, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.... Και κατέληξε με το κάθε κόκαλο να τρέμει μέσα της από τον φόβο και χωρίς να το θέλει να συνηδ...
