Harry's POV.
'Je wilde dat kind vermoorden!' Schreeuw ik in haar gezicht. Ze duwt me van zich af en slaat haar armen over elkaar.
'Wat boeit jou dat?' Gromt ze. 'Jij rook toch ook de geur van-'
'Stop' sis ik door mijn tanden. De mensen om ons heen staren ons aan en dat is echt facking oncomfortabel. 'Wie heeft je dit aangedaan?' Fluister ik.
'Aangedaan!?' Schreeuwt ze veel te hard. Ik duw met mijn hand op haar mond om haar stil te krijgen. Ik glimlach nerveus naar de mensen om me heen.
Grommend trekt ze mijn hand van haar mond. 'Aangedaan is een slecht woord. Ik hou van dit.' Ze zwaait met haar handen in de lucht.
'Je hebt geen idee hoe opgelucht ik ben dat ik geen ziekenhuizen meer hoef te zien.'
'Je bent niet meer langs het ziekenhuis geweest?' Waarom boeit dit me eigenlijk. Ik was op weg naar Jessica.
'Hoeveel mensen heb je al.. En heb je ze veranderd of?' Vraag ik.
'Ik heb een stuk of zeven mensen gebeten. Ik geloof dat er twee van zijn overleden.'
'Je.. wat?!' Dit keer ben ik degene die heel hard schreeuwt en weer de aandacht krijgt van de mensen om ons heen.
Ik grijp haar bij haar arm en sleur haar de hoek om, weg van de mensen. Ik laat haar los als we op een verlaten terrein staan. Een oude fabriek, denk ik.
'Je beseft niet half wat je hebt gedaan, hè?' Sis ik.
'Relax Harry. Ik heb alles onder controle. Trouwens, jij wilde ook bloed gaan drinken. Ik zag het aan je ogen.'
'Dat is niet waar.' lieg ik. Het is een beetje waar..
'Ik heb maar vijf mensen veranderd in een vampier, big deal.' Glimlacht ze trots. Ik bal mijn vuisten.
'Ja, dat is een groot probleem!' Schreeuw ik in haar gezicht terwijl ik met mijn wijsvinger richting haar wijs.
Ik begin te ijsberen over de grijze stenen. 'Dit betekend dat hun ook weer mensen bijten en er zo steeds meer vampiers zullen zijn.'
'Dus? Dat is toch gezellig?'
Ik sla mijn hand voor mijn gezicht en zucht. 'Als één vampier word gevangen zijn we er allemaal aan. Jij dus ook.'
'Onze groep gedraagt zich. Wij vermoorden geen mensen.. Die nieuwe vermoorden straks alles wat ze tegen komen en dan gaan ze ons ook haten en je weet wat dat betekend.'
'Hoezo jullie vermoorden geen mensen?' vraagt ze.
'Wat bedoel je?'
'Hoort die jongen met die zwarte haren en bruine ogen niet bij jullie?'
'Zayn?'
'Kan wel. Hij heeft me dit "aangedaan" zoals jij dat noemt. Dus zo erg gedragen jullie je ook niet.' Ze draait zich om en springt op een container.
Ik grijp haar enkel. 'We gaan naar Liam en we lossen dit op. Jij gaat mee, want jij bent het probleem.' Zeg ik.
Jessica's POV
'En toen heb ik de lounge erin gezet. Het schuurtje is nog best mooi geworden al zeg ik het zelf.' Zegt Louis trots.
'Ik kan niet wachten om hem te bekijken.' Glimlach ik. En dit keer is het een echte glimlach.
'Waarom niet nu?' Vraagt hij. Hij pakt mijn handen vast en trekt me van het bed waar we het afgelopen uur gezeten hebben, gekletst over van alles en nog wat.
'Oké, oké' Lach ik. 'Wacht even.' Ik loop naar de kast en trek een mooie sweater over mijn T-shirt heen. Het ongeluk heeft ervoor gezorgd dat die dag met Liam eindigde als een nachtmerrie.
De kleren zijn in de kast gekwakt en worden nu pas voor het eerst gedragen. Ik voel nog steeds de pijn in mijn gewrichten en onderbuik. Inwendige pijn waar Louis niks tegen kan doen.
'Ik ben klaar.' Zeg ik en loop naar Louis toe. Samen lopen we naar de tuin, waar het zonnetje schijnt. De warme lucht van buiten is heerlijk en ik ben blij om na al die dagen weer een keer buiten te zijn.
Ik volg Louis richting het schuurtje. Hoe dichter we bij het schuurtje komen hoe enthousiaster hij word.
Hij opent de deur en mijn mond valt open. 'Wow, hij is prachtig!' Zeg ik eerlijk. Ik stap naar binnen. 'Wauw.'
Hij is ingericht als een echte blokhut, maar dan nog mooier. De zwarte lounge in het midden is prachtig en ziet er comfortabel uit. Alles is in hout of groene tinten waardoor het voelt alsof je in de natuur bent.
Ik glijd met mijn hand lang de houten muur. Hij is zo perfect afgewerkt.
'Louis, hij is prachtig.' Ik wist niet dat hij dit zo mooi kon, ik kijk mijn ogen uit.
'Dankjewel.' Glimlacht hij.
Plotseling hoor ik buiten een onbekende stem. Louis haalt een wenkbrauw op. Het is een meisjes stem vervolgd door.. Harry's stem.
_________________________
Lieve mensjes,
Ik weet dat het heel lang duurde, maar.. Ik heb het de laatste tijd zo druk. Een goede vriendin van mij ligt in het ziekenhuis. Het gaat nu weer beter met haar, maar het was even schrikken. :(
Ik update iets minder vaak. Ik hoop dat jullie daar een beetje begrip voor hebben.
XLizz
Ps: Ik doe nog steeds wel mijn best om te updaten!
Pps: De proefwerken zijn morgen over dus dan word het misschien wat makkelijker.
