Creepypasta (Greek)

Brother Dear Sister Dear: Playground

-Αδερφέ αγαπητέ, την υπόσχεση σου την κρατάς;

-Αδερφή μου αγαπητή, για τι πράγμα μιλάς;

-Πως θα βγούμε σήμερα έξω μου είχες υποσχεθεί.

-Γιατί να βγούμε έξω θες τόσο πολύ;

-Θέλω να παίξω με τα άλλα παιδιά.

-Μα αδερφή μου αγαπητή, δεν είναι παιχνίδια.

-Όχι χαζούλη! Να παίξω μαζί τους στην παιδική χαρά.

-Μα έχει σκοτεινιάσει, είναι πια αργά.

-Ακριβώς! Η τέλεια ώρα για παιχνίδι έχει φτάσει.

-Σε λίγη ώρα όλα τους πάνε σπίτι τους, να ξαπλώσουν στο κρεβάτι.

-Και γιαυτό πρέπει γρήγορα να πάω στην παιδική χαρά!

-Στα σκοτάδια θα τρέχουν σαν τυφλά.

-Είμαι η καλύτερη στο κρυφτό!

-Θα τα παρακολουθείς απ'το μονόζυγο.

-Και όταν θα τα πιάσω, χα χα... ανυπομονώ!

-Τόσο νέα θα φύγουν, πόσο σκληρό.

-Αν είμαι τυχερή θα τρέχουν -αργά.

-Μια ζωή να χαθεί χρειάζεται μόνο μία μαχαιριά.

-Κάνα δυο τελευταία θα αφήσω ζωντανά.

-Θα τους σκοτώσεις γρήγορα ή αργά;

-Αδερφέ αγαπητέ, αυτό θα εξαρτηθεί...

-...απ'το αν είναι φίλοι σου ή εχθροί.

-Όποιος είναι φίλος μου πρώτος θα πεθάνει.

-Και όποιος είναι εχθρός ότι του αξίζει θα πάθει.

-Θα τους κάνω να υποφέρουν, να κλάψουν όσους μισώ!

-Να γλιτώσεις από την ύπαρξη τους τον κόσμο αυτό.

-Θα τους πνίξω, θα τους κρεμάσω στην τσουλήθρα!

-Το δέρμα τους θα κόψω με την λεπίδα.

-Μην τους σκοτώσεις με μαχαίρι, πλάκα αυτό δεν έχει.

-Αλήθεια; Μήπως θα προτιμούσες πιστόλι αντί για μαχαίρι;

-Αδερφέ, το πιστόλι για τις πρόκες εννοείς;

-Κάνει αυτό τον ευχάριστο ήχο όταν αντιμέτωπο με σάρκα βρεθεί.

-Όχι όχι αδερφέ, δεν πρέπει να χαραμίζουμε τις πρόκες έτσι.

-Μα το μέταλο στο κρέας δίνει ωραία γεύση.

-Ίσως αλλά αυτό δεν θα ήταν καλή επιλογή.

-Ξέρω ξέρω, αυτή η ιδέα μου ήταν χαζή.

-Ανυπομονώ να τους ακούσω να ουρλιάζουν!

-Να τους κάνουμε να πάψουν πια να ζουν.

-Πρέπει να βιαστούμε αλλιώς θα φύγουν από κει.

-Να τους χάσουμε έτσι, ευκαιρία χαμένη.

-Πάω να φορέσω το καπέλο, τα παπούτσια και το παλτό μου.

-Πάω να φέρω το ρόπαλο του μπέισμπολ μου.

-Αδερφέ ανυπομονώ!

-Μαζί σου και εγώ.

-Έφτασε η ώρα πια.

-Ώρα να ακούσουμε ουρλιαχτά!

*******************************
Λοιπόν, συγγνώμη που δεν έχω δημοσιεύσει εδώ και τόσο καιρό αλλά δεν είχα χρόνο αφού έπρεπε να δώσω εξετάσεις και για την μουσική θεωρία και και για την χορωδία και για την ιστορία και μωρφολογία της μουσικής και οι γονείς μου αποφάσισαν πως θα ήταν καλή ιδέα να με παίρνουν μαζί τους στην δουλειά για να βοηθάω και σήμερα είχα συναυλία με το πιάνο οπότε αυτές τις μέρες το πρόγραμμα μου ήταν πολύ γεμάτο.

Από δω και πέρα θα προσπαθήσω να ανεβάζω πιο συχνά.

Επίσης η ιστορία που ανέβασα σήμερα είναι μέρος μιας σειράς εφτά ιστοριών που θα τις μεταφράσω και αυτές. Όλες τους είναι αρκετά μικρές αν και μου παίρνουν λίγη περισσότερη ώρα για να τις μεταφράσω επειδή είναι και με ομοιοκαταληξία.

Ναι, ξέρω πως οι ομοιοκαταληξίες που έκανα εγώ δεν είναι και οι καλύτερες αλλά για προσπαθήστε εσείς να μεταφράσετε ποίημα από τα αγγλικά στα ελληνικά. Είναι αδύνατο!
Δεν φαντάζεστε πόσες φορές μου ήρθε πετάξω το κινητό στον τοίχο!
Και πόσες φορές χαστούκισα τον εαυτό μου στο κούτελο μουρμουρίζοντας "Γαμώτο... Τι κάνει ομοιοκαταληξία με τα ουρλιαχτά;"!

Τελικά την επόμενη φορά θα δημοσιεύσω το κεφάλαιο για την μπλε φάλαινα.

Λοιπόν... Αυτά.

Τώρα καληνύχτα, πάω να πέσω σε κώμα.