"Annick," zegt Juul. Ik leun meer naar voor en kijk haar aan. Ze trekt een bedenkelijk gezicht en kijkt daarna naar Thomas. En bedankt Louis, dankjewel voor dit. Ik frons en zucht. 'Waarom?' vormt ze. Serieus? Nu ben ik echt blij dat ze morgen weggaat. Ze is aardig en mijn beste vriendin, maar zo moet ze niet omgaan met mijn broer. Ik kijk weer naar Thomas en zie hem naar Juul kijken, nee nee nee. Hij kijkt mij aan en er ontstaan tranen in zijn ogen. Ik zucht en twijfel of ik wel met Thomas moet omwisselen van plek. Zonder dat ik het door heb sta ik al op en schuif de stoel naar achter. Hij kijkt me verbaasd aan en ik knik glimlachend. Hij staat ook op en gaat op mijn plek zitten. Ik ga op zijn plek zitten en zie Martijn verbaasd naar mij kijken. "Moet je nou echt zo'n bitch zijn?" Sis ik en haal mijn hand door mijn haar. "Annick," zegt ze zacht. "Nee. Moet je nou echt zo zijn?" Vraag ik. "Stop," zegt ze. Ik zucht en ga meer naar Thomas zitten.

"Nicki," hoor ik. Ik kijk op en zie Tijn naar mij kijken. "Kom is met je hand," zegt hij en steekt zijn hand uit achter Thomas. Ik doe dat ook en hij pakt mijn hand vast. Gelijk ontstaat er een glimlach op mijn lippen. We gaan meer naar Thomas zitten en hij lacht, "yea right. Ik ben er ook nog." "Shut up," lach ik. Tijn zn duim gaat zachtjes over de palm van mijn hand en ik maak oogcontact met hem. "Ej maar Annick, zal ik deze bestellen?" vraagt Thomas dan. Ik verbreek het contact en kijk naar zijn telefoonscherm. Het is een hoodie ofso. "Ja okay. Leuk," zeg ik, het is een donkerblauwe hoodie, best leuk. Maar ik weet al dat ik hem ga inpikken. "En deze?" Vraagt hij en laat een legergroene trainingsbroek van Nike zien. "Jaa die," zeg ik gelijk, "maar dan wel af stylen met witte lage gympen en een wit shirt. Niks doms erop ofso." "Of een zwart shirt," zegt Tijn en knikt. "Oh en meneer heeft nu wel opeens verstand van mode," zeg ik en frons. "Altijd," zegt hij trots. Ik schud lachend mijn hoofd en zet mijn hoofd tegen de schouder van Thomas.

"Dit kan echt niet," lacht Laura opeens. Ik kijk op en kijk naar haar. "Wat?" Vraagt iemand. "Nou Martijn en Annick, hoe ze erbij zitten," zegt ze serieus, "kom." Ze staat op en komt achter mij staan. Ik sta verbaasd op en ga achter Thomas staan. "Als die nerd nou hier gaat zitten, dan gaat Annick naast jou zitten en Thomas naast haar," zegt ze. Thomas en Tijn staan op en we gaan precies zitten zoals ze zegt. "Iedereen happy," zegt Julia en mensen stemmen in. Nee, niet iedereen. "Wil je het niet al te laten maken? Ik wil weg," zegt Thomas zacht. Ik knik en glimlach, "komt goed." Hij knikt.

"Maar je was hier dus met je opa en oma. En toen kwam je Martijn tegen?" Vraagt Laura. Ik knik, "wel met tegenzin. Maar nu niet meer." "Snap ik. Martijn is ook super happy. En dat merk je super erg," zegt ze lachend. Ik kijk naar hem en hij glimlacht trots. "Je had haar niet moeten zien toen ze hem zag. Gewoon cute," zegt Thomas. "Ah kom op. Ik had hem drie weken niet gezien," zeg ik. "Ik was zo blij. Niet normaal. Sorry voor het afzonderen," zegt Tijn lachend. "Maakt niks uit," zegt Laura, "als je maar morgen komt." "Tuurlijk," zegt hij.

Na het eten hoor ik Julia praten. Ik kijk naar Tijn en hij glimlacht. "Het was lekker," zeg ik en zet mijn kin op zijn schouder. Hij glimlacht en knikt, "dat was het zeker. Wil je zo nog spullen pakken uit de kamer?" Ik knik. "Je hebt het pasje toch?" vraagt hij. "Het tweede pasje ja." Hij drukt een zacht kusje op mijn lippen en knijpt zachtjes in mijn knie waarna hij over mijn bovenbeen wrijft. Ik glimlach. Thomas heeft ook zijn draai gevonden aan de andere kant van de tafel, ik irriteer me ontzettend aan Julia. Gewoon hoe ze doet en ja, irritaties.

"Zullen we gaan?" vraagt Thomas zacht. Ik knik en kijk Tijn weer aan, "we gaan." "Is goed. Als het niet te laat is, kom ik nog wel effe langs," zegt hij. Ik glimlach en geef hem een kus. "Alvast slaap lekker," glimlacht hij en drukt een lange kus op mijn lippen. "Good night," zeg ik en sta op. Thomas staat ook op en we schuiven de stoelen weer aan. "Wat gaan jullie doen?" vraagt Menno. "Ik maak het zo over naar je," zeg ik tegen Tijn, doelend over het geld. "Naar de kamer," zegt Thomas en ik hoor Julia opgelucht zuchten en iets van 'eindelijk' zeggen. Ik frons. "Oh okay, slaap lekker," zegt iemand en ik glimlach fake. Thomas loopt gelijk weg en ik loop expres nog langs Julia. "Je bent echt een bitch, echt. Ongelofelijk," zeg ik boos tegen haar en loop achter Thomas aan.

"Wat doe ik verkeerd? Waarom doet ze zo?" Vraagt hij hopeloos als we in de lobby staan. Hij barst uit in tranen en kijkt mij aan. Ik trek hem gelijk in een knuffel en draai ons om zodat ik met mijn gezicht naar het restaurant staat. Anders kan hij zo weer Julia aankijken, want ze kijkt naar ons. Ik wrijf over zijn rug en zucht. "Je doet niks verkeerd. Echt niet," zeg ik zacht. "Ik doe iets verkeerd. Ik zit naast haar en ze maakt er al een probleem van, jij zit tussen ons en ze maakt er nog een groter probleem van, er zitten drie mensen tussen ons en het is oorlog. Wat is er?" Vraagt hij huilend. Oh yeah right, iedereen van die tafel kijkt ons aan. "Er is niks. Zij maakt er een probleem van, ze verdient jou totaal niet. Ze is een bitch," zeg ik en ze kijkt gelijk weg. Zie je, achterlijke bitch.

"Kom, we gaan naar boven en dan film kijken ofso," zeg ik als hij weer rustig is. Hij knikt en we gaan naar boven. "Ik haat haar," sist hij en ik maak de deur open. "Ik heb zin in sushi," zeg ik uit het niets en laat me op bed vallen. "Dan bestel je dat," zucht hij en laat zich naast me op het bed vallen. "Dat is zo duuur," zeg ik. "Je hebt net gegeten gek," zegt hij weer en lacht. "Maar ik heb zin in sushi, dat betekend niet dat ik trek heb," zeg ik. "Je hoofd," lacht hij en kijkt me aan. "Ik ga mijn onesie aantrekken," zeg ik en ga weer zitten. "Go your gang," zegt hij normaal. Ik grinnik en pak mijn onesie van de grond. Ja, hij lag hier al sinds vanmiddag. Gewoon al wat spullen gepakt, ben te lui om het nu te halen en dat wist ik vanmiddag al. Ik kleed me om en doe mijn oorbellen uit. "Okay, ik trek hem ook aan," zegt hij. Hij heeft een grijze, gewoon fancy. "En we gaan beneden eten bij het buffet halen," zegt hij en kleed zicht om. "Yes," zeg ik blij en loop naar de badkamer. Ik pak de slippers die je altijd krijgt van het hotel en trek er één paar aan. Thomas trekt ze ook aan en we lopen weer naar beneden. No shame. Not at all.

We lopen het restaurant weer binnen, het is een twee in één iets. Aan de ene kant buffet en de andere kant gewoon een restaurant. Dat het buffet om negen uur nog open is. Een vrouw begint tegen Thomas te praten en hij kijkt haar ongeïnteresseerd aan. Hij knikt, volgens mij heeft hij niet echt door wat ze zegt. Al hoe wel, ik versta het ook niet. "Ja bitte," zeg ik en knik. "Ach zo," zegt ze en loopt weer weg. Hij proest het uit en begint keihard te lachen. Ik begin ook te lachen en we lopen naar het buffet. O my lord, alles ziet er zo lekker uit. Ik pak een bord en leg er sushi op. Thomas knort tussen het lachen en ik moet gewoon naar adem happen omdat het zo lachwekkend is. "Thomas," komt er piepend uit mijn mond en ik pak zijn arm vast. "Doe normaal," zegt hij zacht en moet ook bijkomen. Ik stop met lachen en pak nog een bordje en pak nog wat zoetigheid, Thomas doet het ook en grinnikt. "Gaat nooit goed komen met ons," zegt hij en schudt zijn hoofd. "Never," zeg ik.

A Beautiful Flight ft Martin GarrixWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu