Shit lang, Annika. Stop crying, will you? Sabi ng isip ko. Tingin mo ba malalaman ni Luhan na naiyak ka ngayon nang dahil sa kanya? Diba sinabi niya na wag kang iiyak kapag wala na siya sa tabi mo? Eh bakit naiyak ka pa din? Masisisi niyo ba naman ako? He promised to me! Promises are meant to be broken, Annika. Lalo na't isang KPOP STAR pa ang nag-promised sayo. Tingin mo, matutupad yun? Siyempre, iisipin muna nila ang career nila bago ang lovelife!
"Ang sakit kasi... Isa nga lang ako fan pero umasa pa din ako na magugustuhan ako ni Luhan dahil nagkaron ako ng chance na makasama siya...." Pagkausap ko sa sarili ko habang natulo ang luha ko. "P-pero, n-naisip ko din na... bakit ako magugustuhan ng isang tulad niya? N-na sikat sa buong mundo... Na pinapangarap din ng fangirls na katulad ko... S-s-sobrang imposible pala talaga... M-m-mas nababagay siya sa katulad niya... hindi sa katulad ko..."
Mariin kong ipinikit ang mga mata ko. Kailangan ko na siguro talagang gumising. Harapin ang realidad at kalimutan si Luhan. Isipin ko na lang dapat na sapat na yung nakasama ko siya. Na nagkaroon ako ng chance na makita niya ako makita ko siya. Na malaman niya ang existence ko. Sapat na siguro ang nangyari. Sapat na yung nahawakan ko ang kamay niya, nahalikan ko ang pisngi niya, nakita ko ang ngiti at tawa niya. Nalaman ko ang ibang tungkol sa kanya. Napakain ko siya ng filipino foods, naisama ko siya sa mga paborito kong puntahan.
Naging masaya naman siguro siya diba? Masaya naman siguro siya na nakilala niya ako. Ang isang fan na katulad ko. Ang fan na nangangarap ng bukod pa sa nangyari. I admit, nag-expect ako na maiinlove din siya sa akin pero mukhang hindi naman nangyari.
"Wait for me, Annika...." His last words. Yan yung huling salita na sinabi niya bago siya umalis. Hintayin ko daw siya. Ginawa ko naman and I think... gagawin ko pa din kahit na sabihin ko sa sarili ko na itigil ko na to. Hindi naman maiiwasan eh. Fangirl ako. Mataas ang pangarap ng lahat ng katulad ko.
Nakakasar lang! Nagkaron ako ng chance pero bakit hindi ko nagawa?! Bakit hindi niya ako nagustuhan? Ugh, ilang beses ko bang iisipin pa yun?
Napailing na lang ako at ipinikit ko ang mata ko.
I guess, this is good bye. Hindi na ako maghihintay. Hindi lang naman si Luhan ang lalaki sa mundo. Sadyang, hindi kami destined sa isa't-isa. May taong para talaga sa kanya. But Luhan, remember that I will always be your fan. I'm yours forever, but you're not for me.
Ito ang simula na ititigil ko na ang paghihintay ko sayo. Pero kung yun ay...kung kaya ko..
—
Two years later...
"Bakit mama?" Tanong ko kay Mama nang pumunta ako sa kuwarto niya. Sumigaw kasi siya eh kaya pumunta ako.
Nakangiting tumingin siya sa akin. "Look at him. Ito ang recent picture niya sa weibo niya," She was talking about Luhan kaya napatingin naman ako. Si Luhan yun pero stolen picture siya, para siyang may hawak na papel, ewan ko kung papel yun. Parang nakatitig siya dun. "I always think about you... Yun ang caption ng picture niya, 'nak,"
Napatango ako, kahit nakaramdam ako ng sakit. "Baka si Chorong ang tinutukoy niya..." Shit. Two years na ang nakalipas! Pero ang sakit pa din!
Sinundot ni mama ang tagiliran ako. "Malay mo... Ikaw pala yun,"
Napailing ako. "I don't think so..." Sa dalawang taong nakalipas, ni hindi man lang ako nakatanggap ng tawag kay Luhan talaga. Nung birthdays niya, nagcecelebrate ako mag-isa. Nagi-spazz pa din ako about him. Pero about him and chorong, wala ng news about dating thingy. Ah, awan ko!
Sa loob ng dalawang taon, pinilit kong kalimutan si Luhan but I failed. Palagi lang akong nanunuod ang videos nila. Yung mga shows nila. Sa music core, music bank. Kahit saan, as I said, I'm always his fan, forever his fan. So, sinusuportahan ko pa din siya. Kahit nasaktan ako kasi hindi niya natupad ang promise niya na tatawag siya, hindi ko kayang magalit siya sa kanya. Mas sinisisi ko ang sarili ko kasi hanggang ngayon, naasa pa din ako sa kanya. And yes, I'm still waiting for him. Am I too stupid? Hahaha, he was the one who told me to wait for him, I'm just doing what I promised. Loyal kasi ako. Kaya kahit masakit, hinihintay ko pa din siya. Naisip ko din siguro na may right time for us naman dba?
Bumalik na lang ako sa kuwarto ko at naupo ako sa harap ng laptop ko. Yes, level up na ako. May laptop na me! Yung computer ko, si mama na ang gumagamit. Binuksan ko ang facebook ko at ang bumungad sa akin ay yung posted video ng online friend ko, a kpop fangirl.
"Sino kaya yung tinutukoy ni Luhan na babae dito? May namimiss daw siya eh. OMG! Kung sino ka man, I envy you! You're so lucky! Kasi guys, taga Philippines daw!" Nang mabasa ko yung caption, kaagad na bumilis ang tibok ng puso ko. Binasa ko muna yung mga comments bago ko panuorin yung video.
"Siguro yan yung nakasama ni Luhan nung pumunta siya dito sa Philippines. Pumunta kasi ako noon fanmeet niya noon dito, and he mentioned na may kasama siyang babae. I forgot her name already. Yeah, I envy her. But don't bash her..."
"OMG, she's so lucky!" May mga bad comments but I don't care, kaagad na ni-play ko yung video. Mayroon naman siyang english subtitle. Nagpo-promote sila ng Nature Republic. Kay Luhan lang ako nakatingin. Hindi siya nakangiti pero ang guwapo pa din niya... Feeling ko tuloy, nakatitig na naman siya sa akin.
"Kamsahamnida!" Sabi nilang lahat nang matapos magsalita si Suho.
"Daegi..." (Wait) Sabi ni Luhan, kaya napatingin yung ibang members sa kanya. "Philippine eseo yeoja lo...." (To the girl from Phillipines) "Naneun dangsin-i jigeum eul gwanchal huimang," (I hope you're watching this now) "Nan geunyang dangsin-i nage dangsineul neomu geuliwo algo sipeoyo. Geogjeonghajima, nan nae yagsogeuol hyusighaji anhseubnida! Annyeong!) (I just want you to know that I miss you so much. Don't worry, I won't break my promises. Bye!)
Ngumiti silang lahat at kumaway. "Annyeong! To that girl from Philippines! We will meet you soon!" Si Kris yun then kumaway na uli sila then the video ended.
Yung heart beat ko. Shit, bakit sobrang bilis? OMO! Ako yun. Ako yung tinutukoy ni Luhan. I knew it was me! Kailan ba tong video na to? Nang tingnan ko sa youtube, two months ago lang. And it was uploaded by SMEnt! OMG! My feeeels! Parang may umusbong muling pag-asa sa puso ko nang mapanuod ko tong video na to. Ni-log out ko yung facebook ko at tumakbo ako patungo sa kuwarto ni mama at kaagad na niyakap ko siya.
"Mama!" Tili ko. "May pag-asa pa ako!"
Bumitiw siya sa yakap ko. Nakakunot- noo siya pero nakangiti. "Why? Something happened?"
"Opo! Luhan mentioned about me in their promotion video!" Muli ko siyang niyakap pero this time, tumulo na yung luha ko dahil sa tuwa. "M-mabuti na lang hindi pa ako natigil sa kahihintay sa kanya. He said that he won't break his promises,"
Hinagod ni mama ang likod ko. "I told you," Last year kasi, nagkausap kami ni mama. Sinabi ko na sa kanya na ititigil ko na nag paghihintay ko kay Luhan but she cheered me up. She told me not to stop waiting, so I did.
Luhan, hihintayin pa din kita. OMG, you made so happy today! I miss you so much. Sana magkita na uli tayo. I love you so much. Thanks to that promotion video.
Nakangiting pumunta ako sa kuwarto ko. Sa nakalipas na taon, I tried my best to forget him, but I was failed. Yung mga suitors ko, kahit anong gawin nila, hindi nila mapaltan si Luhan sa puso ko kahit sabihin nating super star siya at fan lang ako.
Pero nang mapanuod ko yung video uploaded two months ago pero ngayon ko lang napanuod, nagkaron uli ako ng pag-asa. Sign naman siguro ito na hindi ako mag-gigive up sa kanya. Sign na meron pa din kaming pag-asa.
Isa lang naman ang gusto kong malaman. Yun ay kung mahal din kaya ako ni Luhan. At babalik pa din siya para sa akin. Hay ewan ko ba, yung puso ko kasi ang nagsasabi na wag ako mag-give up. Pero pagod na din ako eh. Basta, fighting!
—
Hi guys. Just want you to know na obvious naman na 26 na si Luhan sa story ko na to. Hahaha. Kasi diba, puwede na naman siguro sila makipag-date sa ganyang age katulad ng SNSD. Ah bsta ayun. Sorry medyo maikli.
Please comment and vote po kayo. Please. Thankyou! :)
-BP
TKSAI 33 - (Promotion video)
Start from the beginning
