Chapter 10: The Last Note

Start from the beginning
                                    

                “Tapos na ako sa era na iyon. If that’s what you want I already forgave you.”

                “Karla would always say na makipagbalikan na ako sa iyo noon. She said you did nothing wrong. I was a jerk”

                Abby smiled. William could be a great actor she thought.

                “Oo. Gago ka William” sabi ng dalaga. Natatawa sa kanyang nasabi. “Any girl would fall for you. Any girl.”

                “And I fell in love with you Abby. Please let me use that name. Mahal pa rin kita”

                Abby should be angry. She should be. She should’ve slapped him. He is now playing her emotions and he is going to succeed she thought. To avoid further imminent damage, she somber down and looked William in the eyes.

                “Sabihin mo, bakit mo ako iniwan noon? Ang sabi mo sa akin mahal mo pa si May hindi ba?”

                “Lito ako noon.” William answered. “Ayaw kong isipin mong ginawa kitang panakip butas. I never returned to her afterwards. Nag isip”

                “Pero bakit hindi mo ako sinabihan man lang noon? I suffered too much. The reason why you see this Abby is because I am pressured to do well na wala ka. Sanay na akong mag isa. Dumating ka. Umalis ulit. Hindi naman puwedeng masanay kaagad mag isa William. Noong minahal kita, napagtanto kong hindi ko kayang mag isa. Lalo noong nawala ka na.”

                “Nandito na muli ako Abby” sabi ni William.

                “Takot na ako William” sagot ng dalaga. “Mahal pa rin kita, kaso kapag naging tayo ulit, baka…”

                “I see” he bowed his head. He started to sob.

                It was the first time Abby saw him cry. Maybe he was serious after all.

                Inabot ng dalaga ang mukha ng binata saka niya hinalikan sa gawing noo.

                “Mahal pa rin kita William. Natatakot lang ako” sabi ng dalaga. “Naniniwala ako sa dahilan mo, pero hindi ko pa kayang makipagrelasyon muli.”

                “Tayo na ulit kasi” sabi ng binata. “Please? Ga graduate na ako next semester, baka hindi na tayo magkita.”

                “Will, I am so sorry. Huwag kang mag alala. Ikaw ang una’t huli. Wala nang susunod. Time will come at magiging tayo muli. Mahal na mahal kita William” she whispered. She gave him a cue na dapat na siyang umalis. Nasa pinto na sina Jayson.

                “Salamat Abby” sabi ng binata.

                “William, read this letter. Please?” sabi ng dalaga. She handed him an envelope.

                “Hanggang ngayon, mahilig ka pa rin sa letters?” sabi ni William. He hugged Abby. She was visibly shocked.

                “I gotta go” sabi ni Abby. She left William with a glimmer of hope kahit dapat ay iiwan niya na ang binata. Planado na ang lahat. Nawasak noong nakita niyang umiyak si William.

                “I will court you again Abby”

                “Ate, kumusta” sabi ni Jayson.

                Abby shook her head.

                “Ate Abby, sila po ata ni Ate May.”

                “They are not” sabi ni Lorraine. “It was a rumor. Eh kayong dalawa? Ano na score?”

                Erika and Jayson blushed.

                “So hindi lang kami ang nakipagdate. Double purpose? Panalo” sabi ng dalaga.

                Jayson grinned.

                William was smiling as he went home. It was a surprisingly hopeful and sweet situation. Ang akala ng binata, Abby would condemn him. She did exactly the opposite. He never expected that.

Inamoy amoy ng binata ang sobreng hawak. Amoy rosas, sabi ng binata sa kanyang sarili. Binasa niya na ito habang siya ay nasa biyahe pa lamang.

                “William, habang binabasa mo ito dalawang bagay lang siguro lang ginagawa ko ngayon. Iniisip ka habang nakangiti o iniisip ka habang ako ay umiiyak. Sana yung una Will.

               Sinubukan kong limutin ka. Hindi ko kaya. Mahal na mahal kita. Kahit ganoon ginawa mo sa akin. Hindi ko alam kumbakit mo ako iniwan. Naiwan ako sa ere. Kahit na, mahal naman kita.

                Hintayin mo ako. Gusto ko munang matapos ang College bago ako makipagrelasyon muli. At sana ikaw iyong taong iyon. Gusto kong bawiin muna ang mga dapat kong nagawa na hindi ko pa nagagawa.

               Masyado akong nalunod sa ala ala mo William. Ang ikli ng pinagsamahan natin pero grabe. Ikaw ang taong nagpasaya sa akin ng todo. Huwag mong isiping galit ako. Ang totoo, I would love to do those things with you muli. Sana.

               After college, ligawan mo ako ulet. Pero hindi na ako aasang babalik ka pa after noon, kung bumalik ka. Malamang tayo na talaga. Kaya mo bang mag antay? Kinaya kong hindi magkaroon ni pagtingin sa iba, sana ikaw din.

               This will be the last note I am going to write. After nito, magpapakatino na ako. Hindi na ako iiyak dahil sa iyo. Nasabi ko na ang dapat kong sabihin.

                William smiled as he placed the note Abby has made to his chest.

The Last NoteWhere stories live. Discover now