First Snow Tale (✓)

Thé First Snow Tale ~

/ Smut içerikli olacaktır /

Yürümeye devam ettiğim sırada aniden karşıma birinin çıkmasıyla ayağım havada asılı kaldı.

O an buz gibi bir rüzgar etrafımı kuşatmıştı. Derin bir nefes aldım ve içimin de buz kestiğini hissettim. O, karşımdaydı. Bakışları adeta beni parçalayıp, yok etmek için hazır gibiydiler. Fakat ben, gözümü bile kırpmadan ağır adımlarla yanına gittim, büyük bir cesaretle, aramızda sadece yarım metreden az bir mesafe kalana kadar. Verdiği nefesi suratıma çarpınca yeniden az önceki gibi ürperdiğini hissettim. Konuşmayı başlatacak olan ne bendim ne de onda böyle bir istek görüyordum. Gök yüzünden düşen kar taneleri artmaya başlayınca nihayetinde gözlerimi ondan ayırarak başımı yukarı kaldırdım. Aklımdan geçen tek şey ise;

* Melekler yer yüzüne iniyor. *

~ ~ ~ ~

Kuzey yıldızı, başka bir gezegenden bakıldığında diğerlerinin arasında kaybolur. Ama Dünya'dan bakıldığında eşsiz bir önemi vardır. Bir yere sabitlenmiş gibi durur. Kuzey yarım kürenin neresinde olursanız olun yüzünüzü kutup yıldızına çevirdiğinizde kuzeye dönmüş olursunuz. Kaybolduğunuz da nerede olduğunuzu bilirsiniz. Ama kaybolmanın başka yolları da vardır. Verdiğimiz kararlarla, bizi etkileyen olaylarla, hatta kendi zihnimizde bile. Peki ya o zaman sabitleyicimiz nedir? Bizi karanlıktan aydınlığa çıkaracak yol göstericimiz ne olabilir? Ya yol göstericimiz diğerleriyse? Hayatımıza uzun ya da kısa süre de olsa bir şekilde girebilmiş olanlar. Çünkü kutup yıldızının aksine, onların bize sağladığı ışık asla sönmeyecektir...