Bar tuvaletine girip aynada kendime baktım. Kısa olan saçlarımın bir tutamını kulağımın arkasına ittim. Kırıklarla doluydu, tıpkı kalbim gibi.
Zombi gibi görünüyordum, uzun zamandır aynaya bakmadığımı farkettim.
Dudağım yara içinde, gözaltlarım mosmordu. Hiçbir şey eskisi gibi değildi. Ben artık eski ben değildim.
Zaman denilen kavramla her şey bir anda değişebiliyordu.
Kimim ben? Hafızamı kaybetmiş olmamın ardından bir ay geçmesine rağmen hala bu soruya mantıklı bir cevap bulamıyordum ve bu çaresizlik içini kemiriyordu. Hayır, üzülmüyordum fakat her şey daha farklı olabilirdi. Hayatımda her şey sıradan gidiyordu, sahi önceden de mi bu böyle devam ediyordu, yalnızca alışmış mıydım? Alışmak kavramı insanı bitiriyordu, canını yakıyordu.
İnsan bir gece vakti, ansızın alışmak zorunda kalıyordu bazı şeylere.
Duraksadım. Ne kadar ayna da kendime baktım bilmiyordum ama uzun bir süre daldığım kesindi. Bir müddet sonra kafamı farklı bir yöne çevirip ağır adımlarla tekrar içeri girdim.
Hala başını gömmüş uyuyordu.
Gözlerinde ki yaşlar kurumuştu, senin için ne yapabilirim desem bana kızar mıydı? Yanlış anlar mıydı? Böyle bir şeye içimde ki ses tüm gücüyle bunu yapmamı söylese de ben yinede cesaret edemiyordum. O da benim gibi çaresizdi. Eczanelerde çaresizlik için bir ilaç olsaydı eğer hayatın nasıl olabileceğini düşündüm, her şey yine kötü mü olurdu. İnsanlar yine tüm kötülükleriyle etrafta yürür müydü?
Burada uyacaktım. Evet,evet tam burada. Evde şuan kimsenin olmaması böyle bir karar almama sebebiyet vermişti.Bir başımaydım. Bende onun yanında ki tabureye oturdum ve başımı masaya koyup karanlığı selamladım. Belki de bir hırsızdır, yalnızca rol yapıyordur? Fakat bunu şimdi de yapabilirdi, çok yanlış düşündüğümün farkındaydım. Neredeyse ölmüş bir insan hakkında bunları düşünmek çok yanlıştı biliyordum. Kendimi kızdım ve daha fazla olanları düşünmemeye karar verdim.
"İyi geceler bayım" dedim.
''İy-i ge-celer..'' Ağlıyordu...
आप पढ़ रहे हैं
ölü ruhlar müzesi
लघु कहानीWattys 2018 longlist' "Her şey hiç tanımadığı ona yazı yazan bir adamı takip etmesiyle başladı. Çok eskiden tuttuğu bir sözün buralara kadar geleceğini bilmiyordu. Gerçeklikle savaştığını ve evrenin ona küçük bir oyun sergilediğini de henüz bilm...
