Diğer bölümlere baktığımda bu hikayenin bazı kısımlarını pek de çekici bulduğum söylenemez aslında..
Yine de iyi okumalar.
*
(11:00)My Hero: BAGETLERM KIRILFI DAİSY
My Hero: YARFIMA MHTAÇ BİR BABACIÜOM D..
My Hero: Geröelten bok hibi hissediyprum
My Hero: Onlar bemim en uğuşrlu bagetleirmdi
My Hero: Nerdesin kütfen gel sna ihtiyacım var
(12:40)
My Hero: D NERDESB LAZNET OLDUSN
(14:00)
My Hero: Ama sen bu saate kadar uyumazsın ki
My Hero: Pekala uyandığında bana yazarsın
(16:30)
My Hero: Endişelenmeye başlıyorum Dai
My Hero: Lütfen bana mesaj at lütfen
(17:40)
My Hero: LÜTFEN SİKTİĞİMİN KONUŞMALATINA CEVAP VER DAİSY SİKEYİM SEBİ ÇOK MERSK EDİYPRUM
My Hero: SNAA İHTİYACIM VARKEN BENİ SENSİX BRAKMA.
My Hero: LÜTFEN GEL DASSYY
(19:50)
My Hero: Sanahtan beti yoksun kafayı yemek üzereyim
My Hero: Yokşuğunuj bu kadar köyü olacağını düşünmemiştim Dai
(21:00)
My Hero: Daisy Bennett
My Hero: Eğer 1 saat içinde evde olmazsanız
My Hero: Oldukça delirmiş bir şekilde sizi bulmak için sokak sokak arayacağım
My Hero: Bulamasam bile bunu yapacağım D.
(00:20)
Ashton'dan
"DAİSY!!!"
"DAAİİİSSSY!"
"Daiiiisyy!!"
"DAİSY LÜTFEN!" son bağırışım çocuklarda merak duygusu uyandırmıştı. Aralıksız 2 saat 20 dakika boyunca boğazlarımız yırtılırcasına bağırmıştık. Üstümde bulunan iki kolla hızla yere serildim.
"Tanrım Ash biraz dikkatli ol!" diye çığıran Cal'ın sesine kulak verdim. Ne olduğunu anlamak için etrafıma baktım. Ah galiba araba çarpıyordu. Ne acıklı ama! Dudağımı büzdüm.
"Ash onu bulmaya yarın devam etmeliyiz oldukça geç oldu." benim konuşmama izin vermeden Luke konuşmaya devam etti. "Hem belki kaybolmadı sadece telefonu bozuldu?" Bu fikir gözlerimin parlamasına yol açtı ve birden sönmesine. Ne olursa olsun Daisy kimseyi merakta bırakmazdı. Bunu çok iyi biliyordu. Ne yapıp eder birinden telefon alır bana yazardı. Derin bir iç çektikten sonra yorgunluktan olsa gerek sesim oldukça kısık çıktı.
"Eve gidelim Luke. Lütfen eve gidelim. Onu bulamadığım her saat daha da kötü oluyorum lütfen eve gidelim Calum, Michael, Luke."
Hepsinden onaylayan mırıltılar çıktığında onların da ne kadar yorulduklarının farkındaydım.
(00:40)
My Hero: Seni bulamadık
My Hero: Tam 2 saat 20 dakika aradık ve bulamadık
My Hero: Umarım seni yarın okulda görebilirim
My Hero: Seni seviyorum papatyam
(03:55)
Daisy: Bende seni sevmeye çalışıyorum Fletcher
Daisy: Umarım başarılı olurum
🌼
Hey bölümü nasıl buldunuz? Yorum yapmayı ve vote atmayı unutmayın!
Sizleri seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
God's Gift • İrwin
Fanfiction"Sen bana Tanrı'nın gönderdiği hediyesin Ashton.." *text-* 07/09/2016