Bölüm 11 : İlk Öpücük

32.4K 646 18
                                    

Al işte Zeynep bir de mal mal umutlanıyordun. Zaten koskoca Kerem Sayer’in benimle ne işi var ki?

Merakıma yenik düşüp heyecanla Kerem’e baktım.

‘’Kim peki?’’

‘’Önce sen benim soruma cevap ver Gölyazı Elması! Barış’la neden çıkıyorsun? Onu sevmediğini biliyorum.’’

Bu söylediğine kendisi de şaşırmış gibiydi ama çaktırmamaya çalışıyordu.

‘’Nerden biliyorsun onu sevmediğimi? Belki ona deli gibi aşığımdır?’’

Tek kaşımı kaldırarak ciddi gözükmeye çalışmıştım.

‘’Y-yani Barış’ı seviyor musun?’’

‘’Öyle bir şey demedim.’’

Onu sinir etmeyi gerçekten çok seviyordum. Bir şeye siniri bozulunca – özellikle bana- çok tatlı oluyordu.

‘’Sadece ne biliyim… onu seviyormuş gibi davranmıyorsun. Başka birine aşıksın sanki. ‘’

‘’Evet’’ dedim ciddiyetle.

‘’Peki kimmiş bu şanslı erkek?’’

Siniri bozulmuş gibiydi. Evet demem acaba onu farklı yönde mi etkilemişti. Aman ne saçmalıyorsun sende Zeynep! Sanki sana aşık da siniri bozuldu.

‘’Zeynep? Kim bu şanslı erkek?’’

‘’Boşver.’’

Kerem’in ağzından;

Ah Kerem! Nolucak senin bu halin? Zeynep sana tabiî ki de aşık değil. Artık  ondan umudu kes ve saçmalamayı bırak!

Zeynep’in ağzından;

‘’Hadi artık gitme vakti! Can’lar bizi merak etmiştir.’’

‘’Yolu bulabilirsek güzel olacak’’

‘’Telefonlarda çekmiyor. Off ya!’’

‘’Bak şurdan gitcez eminim hadi yürü Zeynep.’’

Yarım saat sonra…

‘’Bak Kerem senin yüzünden yine kaybolduk! Bak ben sana dedim soldan gitcez diye. Ama sen Kerem Sayer’sin hep kendi bildiğini okursun. Sonra Zeynep neden bu Kas Hayvanına gıcık oluyor oluyo. İşte bu yüzden bir kere kendi bildiğini okumazsan ölürsün san-‘’

Sözüm yarıda kesilmişti çünkü dudaklarımın üstünde Kerem’in dudakları vardı.

Kerem’in dudakları! KEREM BENİ ÖPÜYORDU!

Ben ise ona karşılık veriyordum.

1 dakika öpüştükten sonra dudaklarımız birbirinden ayrıldı.

‘’Susman için yaptım.’’ Dedi sakince.

Buna tabiî ki de inanmamıştım. Yoksa bir dakika boyunca öpüşmezdik. Bunları düşünürken Kerem’in konuşmasıyla yaşadığımız o an yarıda kesilmişti. Çok yakın duruyorduk. Nerdeyse burun buruna!

‘’Ama sen karşılık verdin.’’  dedi sırıtarak.

Ona aşık olduğumu tabiî ki de ona söylemiyecektim.

‘’Ve sende beni öpmeye devam ettin.’’ dedim gülümseyerek.

İşte buna cevap vermemişti. Hemen ondan bir adım uzaklaştım ve sert Zeynep haline döndüm.

‘’Çok pisliksin!’’ dedim omzunda vurarak.

‘’Ne? Neden?’’

Şaşırmışa benziyordu.

‘’Bu benim ilk öpücüğümdü şapşal!’’

Sen Benimsin! (ZeyKer)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin