“Abicim bugün bitmez bu alışveriş söyleyim ben sana” dedi barış, kerem ve anneannesiyle kahvaltı yaparken.
“Iımmm valla ben baştan söyleyim çok fazla kalamam dedi Kerem “Başka işlerimde var” Selinle buluşacaklardı.
“Hiç mızmızlanmayın çocuklar aaa. Bugün yapılacak bu alışveriş ve siz sesinizi çıkarmayacaksınız.” Dedi Behice anne.
İkisi de itiraz edemediler ve önündeki tabaklara döndüler. Barış bıyık altından sırıtıyordu. Keremse sert bir bakış fırlattı arkadaşına.
“Hadi yine iyisin” dedi Kerem kahvaltılarını bitirmiş odaya çıkmışlardı hazırlanmak için.
“O nedenmiş?” diye sordu Barış.
“Ee bu sayede o akşamki arkadaşı tekrar görebileceksin” dedi göz kırparak.
“Melis’i mi diyorsun?”
“Ooo ismini de öğrenmişiz. Siz şimdi bizden önce evlenmeye falan kalkarsınız bir de ha” dedi şimdi iyice sırıtıyordu.
“Siz hızınıza kim yetişebilmiş ki biz yetişelim” diye atağa geçti Barış. Şimdi gülme sırası ondaydı. Ama Keremi sinirlendirememişti.
“Birileri konuyu değiştiriyor sanki..” dedi. Barışın cevap vermesine fırsat kalmadan Behice anne seslendi aşağıdan.
“Hadi çocuklar. Evden çıkmamız lazım artık.”
Kerem aşağıya inmeden önce Selini aradı. Kısa bir konuşma yaptı ve gelemeyeceğini açıkladı. Ardından o da aşağı indi. Ve yola koyulmak üzere arabaya yürüdüler. Barışla Behice anne başka arabaya Kerem başka arabaya bindi çünkü tek araba hepsi sığmazlardı.
***
“Zeyneeep kapı çaldı kızım geldiler hadi inin artık aşağıya” diye annemin seslenmesiyle Melis koşa koşa inmeye başladı merdivenlerden.
“Yavaş yavaş düşüp bir yerini kıracaksın şimdi” diye bağırdım arkasından ama beni dinleyen kim!
“Hadi kızım. Zeyneeep gelsene sen de ağaç oldu çocuklar.” Annem tekrar bağırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EVCİLİK OYUNU
FanfictionAslında ilk görüşte aşk, Bir türlü itiraf edilemeyen. Biri babası için, biri annesi için. Zorla, Ama aslında bir rüya. Gerçek olamayacak kadar güzel, Gerçek olacak kadar mükemmel. Sonra rüyadan uyanış. Her şey yolunda iken "Sadece o olsun" demek, "Ç...
