after life :: yoonmin

forever? forever. | 3/3

Son bölüm~

Umarım yorumlarınızı eksik etmezsiniz! Sizi çok seviyorum ve bu kısacık hikayede yanımda olduğunuz için teşekkür ediyorum.

"Bahisler bana!"

"Min Yoongi kazanacak, dövüşe gerek yok."

"Sen kimin tarafındasın?"

"Lee Jong Hyun."

"Vasat," dedi adam, burun kıvırarak. "konu Jimin ise Min Yoongi bu dövüşü de kazandıklarının arasına sokar."

Hapishanenin eski ve rutubetli konferans salonunda konuşmalar genel olarak böyleydi. Salonun ortasında koca bir ring ve kenarlarında iki yana ayrılmış, dövüşecek adamları destekleyen insanlar vardı. İki ay önce Min Yoongi, Jimin'in kendisine ait olduğunu mahkumlara açıkladıktan sonra büyük bir kargaşa çıkmış ve bu kapışmaların yapılmasına karar verilmişti.

Park Jimin'i isteyen kimse Min Yoongi ile karşı karşıya geliyor ve ölesiye dövüşüyordu. Yoongi'nin Jimin'e bir oyuncak gibi davranıldığı bilinse de dövüşlerde otuz senelik boksörleri aratmayacak şekilde saldırıyor ve kaybetmemek için canını dişine takıyordu.

Henüz hiç yenilmemişti.

Park Jimin, Yoongi'ye ait olmayı sürdürüyordu.

Bu geceki maç içinde bahisler toplanırken Taehyung, salondaki atmosferi kontrol edip Yoongi'nin hazırlandığı odaya girmişti.

"Hyung," dedi nefes nefese. "ilk defa bu kadar kalabalık oluyor. Rakip kim?"

"Lee Jong Hyung." dedi öfkeyle Yoongi, ellerine siyah koruyucu eldivenleri geçirirken sinirle dişlerini sıkıyordu.

"Aman Tanrım..."

Taehyung'un ağzı ve gözleri aynı anda açılırken eliyle yüzünü kapadı ve odada duran plastik taburelerden birine oturdu. Yoongi'nin kıkırdamasını duydu ve gözlerini ona çıkardı.

"Kazanamayacağımdan şüphe mi ettin, yoksa?"

"Zor bir maç olacak." dedi Taehyung, yutkunurken.

"Hayır," dedi Yoongi, ciddi bir ifadeyle. "her zaman yaptığım gibi kazanacağım. Başka yolu yok."

Kapı aniden açıldığında Jimin'in siyah saçları odanın soluk grisini renklendirdi ve kendisini içeriye attı. Yoongi'nin boğuk sesi odayı doldururken genç adamın tüyleri diken diken olmuştu.

"Taehyung, çık." dedi ve ekledi. "Beni desteklemeyenlerin ismini listele de onları da halledelim bir ara."

"Tamamdır, hyung."

Taehyung ayaklarını süreyerek çıkarken Jimin'e güven verircesine gülümsedi ve odanın kapasını kapadı. Park Jimin, içinde hissettiği can alıcı his ile gözlerini kaparken yanağına değen parmaklar ile tekrar onu görmüştü.

"Kazanacağım." dedi Yoongi, sesi kendinden emin ve gözleri bir kaplanınki kadar tehditkârdı.

"Çok fazla yaran var." dedi Jimin, ellerini adamın çıplak göğsündeki morluklara ve kabuklu kızarıklara değdirirken. "Bu halde kendini zorlama."

Yoongi, yarım ağız gülümserken soğuk dudaklarını genç adamın dudaklarına değdirdi ve şok içinde kalmasını sağladı. Jimin heyecandan titrerken bir an için kekeledi.

"S-sen," diye mırıldandı ama devamı gelmedi. Çünkü konuştuğunda dudakları birbirine çarpışıyordu.

Yoongi, yüzüne bakarken kalbinde çiçekler açtıran adama uzun uzun baktı ve hafifçe gülümsedi. Bu günü uzun zaman boyunca beklemişti.