Hindi parin ako makapaniwala na nasa harap ko ngayon si youngmin na may hawak na isang bouquet ng red roses.
Hindi ko na matandaan kung ilang araw ko siyang hindi pinansin, pero aaminin kong sobrang namiss ko siya.
Natakot lang talaga ako nun, lalo na nung nakita ko yung picture niya na yun. Para bang bigla nalang ako naparanoid, na baka totoo nga yung sinasabi ni Chaeyeon noon na niloloko lang ako ni Youngmin.
"Chungha..." nginitian ko siya at niyakap. Magpapabebe pa ba ko kung siya na mismo yung gumagawa ng effort para magkaayos kami?
Hindi ko alam kung may kinalaman ba sina kuya dito pero ang sabi lang sa akin ni Daniel oppa noon ay muntik na nga raw mag-away si kuya at si Youngmin.
"I'm sorry oppa." Bulong ko sa kanya.
"No, ako dapat ang nagsosorry. Dapat ay mas naging mas maingat ako lalo na't alam kong pwedeng masaktan ka." He kissed my forehead dahilan para maiyak ako bigla.
God knows how much I missed him. Sa loob ng ilang araw na hindi kami nagkikita ay halos nakakulong lang ako sa kwarto. Kulang na nga lang ay kaladkarin ako nila kuya palabas ng kwarto ko.
We just enjoyed ourselves holding each other habang nanonood ng movie. Hindi ko na nga namalayan na nakatulog na pala ako.
And I just realized, everything was just a dream.
KAMU SEDANG MEMBACA
As if it's your last | MXM • IYM
Cerita Pendek"Enjoy your life, as if it was your last. " Produce wanna one series An epistolary by Yerimieekim #171 in SS [7/7/17] #119 in SS [7/16/17]
