Chapter 35

10.5K 132 14
                                    

Chapter 35
Interupted


Arianne Shawna's POV:

"Why are you not touching your food?" Tila kulog iyon at napalingon naman ako sa gawi ni Brett habang kagat kagat ko ang kutsara. Simula kasi nung dumating si Zyren naging masungit na itong si Brett kala mo naman may regla siya.

Paano ka naman kasi mag eenjoy kumain kung may nakatingin sa iyo no. Si Zyren pinanunuod ang bawat kilos namin ni Brett. Ito naman si Aivan feeling matang lawin nagmamatyag saming tatlo ni Zyren at Brett. Si Jamie naman halos lumabas na gilagid kakangiti sakin, di ba siya nangangawit? Ano ba 'tong mga to?! Ginagawa akong specimen under the microscope.

Buti na lang si Brett walang pakialam. He seems oblivious to the prying eyes around him. Siguro, marahil matagal na siyang artista kaya sanay na siya na pinapanuod ang bawat galaw niya. I was not used to this. Kaya naman I feel so awkward kahit pa mga kakilala ko ang mga kasama ko.

Tahimik lang kaming kumakaen halos tunog nga lang ng mga sasakyan sa highway, at mga tao sa loob ng café at sounds mula sa loob ang maririnig pati mga kubyertos namin. Ni isa sa aming lima ay hindi nagsasalita tila nagpapakiramdaman. None of us was brave enough to test the waters. I want to break the ice that surrounds us bilang ako yung common denominator dito kaso I'm sure it'll be just uncomfortable in the end. What to do? Ugh!

"Don't you like your food, love?" Hinarap na ko ni Brett tumigil muna siya sandali sa pagkain. Agad naman akong umiling ng mabilis.

"Do you want me to feed you?" Masuyo niya pang tanong at hinaplos niya pa ang mga pisngi ko. Agad naman umakyat ang dugo ko sa ulo. Jusko! Nakatulala lang ako kay Brett at walang maapuhap na salita para isagot sa kanya. And that statement from him earned gasps and squeals from our audience. OMG!


Nakarinig kami ng pagubo sa gilid ko. Si Zyren ata nabilaukan.

"OMG! Okay ka lang Doc?" Sabi ni Jamie at dumukwang pa siya para sipatin ang isa kasi magkatapat sila. Napunta tuloy ang tingin naming lahat sa kanya. He was telling us he was fine sa kabila ng pagkasamid niya because of the hand gestures he made. We are all watching him kasi naman baka bigla na lang siya ma choke no.

"I-I'm fine." He assured us ng makahuma na sa pagubo niya. Nakita ko naman ang pagiling ni Brett. Problema nito?

"Are you sure you're okay?" I queried. He gave me a smile and a curt nod. I smiled back at him. I don't want to be rude no. Zyren and I we're somehow friends.

"Eat now, love. Your food is getting cold." Brett told me. He was reprimanding kaya naman kumaen na ko bago niya pa ko subuan. Kaloka to! Nakakahiya kaya.

We resumed eating in silence after that. Nakalahati ko lang ang pesto ko. Hindi ako makakain because things that are bombarding my head. Brett was not happy that I didn't get to finish my meal. But he did not persist any further.


Brett excused himself to go to the comfort room while Jamie and Aivan we're clearing up our tables. So that means I am left with Zyren.


"Uhh---Sorry nga pala kanina." I told Zyren.

"Why are you apologizing? It should be who need to apologize." He said and gave me a smile. Zyren was not that bad for a man. He was a boy next door type. He was very approachable and a conversationalist. Though he is quiet most of the time.


He was chinito and fair skinned. His hair was black as ebony and clean cut. He has a thin pair but rosy lips. He might pass as a male version of Snow White,  if that's even possible. He was a head turner but he was not my type. I don't have a fetish for good boys. Maybe that is why I was drawn to Brett.



I'M MARRIED TO A STRANGER (UNDER REVISION)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon