Silent Kiss | Min Yoongi

*•1•*-"Do Not Touch The Piano"

Kimse beni tanımıyordu.

Gerçekten ne olduğumu bilen,neyi sevdiğimi,nelerden nefret ettiğimi,hakkımdakilerin farkında olan tek biri bile yoktu.

Bu yüzden beni hasta olmakla suçladılar.

Onların iğrenç yaşantılarına ayak uyduramadığım için.

-Hazır mısın Evilian?

Kafasını kapıdan içeriye uzatan anneme sert bir bakış attıktan sonra gözlerim yatağımın üzerindeki bavulu buldu.

-Hiç olmadığım kadar.

                    ***

-Orada sana iyi davranacaklar.Güven bana.

Kafamı kaldırmak istemediğim yolcu koltuğuna iyice gömdüm.

Annem direksiyon başında motive olmamı sağlarken aslında yalnızca sinirlerimi bozuyordu.

Her zamanki gibi.

-Ben deli değilim.

-Gideceğin yerdeki insanlar da deli değiller.Böyle şeyler dediğini bir daha duymayacağım.

Sık ağladığım söylenemezdi ama annem ile Kore'ye geldiğimizden beri buranın insanlarına karşı takındığım bir tür zırh vardı,

Etraftakilerin seni yargılamasını ya da onlardan olmayanları dışlayacakları silahlarını engelleyecek bir zırh.

Ve o zırh beni her seferinde güçsüz düşüyordu.

Yanaklarımdan süzülen sıcak yaşlara defalarca kez sövdüm.

-Evet öyleler anne.Yalnızca delileri beyaz odalara kapatıp bağlarlar,ilaçlar verirler,kendisine işkence etmek zorunda-

-Yeter.İyiliğin için yapmadığım hiç bir şey yok.

El frenini hiddetle çektiğinde geldiğimizi anlamıştım.

-Artık beni yoruyorsun,Evil.

Karşılık verme zorunluluğu hissetmediğim için susmayı tercih ettim.

Pencereden dışarıya bile bakmak istemiyordum.

Annem çoktan arabadan inmiş,bavulumu dışarıya çıkarmıştı.

Yapabilirsin Evil.

Seni her şeyden sıyıracak bir yol bulabilirsin.

Daha fazla düşünmeden kapıyı açtım.

Soğuk havayı ciğerlerime usulca yolladıktan sonra tüm bedenimi ürpertiyle dolduran devasa binayı süzdüm.

Etrafı uzun parmaklıklarla çevriliydi,koca ağaçlık arazideki tek ama aşırı büyük bir detaydı.

Fısıldayarak tepesine iliştirilmiş ismi okudum.

"Daegu Akıl Hastanesi"

                      ***

-Asılsız iftiralar,öfke nöbetleri,esrarengiz olaylara tanıklık etmen...

Hastane müdürünün fazla sıkı olan kravatına bakarken rahatız hissettim.

-Evilian Devil,seni buraya güvenerek kabul etmem için tek sebep söyle.