Chapter 39

26.4K 310 26
                                    

Lhaine Lee Ramos - POV

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Lhaine Lee Ramos - POV

Ni isang beses ay hindi ako umiyak pagkatapos kong ibalik ang kuwintas kay Lee. I can't understand myself. Baka napagod lang talaga ako sa mga drama. Diane's feeling way worse so I won't be such a baby. But I won't lie that I've been feeling some 'withdrawal' symptoms. Parang droga lang talaga siya sa akin eh.

"The cake is really good. Right, Lhaine?" tawag pansin ni Tita sa akin. Tinawagan kasi nila ako pagkatapos ng klase dahil may importante raw silang sasabihin. Hindi na nga kami nag-uusap ni Lee tapos heto't nandito naman ako sa bahay nila.

"Ryan's going abroad next school year and we need your help," bukas ni Tito sa ibang usapan. Alam ba nila ang nangyayari sa amin?

"Bakasyon po ba?" tanong ko.

"No, Lhaine, he said it's for good," sagot ni Tito.

"We talked to his teachers and they said that if his exams are good then there's no need for summer school. Thank you for helping him a lot. What we want to ask is that, sana magkasundo kayong dalawa sa mga natitirang araw niya dito. Lately, he won't talk when we bring up your name. You're not coming here as well so we figured you two aren't in good terms and we don't want the both of you separating just like that. We're sorry for being so selfish," hinawakan ni Tita ang kamay ko habang nagsasalita siya.

"Opo. Aalis rin po ba kayo?" tanong ko ulit.

"He's going alone. As for us, we'll be out of the country most of the time starting this summer. We are having this talk so that we can prepare you," tugon naman ni Tito.

"Okay po," I even smiled like a madman. Marami pa silang sinabi pero wala nang pumapasok sa isip ko. What if I just think of unicorns instead? Unicorns are cute. Hanggang sa makapag-paalam ako sakanila ay nakangiti parin yata ako. Unicorns are effective.

"Sinabi na ba nila sa'yo?" nagulat ako nang nagsalita si Lee. Nasa labas siya ng gate si at nakasandal sa sasakyan niya. Hindi parin kasi mawala ang unicorns sa isip ko.

"Yup," tipid na sagot ko.

"And?"

"Okay lang."

"Hindi mo ako pipigilan? You never know, malay mo magbago ang isip ko."

"Huwag na. Nakapagdesisyon ka na eh. Saka isa pa, wala na ang Lee na nakilala ko at minahal ko."

"At 'yang pinapakita mo ba ngayon ang Lee na nakilala ko dati? Give me until the end of the school year."

"Let's just treat each other nicely," iniwan ko siya doon at lumabas na ng village. Nang makarating lang ako sa apartment ko saka ko inaalala kung ano ba ang pinagsasabi at pinaggagawa ko. Weeks from now ay finals na. Makakaya ko naman sigurong magkunwari sa oras na 'yan.

SHE'S THE GIRLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon