BAB 6

16.2K 109 0
                                    

Imbas kembali...

Jam tangan dilirik. Teh tariknya diteguk sedikit. Mana Afia ni? Kata nak jumpa pukul lima. Ini dah lewat lima belas minit dah.

Dari jauh, dia dah nampak kelibat Afia. Macam biasa, baru lepas balik latihan bola tampar gamaknya. Afia sememangnya gadis yang aktif bersukan.

Gadis itu macam biasa. T-shirt dan track suitnya. Tudung bawalnya diselempang ke bahu. Sempoi memang trademark Afia.

"Kau suka aku tak?" Baru aje melabuhkan duduk, Afia dah serang dengan soalan maut.

Mujur tak tersembur teh tarik yang masuk mulut ni, hah.

"Kau kenapa? Tiba-tiba aje? Order air dulu." Haih, seram pula Fayyad rasa. Dia ajak lepak, lepas tu datang dengan soalan seram. Luruh jantung rasa. Terlondeh hati pun ada.

"Jawablah soalan aku tu!" Nampak air muka Afia sengaja dikebalkan.

"Ya. Suka. Kau kenapa tanya soalan ni drastik macam gini ni?"

Afia menggeleng. "Erk, bukan suka macam tu. Suka yang sayang..." Sungguhlah macam tak percaya Afia akan tanya soalan versi begini.

"Ya. Aku sayang kau..."

Kali ini muka tegang Afia makin ketat. Tudung yang sudah sedia terletak cantik itu dibetulkan lagi. Mengawal gabra.

"Maksud aku bukan sayang as a friends. But... Sayang yang nak kahwin tu!" Hah, tak ke gila direct soalan Afia?

"Oh... Sayang nak kahwin tu, ya?"

Fayyad garu kepala. Macam mana dia nak elaborate perasaan dia ni, ya? Hari tu Si Afia ni cakap dia tak suka couple-couple ni. Habis tu, kenapa tiba-tiba tanya soalan versi sindrom hati ni?

"Jawablah, sayang ke tak?"

"Sayanglah..." Nak mengaku cinta, terasa geli pula. Lagipun dia bimbang kalau Afia muntah kejap lagi.

"Maksudnya kau nak kahwin dengan akulah?"

"Nak memanglah nak. Tapi aku ni tak ada perancangan ke situ lagi. Kita pun baru dua puluh satu. Kau pun tahu kan aku ni belajar pun belum habis. Macam mana nak tanggung kau lagi. Jadi buat masa ni aku fikir nak fokus study dulu lepas tu dapat kerja baru fikir pasal kahwin," terang Fayyad jelas dan nyata.

"Oh, okey..."

Kali ini giliran kening Fayyad pula yang bersambung.

"Okey aje?" Panjang lebar dia terang, macam gitu aje jawapan dia?

"Yalah... Okeylah." Tangan Afia bermain sesama sendiri di bawah meja. Ah, perasaan macam ni buat hatinya gayat.

"Afia... I'm waiting..."

Si gadis mendengus. "Okay, fine. Aku pun suka kau juga!" Dia rasa air muka dia dah tertumpah selori blusher. Merah!

"Oh... I see..."

Jari-jemari Fayyad mengetuk meja kedai mamak.

Panjang senyuman Afia kali ini. Bukan sebab rasa kasihnya terbalas. Tapi sebab beban dalam hati telah berkurang.

"You're smiling..." tegur Fayyad.

"Dah tu kenapa? Macamlah tak pernah tengok aku senyum."

"Tapi kali ini senyum tu berbeza. Sebab senyum tu datang dari aku, kan?"

"So?"

"Jadi, senyum tu nampak lebih manis..."

"Ah, poyo la kau!"

Pecah tawa Fayyad. Manalah dia pernah tengok versi Afia yang malu-malu macam gini. Selalunya gadis ini main redah semua benda.

"Kau ketawa?" Kali ini giliran Afia pula yang bertanya.

TIADA ARAH JODOH KITAWhere stories live. Discover now