My Ghost Boyfriend

His True Feelings

A/N: Guys,Salamat sa mga nagbabasa.Talagang na-appreciate ko talaga kayo ^__^…Hahaha XD tsaka alam kong hindi masyado maganda ang story katulad ng story nung iba pero salamat talaga sa pagbasa!!

---------------------------

Channelle's POV

*yawn*

Umaga na pala.

Nang inilibot ko ang mata ko sa paligid,medyo nakaramdam ako ng lungkot.

Kasi ito yung unang araw na hindi siya ang unang makikita ko paggising ko...hindi siya yung unang taong-- geez! why am i still thinking of him anyway?

He even chose her over me..pa nga,diba?

Pagkababa ko,nakita kong hinahanda na ni renz yung breakfast.So naupo na ako.

"Breakfast is served! kain ka na muna."masiglang sabi ni Renz.

"itadakimasu!"

"Wow! ang sarap mo pala magluto? yiiieeee! pwede nang mag-asawa~~"pang-aasar ko.

"Hahaha.Talaga? basta ba ikaw ang nanay."

Napatigil ako.

For a second,napaisip ako.Kung kami ba ni sanji ang magkakatuluyan..

Will we really be happy?

Tsk.

Inalis ko na lang yun sa isipan ko at bumalik na lang ako sa pakikipag-asaran kay Renz.

Now that i think about it.Nawala na talaga yung pag-ibig ko sakanya.Wala na kong nararamdamang paru-paro sa tiyan ko..

Tsaka..Hindi na ko nakakaramdam ng kilig pag nag-uusap kami.

Di tulad ng dati.Tingnan lang nya ko,parang kinuryente na ko.

Hawakan lang nya ko,parang yung kaluluwa ko gusto nang humiwalay sa katawan ko.

Di tulad ng dati...--hayy..wag nang ibalik ang nakaraan chanelle,past is past.Isa pa,ni wala ngang naramdamang ganun si Renz saken eh.

He never loved me back.

Flashback...

[The Day Renz left.]

"Uhmm..Renz.."

"yes?"

"R-renz..ma-mahal..ba ang passport dun?"

"Huh? ah--hehe..oo?"

Tanga naman oh! Gahd.ano bang sinasabi ko?

"Uhm.Renz..Ma-ma...kasama mo ba si mama mo? ahehehe."

Tanga! anu ba talaga tong sinasabi ko?

Pinapangunahan na ko ng kaba ko.

"Uhmm..baby elle,sorry ah? ilang minutes na lang,flight ko na."

pagkatalikod nya,kusang lumabas sa bibig ko ang mga salitang kanina ko pa gustong bigkasin.

"Mahal kita!"

"B-Baby elle?"

"Renz..mahal kita..please..wag ka nang umalis.."

"B-baby elle,I'm sorry--" before he could finish his sentence,kusa na lang gumalaw ang paa ko.

Tumakbo ako.

Habang tumatakbo ako,tumutulo na rin ang mga luha ko,kasabay nun ang pagbuhos ng ulan.

Ang bigat.

Ang sakit.

"Bakit nga ba ako umiiyak? wala naman akong karapatan di ba?"

Ibinuhos ko lahat ng sakit..

Alam ko naman eh..

He would never love me back..

tsaka..

Tama nga sila..Ambisyosa at pilingera ako..

Akala ko kasi,may pag-asa na baka magustuhan din nya ko.

May pag-asa na baka..sabihin din nya sakin yung salitang 'i love you'..

pero akala ko lang lahat yun..ambisyon ko lang..

----End of flashback------

"Baby Elle?"

Bigla akong natauhan.

"uh--Renz?"

"Okay ka lang?"

"oo naman!bakit?"

"uh--wala.."sagot nya habang di parin maalis alis ang tingin nya saken.

"oh? anong tingin yan? naiinlove ka saken no?~~"pang-aasar ko para wag na syang magtanong pa mamaya.

Nakita ko naman ang pamumula nya,pero nandyan pa rin ang calm face nya.

" 0/////0"

"Oh my god! ayiiiiieeee~~ nag ba-bluushh!! hahahaha XD"Hindi ko na tuloy maiwasang mapatawa dahil sa sobrang cute ng itsura nya.

"H-hindi noh! O///O ikaw talaga,puro ka kalokohan.halikan kita jan eh!"

"Wehh??? ikaw humalik? Sinong niloko mo?"

Pagkasabi ko nun,bigla syang tumayo at inilapit nya ang mukha nya sa mukha ko.

0////0

woah..*gulp*

"Ah--Eh--ano--"hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang bigla syang tumawa.

"Hahaha XD grabe kung nakita mo lang yung mukha mo kanina..hahaha XD"then,he turned around at nagsimula nang maglakad patalikod.

"geez..why do you keep teasing me like that..?"pabulong kong sabi.

Napatigil sya nun at may sinambit syang pabulong.

"Am i really?"

"huh? renz? may sinasabi ka?"tanong ko sakanya.But he just shook his head.