upside down

Hoofdstuk 9

Ik lig met mijn hoofd op zijn borst met mijn ogen gesloten. Is dit fout denk ik bij mezelf, het voelde zo goed maar is het fout? Ik voel Daniel bewegen en open mijn ogen zodat ik hem aan kan kijken. 'Dit ligt zo veel beter als een bank'.  Ik grinnik. 

'Ik heb nog nooit op de bank geslapen, dus ik zou het niet weten'. Hij glimlacht en kijkt me aan met zijn prachtige ogen. 'Is dit fout?' En ik kijk weg van Daniel maar Daniel draait mijn hoofd terug. 'Al zou dit fout zijn, het zou de beste fout ooit zijn'. En hij kijkt me glimlachend aan. 'en wat nu?' en ik kijk Daniel vragend aan. 'Volgens mij heb ik ontbijt voor je gemaakt, wat je nog niet op hebt'. En uit het niets begint mijn maag te rommelen en ik en Daniel grinniken beide. 'Ja het lijkt me slim dat je even wat aat eten, anders eet je mij dalijk op'. Ik steek mijn tong naar Daniel uit en ga overeind zitten en voel een hand over mijn rug heen gaan. Ik draai mijn hoofd naar Daniel en hij grijnst. Ik breng mijn hoofd naar zijn gezicht en geef hem een kus, maar trek me snel weg en loop uit bed. Daniel kreunt 'je bent me er eentje Jordan'. Ik lach en loop naar de keuken.

2 maanden later..

Mijn wekker gaat en ik open mijn ogen. Ik voel een arm die over mijn heup ligt en langzaam beweegt. Ik draai me langzaam om en kijk recht in de ogen van mijn lieve vriend. Het is raar, want 2 maanden geleden was mijn hartgebroken doordat hij had verteld dat hij een vriendin had maar 2 dagen nadat dat was gebeurd, nou ja het een en ander is gebeurd en we leven al samen. Ik weet het, het is erg snel gegaan maar hij had geen huis en hij zou anders meeste tijd toch wel hier zijn geweest. Hij glimlacht 'goede morgen doornroosje, heb je honger?' Hij kijkt me liefdevol aan maar voordat ik wil antwoorden begint mijn maag te knorren en ik grinnik. 'Ik begrijp het mevrouw'en hij lacht. Hij komt overeind maar draait zich om en geeft me een kusje op mijn neus. Daarna stapt hij uit bed en loopt de kamer uit. Ik gaap maar kom ook overeind en stap uit bed. Ik trek mijn ochtendjas aan en kom de kamer uit. 'liefje, ik moet vandaag werken dus het kan zijn dat ik vanavond pas laat thuis ben'. Tijdens het praten ben ik aan de eettafel gaan zitten. 'Is goed hoor, ik ga vandaag ook werken dus is geen probleem'. Na het ontbijten en aankleden, pakken ik en Daniel beiden onze spullen, geven elkaar een kus en gaan beide met de auto's weg. Nu we samen wonen hadden we 2 auto's wat erg prettig was. Een audi q5 en een peugot 5008. Ik rijd weg en zet de muziek op in de auto, ik neurie een beetje mee met i won't give up. Aangekomen bij het restaurant zie ik van buiten dat het gezellig druk is, ik stap uit de auto en loop naar het restaurant toe. Ik glimlach naar wat mensen die binnen zitten te eten en loop naar achteren, waar het personeel is. Ik loop de ruimte binnen en zie mijn broer gelijk staan. 'Heee broer!' 

Mijn broer draait zich om en glimlacht als hij mij ziet. Hij loopt op me af en neemt mij in zijn armen, ik glimlach en knuffel hem terug. 'Hee zus' hij trekt zich terug en kijkt me aan en glimlacht. 'Ik heb super nieuws' en hij kijkt mij met twinkeltjes in zijn ogen aan. Ik kijk hem met nieuwsgierigheid aan. 'Whatsup broer' en ik lach. Hij straalt helemaal 'je wordt tante!' 'Meredith is zwanger!'. Ik kijk hem met open mond aan.

'Je maakt een grapje!' Ik voel dat ik helemaal aan het stralen ben. Het enige wat mijn broer is zijn hoofdschudden. Als iemand dit verdienen zijn het mijn broer en zijn vrouw. Ze zijn gemaakt voor elkaar en nu dit, wauw geweldig. Ze zijn al flink een aantal jaren getrouwd maar ze blijven het stel wat ik voor de eerste keer mocht meemaken. Iedere keer als je zie, en als ze naar elkaar kijken zie je alleen maar liefde voor elkaar. Ons moment wordt gebroken doordat we worden geroepen om te komen helpen. Ik knuffel mijn broer nog een keer en loop dan naar mijn kantoor, waar mijn schort hangt. Ik doe hem om en pak het apparaatje waar je de bestellingen mee kan opnemen. Ik mag dan wel de baas zijn in het restaurant, maar meehelpen doe ik ook graag. En als je ziet dat alle papieren die op je bureau al gemaakt zijn door je geweldige broer, heeft het ook niet zo'n nut om de hele tijd stil te zitten. Ik loop het kantoor uit en loop het restaurant, laat het werken maar beginnen.

Ik gaap en loop naar de bar waar de andere werkers zitten. Ik pak een barkruk en ga erbij zitten. Maar net als ik zit, wordt ik kotsmisselijk en spring van de kruk en ren naar de wc's waar ik overgeef. Als ik klaar ben drink ik wat water en kijk naar mezelf in de spiegel. Maar mijn gezicht is niet wit of wat dan ook. Ergens ben ik best trots hoe ik er uit zie. Mooie lange blonde haren, blauwe ogen en rode lippen. Nog steeds een beete misselijk loop ik naar de anderen en ze kijken me vragend aan. 'Ik denk dat ik wat verkeerds heb gegeten, dus ik denk dat ik maar eens naar huis ga'. De mensen knikken en wensen elkaar allemaal een goede avond. Ookal is het al midden in de nacht, is het normaal voor ons om dat te zeggen. Ik pak mijn autosleutels uit mijn kantoor en loop daarna het restaurant uit naar de auto. 

Thuis aangekomen zie ik de auto van Daniel al staan. Ik loop naar boven naar de 3e verdieping waar ons appartement is en open de deur. Ik gooi mijn sleutels in het bakje wat op het tafeltje naast de deur staat. Ik sluit de deur en zie het licht aanstaan in de slaapkamer, ik loop erheen en zie in de slaapkamer dat Daniel aan het slapen is. Ik grinnik en loop naar hem toe, en geef hem een kusje op zijn voorhoofd. Hij opent zijn ogen en glimlacht als hij mij ziet. 'Hee jij' ik glimlach en kus hem op de mond. 'Hee, ik wou je niet wakker maken dus ga maar weer slapen'. Hij knikt en sluit zijn ogen. Ik loop naar de badkamer en poets mijn tanden en denk na. Ik wordt gewoon tante en begin spontaan weer te lachen. Ik kleed me om, maar voel me weer misselijk worden en ja hoor daar gaan we weer. Ik hoor Daniel lopen en draai me om. 'Je hoeft dit niet te zien, ga maar weer slapen'. Maar hij loopt naar me toe en knielt bij me neer. Hij houdt mijn haren omhoog en wrijft rustig over mijn rug. En daar komt het weer, en het voelt verschrikkelijk. Als ik klaar ben met overgeven kijkt Daniel me bezorgd aan. 'Ik denk dat je even naar de doker moet, het kan zo niet langer.' 'Je bent al 2 weken zomaar aan het overgeven en geef nou niet weer een excuus dat je iets verkeerd hebt gegeten, want daar trap ik niet meer in'. Ik knik en nadat ik voor de 2e keer mijn tanden heb gepoetst gaan we beiden naar bed. Ik kruip tegen Daniel aan en val niet snel daarna in slaap.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Weer een nieuw hoofdstukje, hope you liked it en ik weet het opeens 2 maanden verder maar ik wou gewoon wat verder het verhaal in. En wat is er met Jordan aan de hand? Laten we maar hopen dat het niks ernstigs is :0 Stuur me zeker een berichtje om te vertellen hoe je het verhaal vind, omdat als het niet leuk genoeg is ik denk ik even stop met schrijven en met dit verhaal. Enjoy!!