Chapter 7: Nikolei Kang

254 6 0
                                    

Chapter 7: Nikolei Kang

I managed to pass the exam yesterday but somehow I don't feel contented. Maybe because I saw him—I saw Hiro...again and learned that he's a part of the numbers. And I don't know anything about being a number except the fact that they're a part of an organization called Bloody Society. I finally remembered who mentioned that organization's name  before me. It was  Ninong GD saying...

'If someone ever try to harm you, you must find the Bloody Society. They will surely help you'

"Ella?"

Ang daming tanong sa isipan ko. Katulad ng anong kaugnayan ni Ninong sa organisasyon na yon? Bakit kailangan ko silang hanapin at hingian ng tulong? Sino ang tinutukoy niya na mananakit sakin? Bakit bumalik si Hiro? Paano siya nabuhay ? Paano siya naging  number at parte ng organisasyon na yon?

"Hey Ella, stop walking so fast!"

At higit sa lahat, ano ba talaga ang Bloody Society? Bakit parang kilalang kilala sila sa school na ito?

"Ella!" natauhan ako sa sigaw na yon at nanlaki ang mata ng marealize  na nasa gitna nako ng kalsada.

"Ella, umalis ka na dyan!" puno ng pagaalalang sigaw ni Jervis mula sa malayo. Sinusubukan niyang tumawid para mapuntahan ako pero sa dami ng sasakyang dumadaan ay hindi siya makalusot.

Agad akong kumilos at tumakbo pero sa sobrang pagmamadali ko natapilok ako at nasprain ang paa ko. Pinipilit kong makatayo pero hindi ko magawa. Hanggang sa isang humaharurot na sasakyan ang natanaw ko papunta mismo da direksyon ko.

"Ella, umalis ka na!" Jervis yelled and I look at him in horror.

"I can't! I can't stand up!" my voice was weak and shaking.

Closer and closer the car went through. It's a only a matter of seconds before it hit me or so. Sinubukan ko uling tumayo pero natumba lang uli ako. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Kulang na lang mabiyak ang dibdib ko sa sobrang lakas ng tibok nito. Hanggang dito na lang ba ako? Oras na ba para makasama ko ang mama ko?

Then I shut my eye as I meet my doom... or so I thought?

I opened my eyes again when I felt that someone was carrying me. Just when I'm supposed to be hit by the car a man wearing a red hood came and quickly took me in his arm.

Napakabilis ng pangyayari. Ni hindi ko inasahang mangyayari to, ang mabangga ako o ang may sumagip sa buhay ko. I was about to take off his hood when my vision blurred. Rain was pouring down already at nanlalabo ang paningin ko dahil dito. Hanggang sa naramdaman kong unti unti nakong nauubusan ng lakas. I managed to take his hood off despite my weakening state but I didn't see his face. I felt dizzy, then suddenly all I could see was black.

I woke up in a room covered in white. I was lying in bed and covered with a blanket. May nakakabit ding IV sa kanang kamay ko.
Am I inside the academy's hospital?

An'yo! Hindi ako puwede sa lugar na to. Hindi puwede. Kailangan kong makaalis dito.

Tatanggalin ko na sana ang IV nang may humawak bigla sa braso ko.

"What do you think you're doing?" It was a man wearing a white coat with a stethoscope hanged on his neck. I believe he's one of the resident doctor in here. I remember Yana calling him Dr. Dale.

"Let me go! I don't want to be here. I can't be here!" I exclaimed with a heavy breathing. Panic was slowly consuming me.

I can't stand this place. I really can't!

"Calm down Ms. Park, I won't hurt you." the doctor then loosed his grip and I removed the IV right away but blood started to flow from my hands which made me more scared.

Bloody SocietyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon