The Last Elysian Oracle (Soon to be Published under PSICOM)

Reading Hearts

Cesia's POV

"Sa zoo?! Pinapunta niya tayo dito sa zoo?!" umiling-iling si Chase sa driver's seat.

"Yan yung nakalagay sa papel..." sagot ko habang tinitignan ang mga taong labas pasok sa zoo.

Ilang minuto lang kami sa village na binisita ni Mayethrusa. Wala kaming nakuhang impormasyon tungkol sa kanya.

Lahat kasi natakot at tumakbo papalayo kaya walang nakapansin kung saan siya nagtungo.

Kaya eto kami ngayon sa harap ng zoo.

Dahil dito pinapahanap ni Hermes ang mga ahas niya. Psh.

"I guess we have no choice." unang lumabas si Kara na siyang cue namin para magsilabasan na rin.

Dumiretso na kami sa loob. Maraming tao as expected.

Karamihan nandito mga batang naghahabulan, kumakain ng ice cream or simply nalilibang lang sa nakikita nila.

Tumigil ako sa harap ng glass frame na may nakasulat na 'Anaconda' sa itaas.

Nagkahiwalay ata kami at some point dahil namalayan ko nalang na wala na pala ang mga kasamahan ko.

"Hiiiisss..." kumunot ang noo ko pagkatapos tinignan ang batang katabi ko.

"Hiiiisss..." sinusubukan atang kausapin yung malaking ahas.

Napangiti nalang ako habang tinitignan ang batang babae.

"Hi! Anong ginagawa mo?" lumuhod ako para magkalevel kami.

"Kinakausap. Baka kasi isa pala akong wizard na nakaligtas mula sa kamay ni Bullymart." nakapout siya. Ni hindi man lang ako tinignan.

"Voldemort?" natatawa kong tanong.

"Ahh basta!" tinadyak niya yung kanang paa niya.

Kinagat ko ang labi ko. Gigil na gigil ako sa batang 'to. Ang cute niya kasi...

"Lah. Ate Ganda. Nagandahan daw siya sa'yo oh!" sabik niyang sabi saka tinuro ang ahas.

Curious, tinignan ko ang ahas na ilang inches lang ang layo sa mukha ko kung hindi dahil sa glass window na nakaseparate sa'min.

"Waaah! Nagseselos ako kung bakit sa'yo siya nakatitig. Dapat sa'kin eh! Ako yung wizard dito. Slytherin pa nga house ko." she murmured.

Natawa ako bigla nang may tumawag sa kanya.

"makauwi na nga. Blllleee!" binelatan niya ang ahas.

Tumakbo ang bata bago ko pa matanong ang pangalan niya kaya nabura kaagad ang ngiti sa mukha ko.

Napalitan ito ng pagtataka pagkatapos makita si Trev na nakatitig rin sa'kin.

Nagulat siya nang nag abot ang mga mata namin. Naglakad siya papunta sa'kin kaya dali-dali akong tumayo.

"Anong tinititig-titig mo dyan?" tanong ko sa kanya. "nagandahan ka ano? Hahaha" natatawa ko pang dagdag.

Ewan ko pero mas komportable na akong mag biro sa harap niya.

"Yes." seryoso niyang sagot habang nakaharap sa glass frame.

Nagulat ako sa sinabi niya pero kinibit-balikat ko nalang ito.

"So you can read hearts?" nagtanong na naman siya out of the blue.

"No pero nakakarinig ako ng heartbeats."