"Talagang nagbago na ang mahinhin na Xhia na nakilala ko dahil kay Izeiah. Malaki talaga ang epekto ng batang iyon." Sabi nito at umidlip.

They became a couple when Izeiah was 4 years old. That's a very long time ago.

----

Habang naglalakad si Izeiah ay napansin niya na pagabi na pala. Hindi niya manlang namalayan dahil abala siyang nanghuhuli ng mga Jerry.

She noticed while walking around.. some students seemed to be in despair while some looked quite good.

She found it unusual that the field was not really crowded and the people in the field were fewer than she expected.

"They must have gathered somewhere. Pity they didn't invite me." She said to herself at nagmartsa papunta sa ingay na naririnig niya hindi kalayuan.

"Well, I'm damned. The one and only Robinson has come to pay me a visit." Sabi ng lalaki na nakaupo sa likod ng mga tao. Yung parang sa movies, yung boss ay nasa likod ng mga followers niyang bobo.

" I am visiting you, but I got nothing in return where are your manners?"

"Ang daldal mo, alam mo ba?" Sagot naman nito at tumayo na.

I only replied in return. -_-. How is that chatty?

Kokomprontahin na sana ni Izeiah yung nagsalita nung nag- emerge ito sa likod ng kaniyang mga alalay.

Nagulat si Izeiah at hindi nakasalita agad. Tapos unti unti itong ngumiti at tumalon talon pa sa kinatatayuan nito.

Sa wakas, dumating na ang panahon. Sinagot na ni Santa Claus ang wish niya. Hindi siya nagaksaya ng oras at mabilis na tumakbo papunta sa lalake at yinakap siya.

Finally.

Someone was finally as tall as her.

"Eww, babae, ano ba?! Lumayo ka nga! Bakit ka ba yumayakap ng walang pasabi sabi." Galit na sabi nito at pinalayo si Izeiah. Masaya niya itong tiningnan ang lalake.

"Mister, you look like someone else?" Sabi nito.

Nagtaka naman ang lalake kung bakit nasabi ni Izeiah iyon. Hinawakan niya ang maskara niya pero wala siyang makapa.

"Ito ba ang hinahanap mo?" Sabi ni Izeiah at iniwagayway ang maskara na nakuha niya. She giggled.

"Akin nga iyan!" Inilahad nito ang kamay niya pero nag-nono sign lang si Izeiah pabalik.

"What's your name?"

"Huh?"

"Pangalan. Name mo. I'm quite sure you're not that dumb to just forget your name that easy?"

"Childish mo. Honestly." Napapailing na sabi ng lalake at tiningnan kung anong oras na.

"Ives."

"Iveees?"

"Ives"

"Ives what?"

"What do you mean what?"

"Last name." Tumaas naman ang kilay ng lalake.

"May balak kabang masama?"

"No. There is nothing worth risking for."

"Ang sama mo. Anyways. Roy—"

Bago pa matapos si Ives ay mabilis na naglabas si Izeiah ng mga patalim at inihagis sa mga tao sa paligid. Tatlo lang ang nakaiwas.

"Roy, Gee, Biv, kill her." Maikling sabi ni Ives. Walang pasabi sabing sumugod ang tatlo kay Izeiah.

The EmpressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon