Prisoner Of Love

"Epilogue"

Sonsöz

"Yani böyle mi bitti?" diye sordu, Chloe, çikolata kahvesi buklelerle kaplı başını babasına doğru kaldırırarak.

Harry gülümseyerek küçük kızının burnunun ucunu sıktı. Amber kucağında neredeyse uyumak üzere olan Caleb'e sarılarak, meraklı gözlerle Harry'ye baktı. "E-evet." dedi kararsız bir şekilde.

Chloe, inatçı ve aşırı meraklı kızları, şüpheli gözlerle onlara baktı. "Annem başına bir silah dayadı ve sen de hemen teslim mi oldun yani?"

Caleb uykulu uykulu mırıldandı. "Annem bir kahraman."

Amber oğulunu kucağına biraz daha bastırdığında onun elaya dönük gözlerini göremediğinden uyku saatinin çoktan geçmiş olduğuna karar verdi.

"Hey, neden annen kahraman oluyor da ben olamıyorum?" diye sordu Harry sahte bir kırgınlıkla.

Chloe yeşil gözlerini, Amber'a korkunç bir şekilde Harry'yi andıran bir tavırla devirdi. "Çünkü o kötü adamlarla savaşıp, seni kurtardı, baba."

Harry bunun üzerine gülüseyerek, Amber'a baktı. "Evet," dedi ve karısının omuzuna küçük bir öpücük bıraktı. "Öyle yaptı."

Amber ona parıldayan bir bakış yolladı. Yaşadığı hayat için ona bir teşekkür eder gibi. Seni seviyorum, der gibi. Ya da, kızımın gözleri tıpkı seninkilere benzediği için mutluyum, gibi.

"Pekala, bu geceki masalımızın da sonuna geldiysek-"

Harry'nin sözleri, küçük Chloe'nin ititrazıyla kesildi. "Bekle, Caleb ve ben nasıl ol-"

Amber kahkahalarını yutmaya çalışırken, Harry telaşla onu duymazdan geldi. "Şimdi herkes yataklarına, uyku vakti,"

Nitekim, Chloe pes etmeyi bilmeyen bir çocuktu. "Caleb ve ben-"

"Uyku vakti!" Harry panikle başırdı ve ikizleri, Chloe'nin itirazlarına rağmen yataklarına yatırdı. "Louis Amca'ya soracağım." Chloe kollarını küçük göğsünde birleştirdi. Amber böyle bir canavar doğurduğuna inanamıyordu. Hele ki bu canavarın Caleb kadar sakin ve Harry'imsi bir çocukla aylar boyunca nasıl aynı yerde sıkışıp kaldığını bir türlü çözememişti beş yıldır.

"Chloe, Louis Amca'ya hiçbir şey sormayacaksın, eğer böyle bir şey yaparsan bir daha asla çikolata yiyemezsin."

Harry'nin tehditi Chloe kadar gözükara bir çocuk için fazla acınasıydı fakat söz konusu Harry'di. Amber onun çocuklarına verdiği bu tapılası değere bayılıyordu. Bazen ikizler onu çıldırttıklarında Harry her zaman hem onu hem de çocukları sakinleştirebilmek için büyük bir soğukkanlılıkla orada oluyordu.

Fakat Louis konusundaki korkusunda haklıydı. Louis çocuklarına son üç yıldır ufacık bir bilgi bile öğretmekten men edilmişti. Amber çocuklarının ortalıkta Jay-Z'den alıntılar yaparak dolaşmalarını ve ona "lanet kadın" diye seslenmelerini istemiyordu çünkü. Louis'nin bebekler nereden geliyorlar? konusuna açıklık getirmesi bir felaket olurdu büyük ihtimalle.

"Babanla birlikte bir sıçan deliğine gittik ve içinden siz çıktınız." dedi Amber, ikizlerin ikisinide alınlarından öptükten sonra. "Şimdi zıbarın."

"Mükemmel ebeveynlik tecrüben için A+ veriyorum. Bu geçirdiğimiz beş yıl seni fena olgunlaştırdı."

Amber ellerinii beline koyup, ters ters Harry'ye baktı. "Eğer onlara aptal oyuncaklarınla geçirdiğimiz, senin deyiminle 'eğlenceli' vakitleri anlatmak istiyorsan, tutmayayım seni."

Harry gözlerini onu uyarır gibi kocaman açtı.

Chloe yattığı yerden sarı başını uzattı. "Siz oyuncaklarla oynamak için fazla büyük değil misiniz?"