👍Valentine's day! <3 On Going

Another valentines story

Andito kami ngayon sa loob ng kotse ni itay. Nasa backseat ako habang si itay ang nagmamaneho at si inay ang nasa tabi niya. Mukha silang nag-aaway. Sabi ni inay, Pangit daw ang makinig sa usapan ng mga matatanda kaya tumahimik nalang ako at nagpanggap na tulog parin.

"Kailangan rin ako nina teressa, alam mo yan michelle." Huhh? Sinong teressa na yun?

Hala ka! Nakikinig ako sa usapan nila! '.' >~< okay lang naman siguro, akala naman nila tulog ako ee...

"Gahd dennis! Pwede bang iwanan mo na siya. Si demi, isipin mo naman siya. Please, don't choose that women over us. I'm begging you!" What? Wala akong maintindihan! Iiwan na kami ni papa?

"Hindi pwede... teressa needs me now." Ang cold ng pagkasabi ni papa neto kay inay.

"Dahil ba di kita mabigyan ng anak? Dahil ba siya naibigay niya gusto mo? Dahil ba sa baog ako? Ano ? MAGSALITA KA!? " halos mapiyuk na si inay sa pagkasigaw niya. So di talaga nila ako anak? Ampon lang ba ako ha? Tell me I'm wrong... sana mali ang iniisip ko.

"Oo michelle. Gusto ko naman magkaroon ng anak na galing sakin. Yung totoo kong kadugo. Di yung inampon lang..."

Inampon lang...

Inampon lang....

Inampon lang...

Mistulang nagecho ang mga salitang sinabi ni itay na siyang nagpasikip sa aking dibdib.

di ko kinaya at tumayo na.

"itay.. a-ampon lang pala ako?" Di ko na napigilan at tuluYan nang bumuhoS ang luhang pilit na Kumakawala sa mga mata Ko...

Sobrang sakit ang nadarama ng puso ko ngayon. my very first heart ache. ni minsan di sila gumawa ng bagay na makakapanakit sakin... pero bakit ngayon? ano nang nangyari sakanila?

"d-emi.. I'm so sorry pero. you need to know the truth." sabi ni itay habang nagda-drive parin.

"no! please don't dennis... please!" pakiusap ni inay.

"please tell me already. I'm just an orphan you took in because you can't bear a child. is that why you are leaving us?" maluha-luha ko paring sabi. ang sakit-sakit. parang di na ako makahinga sa sobrang sakit na nadarama ko.

"......" natahimik silang dalawa at di magawang makaimik o tignan manlang ako. ano ba to?!

"itay. sino si teressa?" biglang tanong ko. mukha naman silang nagulat. "bakit mo kami iiwan para sakanya?" pagpapatuloy ko. pero di parin ako nakatanggap ng kasagutan sa mga tanong ko.

....

"she's bearing my child. she needs me." sagot ni itay. sana di nalang niya sinagot. mas masakit malaman na iiwan na niya kami ni inay para lang makasama yung babaeng yun.

"you didn't really love me do you. I'm not surprised. since I am not your real daughter. I'm just an outsider in the family. sorry for tagging along."

"no that's not true demi. we love you so much." ughh...

"she has the right to know michelle."

"no! hindi ko kaya! please wag mo na kong iwan!" inay wag na kayong magmakaawa!

"no! " bigla nalang inagaw ni inay ang manibelA. gumewang-gewang ang sasakyan namin. natakot ako ng sobra.

"let go! maaakasidente tayo!" sigaw ni itay.

*crrrrrraaaaaaasssssshhhhhhh.....*

I blinked my eyes. ang sakit ng ulo ko.

pero wala na palang mas sasakit pa sa nakita ko...