BÖLÜM ŞARKISI : Frank Sinatra : Killing Me Softly
Yorum yaparsanız beni çok mutlu edersiniz :*
4- Birlikte feth edeceğimiz yerler var
Siyah kanepenin en köşesinde oturmuş ona bakıyordum. Hala tedirgindim fakat yine de biraz da olsa bunu aşmıştım. Taehyung ceketini çıkarmış, öylece plakları inceliyordu. Ben ise şişme montumu çıkarmaya bile cesaret edemiyordum. Öylece oturmaya devam etmekten başka bir şey yapamazken o sonunda bana dönmüştü.
"Üşüyor musun?" demişti, gülümseyerek. Ne güzel gülümsüyor diye düşünmüştüm. Bu çocuğa nasıl ucube derlerdi?
"Üşümüyorum." Hatta terliyordum. Anın getirdiği heyecandan olsa gerek soğuk soğuk terler dökmekten başka bir şey yapmıyordum.
"O zaman montunu çıkarsana.." dedi. Dudaklarında hafif bir tebessüm vardı. Bana bakışlarındaki anlamı çıkaramıyordum fakat oldukça yumuşak bir şekilde bakıyordu. Kötü biri miydi ? Yoksa iyi biri miydi? Bir fikrim yoktu. Fakat bana bu şekilde sıcak gözlerle bakan bir insanın kötü olamayacağını da biliyordum.
En sonunda burada böyle oturmanın anlamsız olduğuna karar verdim ve montumu çıkardım. Ayağa kalkıp onun yanına yaklaşırken o hala elindeki plakları incelemeye devam ediyordu.
"Plak koleksiyonu mu yapıyorsun?" dedim merakla. Bakışları bana çıktı. Gözlerim elinde tuttuğu plağa kayarken gülümsememe engel olamamıştım. Neden bilmiyorum ama acayip heyecanlıydım. Taehyung bilinmezlerle doluydu ve gerçekten de çekici biriydi. Beni getirdiği yere baktığımda bile bunu anlayabiliyordum. Ormanın ortasında bir ağaç ev. İkimiz yalnızdık. Ürkütücüydü fakat yine de bir şekilde ondan korkmamam gerektiğini hissediyordum.
"Dinlemek ister misin?" dedi. Dudaklarımdaki gülümseme daha da genişledi ve bakışlarımı ona çıkardım. Gözleri yüzümün her bir santimini incelerken başımı sallayarak onu onaylamıştım.
" Öyleyse..." demişti. Arkasını dönüp plağı pikaba yerleştirirken onu izliyordum. Odaya dolan ezgiyle dudaklarımdan kocaman bir kahkaha dökülmesine engel olamadığımda ise o bana dönmüş ve "Dans et benimle." demişti. Sırıtmama engel olamıyordum. Şarkı sinirlerimi bozmuştu ve onunla dans etmemi istiyordu.
Killing Me Softly mi? Gerçekten mi?
"Bana bir mesaj mı vermeye çalışıyorsun?" dedim. Elini bana doğru uzatmıştı ve gülümsüyordu. "Seri katilsin,değil mi?" Geriye doğru bir adım atmıştım. O da bana doğru bir adım atıp elimden kavrarken parmaklarımızı iç içe geçirmişti. Gözlerim anında ellerimize kaymıştı. Nedense gülümsememe engel olamıyordum.
"Belki." demişti. "Ama seni şimdi öldürmeyeceğim." Bana biraz daha yaklaşmıştı. Artık geri çekilmiyor ve donmuş bir şekilde ne yaparsa yapmasına izin veriyordum. Dudaklarımda kocaman bir sırıtma vardı ve Taehyung parlak gözlerle bana bakıyordu. "Korkuyor musun?" demişti oldukça ciddi bir ses tonuyla. "Neden?" demiştim. Tek eliyle belimi kavrayıp beni kendine çekerken dışarıdan nasıl göründüğümü düşünüyordum. Psikolojik açıdan beni oldukça yoran bir geceydi. Parmaklarımız hala iç içeydi ve bir eli belimdeydi.
"Benden..." dedi. "Benden korkuyor musun?" Gözlerinin içine baktım. Bakışları sertleşmişti ve cevabımı merakla beklediğini biliyordum. Herkes ondan korkuyordu. Bakışlarından, hareketlerinden ve benliğinden bile. Kimse yanına yaklaşmaya cesaret edemiyor ve o da kimsenin yanına yaklaşmasına izin vermiyordu. Fakat şimdi iç içe geçmiş ellerimize bakıyordum. Belimdeki parmaklarına ve beni ürkütmemek için birkaç aramıza koyduğu mesafeye. Şuan istese benimle yatabilirdi. Ona bunu ben teklif etmiştim fakat yapmıyordu. Neden yapmıyordu?
