Burada Olan Burada Kalır ( HENÜZ DÜZENLENMİYOR.)

23.Bölüm

Isabella önüne konmuş olan porselen tabağın içindeki yemeğe bakarken derince bir iç çekti. Elindeki çatal yemeğin içinde bezelye tanelerinden birine takıldığında yavaşça hareket eden el bileği duruyor ve ardından çatalı ağzına götürüyordu. "yemeğimi bitirdim anne" dediğinde elindeki çatalı tabağın kenarına yaslayıp kıza doğru döndü bedeni. Servis peçetesini uzatıp ağzını ve ellerini silmesini izledi. Sandalyesinden inmesine yardım ettikten sonra. "iyi geceler dileyerek odana çıkabilirsin" dedi. Önce Francesco' un yanına yürüdü ve babasının yanağından öpüp "iyi geceler" diledi ve ardından Isabella' ın yanına yanına geldi ve onu öptü. Sıra Angelo Ravanelli' e geldiğinde yaşlı adamın yanına çekinerek gitmişti.

Pippa "iyi geceler efendim" dediğinde Angelo ona doğru eğilip "bana iyi geceler öpücüğü vermeden mi gideceksiniz?" diye sordu. Gözleri hemen Isabella' ı buldu çocuğun. Isabella kendisine sorgulayan gözlerle bakan kıza başını sallayıp gülümsedi. Adama ulaşabilmek için parmaklarının ucunda yükselirken Isabella onu kocaman bir gülümseme ile izliyordu. Hiçte İtalyan olmayan anlık bir öpücüğünde ardından koşarak gitti.

"utangaç bir kız" dedi Angelo ve ardından elindeki kaşığı bırakıp şarap dolu kadehinden bir başına dikti. Ardından dudaklarından sızan şarabı peçeteyle sildi ve ardından "öyle olması çok daha iyi. Yeni çağın çocukları çok vurdum duymaz, büyüklerine saygı duymuyorlar. O mükemmel bir aile terbiyesi ile büyüyor" dedi.

"aile mi?" diye sordu Gabby. Alaycı söyleminin altında yatan iğneleyici tavrı Isabella' ın sabrını taşırmıştı.

"sizin aile anlaşınız nedir hanımefendi? Bizimle paylaşın lütfen. Elinde sürekli olarak içinde olduğunu umursamaksızın dolu bir kadehle kulüpten kulübe dolaşan, çocuklarını sabah okul servisine akşam bir dadıya emanet edip sadece doğurduğu olduğu halde anne olduğu ile övünen bir kadın. Evlilik geçelim artık kendini ve aile içerisinde varlığını umutmuş karısından bıkmış kendisine bir metres tutup sürekli çalışan bir baba ve geleceğe anne ve babasının halefi olarak yetişen kısmen yetim, kısmen öksüz çocuklar. Sizin aileniz böyleydi değil mi Gabby?" dediğinde Francesco bacaklarının üzerindeki kumaş servis peçeteyi alıp yere attı.

"Isabella yeterli" dedi sinirle.

"neden karını susturuyorsun Frances? Yozlaşmış ailem hakkında mükemmel tespitlerde bulundu ama o da ne yazık ki en az benim kadar ailesinden bağımsız büyümek zorunda kalmış bir kadın. Annen ve baban seni kaç yaşında büyükannene bırakıp gitmişti Bella?" dediğinde Isabella daha ellerinde tuttuğu kadehi ayağa kalkıp kadının yüzüne doğru savurdu.

"senin gibi süslü bir sürtük olmadım değil mi?İnsanlar yaptıkları tercihlerle hayatlarında ki bir sonraki adımı atarlar. Senin önün uçurum" dedi bardağı masaya bırakırken Francesco şaşkınlıkla ayağa kalktı. Isabella ise sakinleşmek için derin bir nefes alıp Angelo'a döndü. "bu sahteliğe daha fazla dayanamadığım için sizden özür dilerim Sinyor Ravanelli. Kocam tarafından becerilmiş bir kadınla aynı yemek masasında karşı karşıya oturmak benim için aşağılayıcı bir durum. Üstelik benim aile hayatımı sorgulayacak kadar küstah bir kadın kendisi. Gecenizi mahvettiğim için üzgünüm" diyerek sandalyesini itti. Sandalye yere çarparken kapıya doğru yürüdü. Göz yaşları yanaklarından süzülürken sessizdi. Acı çektiği için ağlamıyordu, yaptığını yanlışın haklı gururu ve heyecanı döküyordu gözlerinden.

***

"anne" diyen kızın sesini duyduğunda genç kadın, aklının gelecek simülasyondan sıyrılıp hemen yanında oturan Pippa baktı. Küçük kız doyduğunu söylediğinde her şey bir kaç dakika önce yaşadığını sandığı an gibi yaşanıyordu. "misafirlerimize iyi geceler dileyip odana dönebilirsin" dedi. Şaşkındı. Bir pembe dizinin başrol oyuncusu gibi kötü kadının suratına savurduğu şarap kadehinin ince sapını tutuyordu. Pippa' ın masadaki herkesle vedalaşmasını sadece duyuyordu Isabella. Başını yavaşça çevirip baktığında kız içeri giriyordu.