Bir anlık aklıma geldi işte,başta one shot olur diye düşünmüştüm ama yazdıktan sonra bir kaç bölüme uzayacağını anladım.Umarım beğenirsiniz,yorum ve vote'larınızı bekliyorum yani :D
*Bölüm parçası:
The Neighbourhood-Say My Name/Cry Me A River
*Multimedya'da hikayedeki Louis,yani punk Louis var.
Yine,yine ve yine sıkıcı bir okul gününe uyandım.Tamam,belki o kadar da sıkıcı olmayabilir.Ne de olsa okulun popüler çocuğu olarak tanınıyorum.
Ne komik,değil mi?
Kendi okulumun popüler çocuğu olmama rağmen annemin okuluna gittiğimde ezik muamelesi görüyordum,evet bu kesinlikle komikti.
İstemeyerek de olsa yataktan kalkabildim.Camdan baktığımda evin havuzu beni yüzmek için çağırıyor gibi görünse de bunu yapamayacağımı bildiğim için kafamı çevirdim.
Evet,şu havuzlu bahçe olayı...Pekala,zengin züppesi gibi görünmüş olabilirim.Tabi davranışlarım zengin birine göre fazla umursamaz olsa da...Ben sadece anı yaşıyordum;kesinlikle vıcık vıcık duygulardan uzak durarak.
Okulda,'popüler çocuk','piercingli çocuk','punk çocuk','seksi çocuk','dövmeli çocuk' gibi sıfatlarımla biliniyordum.Koridorlardan geçerken beni süzen kızlardan -yanlış anlaşılmasın,sadece kızlar,yani annemin okulundaki bir grup serseriden kesinlikle bahsetmiyorum.- sıkılma derecesine gelmek üzere olsam da aslında genel olarak tek eğlencem buydu.Ha,bir de okul dışında ek iş olarak yaptığım barmenlik var.Evet,zengin olduğumu ve paramla her şeyi yapabileceğimi biliyorum ama zenginlik bana sıkıcı geliyordu.Belki de alıştığım için böyle düşünüyordum.Ama tek bildiğim,kendi paramı,eğlenceli bir şekilde kazanmanın zevki olduğuydu.Barmen olmayı da bu yüzden istemiştim.Zaten barlarda sürekli olarak takıldığım için çalışmaya alışmak da kolay olmuştu.
Sonunda,zorlanarak da olsa giyinebilmiştim.Üzerime geçirdiğim yine siyah bir tişört ve giydiğim pijama tarzı pantolonla,-tamam,bu kesinlikle bir pijamaydı.-'yine' umursamaz ve rahat görünüyordum.Aslında dar pantolonlara sığmadığımı düşünsem de herkesin beğendigi popomu belli eden bir dar pantolon da giyebilirdim,değil mi? Aklımdan 'bir kere de olsa biraz farklı giyin Louis' diye geçirsem de üşengeçliğimden dolayı pantolonumu değiştirmedim.Belki yarın giyerdim,üşenmezsem tabi.
•••
"Öpüldün anne!"
Annemin zorlamasıyla hafif bir şeyler atıştırdıktan sonra sonunda evden çıkabilmiştim.Vans'larımı ayağıma geçirdim ve yine annemin zorla giydirdiği ceketimi çıkardım.Dövmelerim,işte şimdi gün yüzüne çıkmıştı.Lise son sınıfta olmama rağmen annemin ağır annelik duygularına maruz kalıyordum.Tanrım,okuldakiler görse ne derdi kim bilir! Ne de olsa ben umursamaz popüler çocuk Louis'dim.
Annemin 5 çocukla birden ilgilenebilmesine şaşırıyordum.Bu yüzden bana karşı fazla ilgili olmasına kızmıyordum,ne de olsa birden çok kardeşim vardı ve hepsiyle birden tek başına ilgileniyordu.Kesinlikle ona hayrandım.Bu yüzden üvey baba olayına karşı çıkmamıştım ya.
Jeep'imi park ettikten sonra,-tamam,yine zengin züppesi durumuna düştüm ama jeep'e hayır demem imkansız.- okulun girişine doğru yürümeye başlarken mırıldandım.
"İşte başlıyoruz."
Koridorlar bana bakan kendini beğenmiş tipli kızlarla doluydu.Ezikler de bakıyordu ama biriyle çıkacaksam,ezikler ilgi alanıma girmiyordu.Aslında kendini beğenmiş kızlardan da hiç hoşlanmazdım.
